ΙΜΑΣ: σημαντική άνοδος της Εργατικής Αυτονομίας

Ολοκληρώθηκαν σήμερα το απόγευμα στο χώρο του εργαστασίου ΙΜΑΣ στην Α’ ΒΙΠΕ Βόλου οι εκλογές του επιχειρησιακού σωματείου.

Στο 9μελές ΔΣ η Εργατική Αυτονομία (ΕΑ) κέρδισε μια επιπλέον έδρα αυξάνοντας τις έδρες της από 2 σε 3, λαμβάνοντας συνολικά 51 ψήφους, ενώ το Ενιαίο ψηφοδέλτιο έλαβε 121 ψήφους και κατέλαβε 6 έδρες.

Στους αντιπροσώπους για το Εργατικό Κέντρο Βόλου η ΕΑ εξέλεξε 1 αντιπρόσωπο και το Ενιαίο 2, ενώ στην Ομπσπονδία Χημικών Βιομηχανιών η ΕΑ κατάφερε να εκλέξει 1 αντιπρόσωπο και το Ενιαίο επίσης 1 αντιπρόσωπο.

 

 

ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, απεργία στις 27 Νοέμβρη

Μπορεί η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ να κήρυξαν την εθιμοτυπική απεργία ενόψη της ψήφισης του προϋπολογισμού αλλά η πραγματικότητα απέχει παρασάγγας από αυτά που σκέφτονται οι πολύχρωμοι γραφειοκράτες.

Η ΓΣΕΕ επιθυμεί (όπως λέει η ανακοίνωσή της) να μπει τέλος στον εργασιακό μεσαίωνα και να ξεκινήσει η ανάπτυξη. Μαζί με αυτό σκέφτεται και δικιά της ανάπτυξη ως διαχειριστής προγραμμάτων ανεργίας και η οι σκέψεις της πάνε μέχρι την αντίσταση, την αντίδραση στη κυβερνητική πολιτική με μια 24ωρη απεργία όπως οι δεκάδες της περιόδου 2010-2012. Δηλαδή να συνεχίσουμε στο δρόμο της εκτόνωσης, της απογοήτευσης και να συνεχίσουμε να κάνουμε ότι μας λένε 4 χρόνια τώρα…με καταστροφικά αποτελέσματα. Τίποτα δεν άλλαξε σε επίπεδο ΓΣΕΕ από εκείνη την «αποφράδα» μέρα που ο Παναγόπουλος έφαγε μερικούς καφέδες στην πλ. Συντάγματος, πλην του γεγονότος ότι οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν πλέον ότι οι καφέδες στη μάπα ενός γραφειοκράτη δεν αρκούν για να χαραχτεί μια νέα πορεία στο εργατικό κίνημα.

Η ΑΔΕΔΥ έχει ζαλιστεί από την επιτυχία της στο ζήτημα της αξιολόγησης και νομίζει ότι έχει πετύχει το ακατόρθωτο. Από μια άποψη ήταν και η μόνη επιτυχία στα 4 χρόνια. Παρά τον «επαναστατικό»  χαρακτήρα των ανακοινώσεών της, η ΑΔΕΔΥ δεν «σκέφτηκε» στην περίπτωση Φορτσάκη να ενώσει την πάλη των εργαζομένων στο ΕΚΠΑ με τη πάλη των φοιτητών ενάντια στη κυβέρνηση. Ας μη ξεχνάμε ότι δυο σημαντικές αριστερές δυνάμεις μέσα στο πανεπιστήμιο έσπασαν την πρώτη κατάληψη στην πρυτανεία του ΕΚΠΑ. Έτσι η μάχη των εργαζομένων αναβάλλεται με αψιμαχίες μέχρι τις εκλογές…

Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι γνωρίζουν ότι αν δεν ανατραπεί η σημερινή κυβέρνηση, δεν πρόκειται να αλλάξει ο προϋπολογισμός (για τον οποίο γίνεται η απεργία) κι αν δεν διαγραφεί πλήρως το δημόσιο χρέος, δεν υπάρχει φως. Από αυτή την άποψη υπάρχει μια πολιτική ωριμότητα η οποία όμως παραπέμπεται στο κοινοβουλευτικό αστικό παιχνίδι. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυσκολία από το να παραμείνεις επαναστάτης σε μια περίοδο που η καθεστωτική κρίση αποκτά απύθμενο βάθος, οι εναλλακτικές λύσεις του κεφαλαίου περιορίζονται, ο εργαζόμενος και άνεργο πληθυσμός δεν έχει ανάσα,  με το απρόβλεπτο να παραμένει επίκαιρο και ταυτόχρονα όλα να παραπέμπονται στο μέλλον που το επίκαιρο γίνεται προβλέψιμο.

Όπως και νάχει το πράγμα, «η εμπειρία της γενιάς μας είναι: ο καπιταλισμός δεν θα πεθανει από φυσικό θάνατο», όπως θα έλεγε και ο μακαρίτης ο Μπένγιαμιν.

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 27 ΝΟΕΜΒΡΗ

Τα εργατικά και λαϊκά στρώματα αντιμετωπίζουν μια πρωτόγνωρη ανθρωπιστική κρίση που απειλεί την ίδια τους την ύπαρξη και όχι απλά εργατικά δικαιώματα και κεκτημένα. Δύο εκατομμύρια άνεργοι δεν πρόκειται να βρουν δουλειά ποτέ, εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες χρεοκοπούν κάτω από το βάρος της ακρίβειας των χρεών και της φορολόγησης, εκατομμύρια άνθρωποι προσπαθούν να επιβιώσουν ανασφάλιστοι και αποκλεισμένοι από την δημόσια υγεία και πρόνοια.  Ότι είχε απομείνει από τα καλά της αστικής δημοκρατίας θάβονται από τα ρόπαλα των σωμάτων ασφαλείας και τους σουγιάδες των φασιστών. Την στιγμή που τα ΜΑΤ εισβάλλουν σε πανεπιστήμια και σχολεία και χτυπάνε φοιτητές και μαθητές  πνίγοντας κάθε φωνή αντίστασης, η «τράπεζα θεμάτων» της ΓΣΕΕ είναι η διαχείριση της απελπισίας, η διεκδίκηση μεριδίων στο εμπόριο των ανέργων μέσα από άθλια προγράμματα επιμόρφωσης. Έτσι κι αλλιώς ο μισθός που ορίζει η σύμβαση της ΓΣΕΕ μόλις ξεπερνά τον μισθό των προγραμμάτων Voucher.

Έχει γίνει πια παράδοση, η κατάθεση του ετήσιου προϋπολογισμού από την εκάστοτε κυβέρνηση να συνοδεύεται από μια ετήσια ντουφεκιά στον αέρα από την ΓΣΕΕ. Η ΓΣΕΕ κήρυξε απεργία για της 27 Νοέμβρη διαμαρτυρόμενη για την φορολόγηση και την ταξική πολιτική της κυβέρνησης σε βάρος των αδυνάτων. Μερικούς μήνες πριν, πανηγύριζε την υπογραφή συλλογικής σύμβασης και την συμφωνία της με τους βιομήχανους, για την από κοινού στήριξη των μνημονιακών νόμων και της δανειακής σύμβασης  για χάρη της ‘ανάπτυξης’.  Συμφώνησε μισθούς στα 586 Ευρώ μικτά, ποσό που αντιστοιχεί σε 25 Ευρώ κάτω από το όριο της φτώχιας αλλά κυρίως κατάφερε με την συμφωνία της  να γίνει ο βασικός εγγυητής του παραμυθιού του Σαμαρά για έξοδο της χώρας από το ΔΝΤ και τα μνημόνια. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, ο καλλίτερος σύμμαχος του Σαμαρά, ο χειρότερος κομπάρσος της ταξικής πάλης, αναζητά τον ρόλο της στις νέες συνθήκες που δημιουργεί η οικονομική κατάρρευση, όχι πλάι στον αγωνιζόμενο λαό αλλά στα παλιά της αφεντικά.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: κατ΄όνομα μόνο….

Να μην αφήσουμε το “μαύρο” να κυριαρχήσει

Μετά την κυβέρνηση και το φίμωμα της ΕΡΤ, ήρθε η σειρά της “ιδιωτικής πρωτοβουλίας”.

Η εταιρεία «Τρίτη Όψη» απέκλεισε τους δημοσιογράφους του enet από την πρόσβαση στο Διαδίκτυο και απαγόρευσε την εκτύπωση της “Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας”, παρότι το φύλλο ήταν έτοιμο να τυπωθεί. Προχώρησε έτσι σε αναστολή της έκδοσης της καθημερινής και της κυριακάτικης έκδοσης, καθώς και της ηλεκτρονικής μορφής της.

Εμείς οι εργαζόμενοι στην ιστορική “Ελευθεροτυπία”, έχοντας στις πλάτες μας μήνες ανεργίας αλλά και απληρωσιάς, κοροϊδίας και εμπαιγμού, δηλώνουμε ότι δεν θα κάνουμε το χατίρι σε όποιον επιθυμεί να δει αυτή την εφημερίδα κλειστή.

Θα παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις, με όλα τα μέσα, για να ξαναβγεί το φύλλο στα περίπτερα.

Σε αυτή την προσπάθεια ζητάμε συμπαράσταση από όσους πιστεύουν στην ελευθερία του Τύπου, στο δικαίωμα στην εργασία που πληρώνεται, στην ίδια τη δημοκρατία.

Διαβάστε στον ακόλουθο σύνδεσμο όλη την έκδοση της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας», που ο εκδότης της δεν επέτρεψε να κυκλοφορήσει στα περίπτερα:

http://ergazomenoienetgr.blogspot.gr/2014/11/blog-post_80.html

Μη γεννάς, μη μιλάς, κινδυνεύει η Ελλάς!

Ψήφισμα αλληλεγγύης σε εργαζόμενη μηχανικό – καταγγελία της εταιρίας ΠΑΝΘΕΟΝ ΑΚΤΕΕ για εργοδοτικές αυθαιρεσίες και αίτημα προς την Επιθεώρηση Εργασίας

To Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καταγγέλλει την εταιρία ΠΑΝΘΕΟΝ ΑΚΤΕΕ, η οποία το τελευταίο διάστημα έχει προχωρήσει σε πλήθος αυθαιρεσιών εναντίον της εγκύου εργαζόμενής της. Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στην εργαζόμενη και στο αγώνα που δίνει μέσα από το σωματείο, αγώνα για την καταβολή όσων δικαιούται και αγώνα για αξιοπρέπεια.

Η εργαζόμενη προσλήφθηκε με την ΕΓΣΣΕ της ΓΣΕΕ σαν υπάλληλος γραφείου (615€ μικτά) ενώ έχει καθήκοντα μηχανικού, με τις ανάλογες ευθύνες. Η εργαζόμενη ενώ είχε σύμβαση αορίστου χρόνου εντάχθηκε σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ. Έτσι, παρά το γεγονός ότι ο μισθός της καλύπτεται από λεφτά φορολογούμενων πολιτών, δηλαδή η επιχείρηση επιδοτήθηκε για να βγάλει κέρδος και να καρπωθεί το κέρδος από τη δουλειά της εργαζόμενης (ο εργοδότης με δικά του έξοδα καλύπτει μόνο ασφαλιστικές εισφορές), η εταιρία οφείλει μισθούς 3 μηνών, δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, επιδόματα και υπόλοιπο αδείας. Επιπλέον, η εταιρία δεν έχει καλύψει στην εργαζόμενή της εργατικό ατύχημα, ενώ την έχει απλήρωτη και για υπερωρίες και εργασία τα Σάββατα.

Η ασυδοσία της εν λόγω εταιρίας δε σταματάει εκεί. Η εργαζόμενη έχει δεχτεί απειλές να ρίξει το παιδί της προκειμένου να συνεχίσει να δουλεύει(!), έχει δεχτεί απειλές για χειροδικία, ενώ παράλληλα η εργοδοσία έχει καταφερθεί εναντίον της υβριστικά. Η εργαζόμενη έχει αντιμετωπίσει ρατσιστική συμπεριφορά, με διακρίσεις σε βάρος της λόγω εγκυμοσύνης. Φυσικά η εργοδοσία δεν έχει καλύψει τις υποχρεώσεις της για αναρρωτικές άδειες λόγω εγκυμοσύνης. Τελικά η εργαζόμενη δέχεται εκβιασμό προκειμένου να υπογράψει παραίτηση ως προϋπόθεση για να της καταβληθούν τα δεδουλευμένα. Αυτό γίνεται γιατί με βάση τη νομοθεσία, η εργαζόμενη από τη στιγμή που θα γεννήσει δεν μπορεί να απολυθεί για 18 μήνες. Αν κάτι τέτοιο συμβεί η εταιρία θα είναι υποχρεωμένη τα καταβάλλει όλους τους μισθούς για αυτό το διάστημα και επιπλέον να πληρώσει πρόστιμο.

Λόγω της τρομοκρατίας και των τραμπουκισμών που έχει δεχτεί, η εργαζόμενη νοιώθει ότι απειλείται η ίδια και η κύηση της. Δηλώνουμε ότι για ότι συμβεί στη συνάδελφό και το παιδί της καθιστούμε υπεύθυνη την εργοδοσία! 

Οι καθυστερήσεις στις καταβολές μισθών και επιδομάτων αποτελούν την κορύφωση της μόνιμης και πάγιας τακτικής της εργοδοσίας να παραβιάζει συνεχώς την εργατική νομοθεσία, να χειροτερεύει διαρκώς τις συνθήκες εργασίας και να καταστρατηγεί ακόμα και τα πιο στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα. Η ανάλγητη νοοτροπία των εργοδοτών έχει πάντα την ίδια «λογικοφανή» απάντηση στις όποιες αιτιάσεις περί καταβολής δεδουλευμένων από τους εργαζόμενους: ό,τι χρήματα δεν υπάρχουν, και οι εργαζόμενοι θα πληρωθούν μόλις πληρωθεί η εταιρεία. Αποτελούν οι εργαζόμενοι όμως χρηματοδότες και συνέταιρους της εταιρείας ώστε να περιμένουν απόδοση μεριδίων; Τις εποχές της μεγάλης κερδοφορίας μοιράστηκαν τα κέρδη τους με τους εργαζομένους; Ποια λογική επιβάλλει στους εργαζομένους να μοιραστούν τώρα τη ζημία τους; Να καλούνται να »συνεισφέρουν» το εισόδημα τους για την »επιβίωση» των εταιριών;

Το συγκεκριμένο κρούσμα ακραίας εργοδοτικής αυθαιρεσίας, επιπλέον, ξεπερνάει τα όρια των οικονομικών διεκδικήσεων δεδουλευμένων, θέτοντας ζήτημα στοιχειώδους σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας των εργαζομένων από τους εργοδότες και δείχνει τις φυλετικές διακρίσεις στις οποίες στον 21^ο αιώνα και την «πολιτισμένη Δύση» ακόμα υπόκεινται γυναίκες εργαζόμενες. Ένα ζήτημα τόσο ακραίας εργοδοτικής αυθαιρεσίας δεν πρέπει να αφήσει κανέναν αδιάφορο γι’αυτό καλούμε σωματεία και φορείς να καταδικάσουν τέτοιες πρακτικές και να δείξουν έμπρακτη αλληλεγγύη στη συνάδελφο αλλά και σε κάθε εργαζόμενο ή άνεργο που πλήττεται από οποιαδήποτε μορφής εξουσία. 

Ο αγώνας ενάντια στην εργοδοτική ασυδοσία  είναι κοινός αγώνας όλων των εργαζομένων, κοινός αγώνας όλων των εργασιακών κλάδων. Αγώνας που θα πρέπει να βρίσκεται στα χέρια των εργαζομένων, των γενικών συνελεύσεων των σωματείων τους, για να σπάσει το κλίμα του φόβου που προσπαθεί να επιβάλλει η εργοδοσία στους χώρους δουλειάς. Με τη συναδελφική αλληλεγγύη, την οργάνωσή σε κάθε χώρο δουλειάς, μπορούμε να αποκρούσουμε την επίθεση, να υπερασπίσουμε και να διευρύνουμε τα δικαιώματά μας.

http://www.somt.gr/node/3628

Aπειλές να ρίξει το παιδί της προκειμένου να συνεχίσει να δουλεύει

Στο πλευρό της εργαζόμενης βρίσκονται μια σειρά από Σωματεία του Ηρακλείου

Στις άγριες μέρες που βιώνει η κοινωνία μας αντανακλάται η καταγγελία που κατατέθηκε χθες, 17 Νοεμβρίου, στην Επιθεώρηση Εργασίας από το Παράρτημα Ηρακλείου του Σωματείου Μισθωτών Τενχικών, σύμφωνα με το οποίο έγκυος εργαζόμενη σε εταιρεία στο Ηράκλειο δέχτηκε απειλές να ρίξει το παιδί της για να συνεχίσει να έχει τη δουλειά της!
Παράλληλα, όπως πάντα αναφέρει η καταγγελία που η 33χρονη εργαζόμενη κατέθεσε και δημοσιεύει το «Flashnews.gr»,  παρά το κλίμα τρομοκρατίας, «έχει δεχτεί απειλές για χειροδικία, ενώ η εργοδοσία έχει καταφερθεί εναντίον της υβριστικά».
Στο πλευρό της εργαζόμενης βρίσκονται μια σειρά από Σωματεία του Ηρακλείου μεταξύ των οποίων η τοπική ΕΛΜΕ, ο Σύλλογος Δασκάλων «Δομήνικος Θεοτοκόπουλος», ο Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων, το Σωματείο Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ, ο Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών και το Σωματείο Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής.

Αναλυτικά όσα αναφέρει η καταγγελία:

«Το Παράρτημα Ηρακλείου του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών καταγγέλλει την εταιρία ΠΑΝΘΕΟΝ ΑΚΤΕΕ, η οποία το τελευταίο διάστημα έχει προχωρήσει σε πλήθος αυθαιρεσιών εναντίον εγκύου εργαζόμενής της.

Η εργαζόμενη προσλήφθηκε με την ΕΓΣΣΕ της ΓΣΕΕ ως υπάλληλος γραφείου (615€ μικτά) ενώ έχει καθήκοντα μηχανικού, με τις ανάλογες ευθύνες. Η εργαζόμενη ενώ είχε σύμβαση αορίστου χρόνου εντάχθηκε σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ. Έτσι, παρά το γεγονός ότι ο μισθός της καλύπτεται από λεφτά φορολογούμενων πολιτών, δηλαδή η επιχείρηση επιδοτήθηκε για να βγάλει κέρδος και να καρπωθεί το κέρδος από τη δουλειά της εργαζόμενης (ο εργοδότης με δικά του έξοδα καλύπτει μόνο ασφαλιστικές εισφορές), η εργαζόμενη είναι απλήρωτη από τον Ιούνιο (οφειλές εργοδοσίας και επιδόματα ΙΚΑ). Η εταιρία οφείλει επίσης δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, επιδόματα και υπόλοιπο αδείας. Επιπλέον, η εταιρία δεν έχει καλύψει στην εργαζόμενή της εργατικό ατύχημα, ενώ την έχει απλήρωτη και για υπερωρίες και εργασία τα Σάββατα.

Η ασυδοσία της εν λόγω εταιρίας δε σταματάει εκεί.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΕΤΡΟ: Άφαντα 32 χιλιάδες ευρώ από το ταμείο του σωματείου!

και πανικόβλητη η πλειοψηφία του σωματείου….αναβάλλει τις εκλογές….

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΕΛΜΑ 15.11.2014

Η ανακοίνωση του Αυτόνομου Σχήματος και το πόρισμα της Ελεγκτικής Επιτροπής.

Δημοσιεύτηκε το πόρισμα της Ελεγκτικής Επιτροπής. Άφαντα 32 χιλιάδες ευρώ από το σωματείο του ΜΕΤΡΟ!

Το Αυτόνομο Ενωτικό Σχήμα αναδημοσιεύει αυτούσιο τον οικονομικό έλεγχο της περιόδου από 12/3/13 έως 18/6/14, όπως αυτός στάλθηκε από την Ελεγκτική Επιτροπή σε όλους τους εργάτες του ΜΕΤΡΟ. Γίνεται ολοφάνερο πως δικαιώνεται το Αυτόνομο Ενωτικό Σχήμα που επέμενε όλο το προηγούμενο διάστημα μέσα από τις πολιτικές του ανακοινώσεις, πως είναι αναγκαία η διεξαγωγή απολογιστικής γενικής συνέλευσης και η διενέργεια οικονομικού ελέγχου, πράγμα που αρνιόταν διαρκώς και διακαώς η απερχόμενη διοίκηση του σωματείου. 

Ακόμη και σήμερα, η απερχόμενη διοίκηση αρνήθηκε να προσκομίσει αποδείξεις για την περίοδο μετά τις 18/6/14 και έκανε τα πάντα για να δυσχεράνει το έργο της ελεγκτικής επιτροπής. Πλήθος λογιστικών παρατυπιών και παρατυπίες στο βιβλίο του απερχόμενου Δ.Σ. εξοργίζουν κάθε εργατική και λαϊκή οικογένεια που η ζωή της βούλιαξε από τα σκάνδαλα και τη χρεωκοπία ενός συστήματος σε αποσύνθεση. Είναι αδύνατο να επιτρέψουμε αυτό να επεκταθεί και μάλιστα με υποτιθέμενο «αγωνιστικό» προσωπείο στο σωματείο μας.

http://aytonomo.blogspot.gr/2014/11/32.html

Αναρτήθηκε από ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΕΝΩΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ στις 17.11.14

ΒΟΛΟΣ: Μαζική η πορεία για τη 17Ν

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΦΟΒΙΖΕΙ.

Πραγματοποιήθηκε καΙ φέτος η πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου στο Βόλο.

Με αφετηρία το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το κτίριο Παπαστράτου, πάνω απο 1000 άτομα τίμησαν τη μνήμη των τότε εξεγερθέντων και έδωσαν ενα σαφές μήνυμα αντίστασης για το σήμερα.

Στην πορεία που αφού πέρασε απο τους πλέον κεντρικούς δρόμους της πόλης,  επέστρεψε στο σημείο απο όπου ξεκίνησε.

Συμμετείχαν οι σύντροφοι του ΕΕΚ, η Λαϊκή Συνέλευση Αγίου Νεκταρίου, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΥΡΙΖΑ, η Λαϊκή Συσπείρωση, η Ροσινάντε, εργαζόμενοι της ΕΡΑ Βόλου, άτομα του α/α χώρου και πολύς ανένταχτος κόσμος. Επικεφαλής της πορείας τέθηκε πανό του συντονιστικού των φοιτητών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με φοιτητόκοσμο απ΄όλες τις σχολές.

Ακούστηκαν συνθήματα υπέρ της εργατικής εξουσίας,κατα του φασισμού αλλά και της φασίζουσας νοοτροπίας του νεοεκλεγέντως δημάρχου ειδικότερα.

Μικρότερη σε αριθμό ήταν η συγκέντρωση που οργανώθηκε από το ΠΑΜΕ. Οι γραφειοκράτες του Περισσού χάραξαν για άλλη μια φορά διαχωριστικές γραμμές από το λαϊκο-εργατικό κίνημα, ενώ τέλος αξίζει να σημείωθεί η απουσία απο το δρομολόγιο της πορείας δυνάμεων των ΜΑΤ (η παρουσία τους ήταν διακριτική) που αντικατάστηθηκαν από μεγάλο αριθμό ασφαλιτών, οι οποίοι μάλιστα είχαν αφελώς την εντύπωση ότι παρακολουθούν τους συμμετέχοντες, ενώ στην πραγματικότητα οι ίδιοι είχαν γίνει αντιληπτοί ακόμα και από μικρά παιδιά.

Γιάννης Σ.

ΒΟΛΟΣ 17-11-2014

Βόλος, κοινό κάλεσμα για την πορεία του Πολυτεχνείου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ  ΓΙΑ ΤΗΝ 17η ΝΟΕΜΒΡΗ
Βόλος, 14/11/2014
41 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, και 5 σχεδόν χρόνια μετά την υπαγωγή της χώρας σε μνημονιακό καθεστώς, το φοιτητικό και λαϊκό πρόταγμα των ημερών του Νοέμβρη του 1973 Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία εξακολουθεί να είναι πάντα επίκαιρο.
Στη χώρα που το 1/3 του πληθυσμού βρίσκεται κοντά στο όριο της φτώχειας, που εμφανίζει το μεγαλύτερο ποσοστό ανέργων στην Ευρώπη, που το ψωμί λείπει από εκατομμύρια σπίτια, ενώ ο Υπουργός Παιδείας προτείνει σε αδιόριστους εκπαιδευτικούς να εργαστούν εθελοντικά στα σχολεία και αντί χρήματα να πάρουν …μόρια, το σύνθημα για Ψωμί είναι πάντα επίκαιρο.
Στη χώρα που τα τελευταία χρόνια τα ποσοστά σχολικής διαρροής -ως αποτέλεσμα της ακολουθούμενης εκπαιδευτικής πολιτικής με το κλείσιμο εκατοντάδων σχολείων και την απόλυση χιλιάδων εκπαιδευτικών και εργαζομένων- έχουν φτάσει και πάλι σε τιμές της δεκαετίας του ‘60, ενώ το Υπουργείο φροντίζει να υποσκάπτει όλο και περισσότερο τα δημόσια Πανεπιστήμια και να νομοθετεί υπέρ των ιδιωτικών, το σύνθημα για Παιδεία είναι πάντα επίκαιρο.
Στη χώρα που οι ειδικές ομάδες της Αστυνομίας ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ εισβάλλουν ακόμα και σε σχολεία, ξυλοκοπούν καταληψίες 16χρονους μαθητές, προχωράνε σε εκφοβιστικές συλλήψεις, ενώ ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθήνας καλεί τα ΜΑΤ για να «διαφυλάξουν την τάξη» και προκειμένου να αποτραπούν φοιτητικές καταλήψεις -ενόψει της επετείου του Πολυτεχνείου- καλεί τις αστυνομικές δυνάμεις που θέτουν υπό τον έλεγχό τους το Ίδρυμα και στέλνουν στο νοσοκομείο όσους φοιτητές επιχειρούν να μπουν σε αυτό, το σύνθημα για Ελευθερία είναι πάντα επίκαιρο.

41 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, και 5 σχεδόν χρόνια μετά την υπαγωγή της χώρας σε μνημονιακό καθεστώς αυστηρής επιτήρησης από ΕΕ και ΔΝΤ, με την συνενοχή των ελληνικών κυβερνήσεων , το μήνυμα των ημερών του Νοέμβρη του 1973 ακούγεται όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρο: μόνο οι εξεγέρσεις και οι μαχητικοί, μαζικοί αγώνες του λαού που παίρνει την τύχη του στα χέρια του μπορούν να αλλάξουν την κοινωνία, να ανατρέψουν τις πολιτικές της κοινωνικής καταστροφής, να σταματήσουν τον υφέρποντα και ανοικτό φασισμό και ρατσισμό, και τελικά να φέρουν την αξιοπρέπεια και τη πλήρη χειραφέτηση στη ζωή μας ενάντια στην εκμετάλλευση και βαρβαρότητα του κεφαλαίου.
Συντονιζόμενοι με τους φοιτητικούς συλλόγους, καλούμε και εμείς σε συγκέντρωση και πορεία για την 41η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, τη Δευτέρα 17 Νοέμβρη, στις 5μμ, στο Θόλο του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, στο Βόλο.

Αντιφασιστική Κίνηση Μαγνησίας
Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ-Τροτσκιστές)
Λαϊκή Συνέλευση Αγ. Νεκταρίου
Σοσιαλιστική Διεθνιστική Οργάνωση-ΞΕΚΙΝΗΜΑ
ΣΥΡΙΖΑ

Συρία, Αφγανιστάν, Ερυθραία προς Τουρκία, Γιούρα Αλοννήσου και στο κέντρο κράτησης στην Α’ ΒΙΠΕ Βόλου

Μια ζωντανή μαρτυρία για τους 52 μετανάστες που μεταφέρθηκαν από Αλόννησο στο κέντρο κράτησης στην Α’ ΒΙΠΕ Βόλου:

Συρία, Αφγανιστάν, Ερυθραία προς Τουρκία και απο κει Γιούρα Αλοννήσου.

8.00μμ μεταφορά στο λιμάνι του Βόλου «με συμμετοχή  ισχυρών δυνάμεων αστυνομίας, λιμενικού, ειδικών δυνάμεων» *

 

9.30 μμ στις εγκαταστάσεις κέντρου κράτησης – φιλοξενίας μεταναστών βόλου

 

Αποβιβάζεται η πρώτη ομάδα μεταναστών συνοδεία αστυνομικών. Ακολουθούν τμηματικά οι επόμενες ομάδες μέχρι ο αριθμός να ολοκληρωθεί, 52 απο τους οποίους 22 γυναίκες, 20 άνδρες και 10 μικρά παιδιά.

Ανθρώπινα σώματα παγωμένα από ταλαιπωρία και αμηχανία, στοιχίζονται σε σειρά και με δειλά βήματα μπαίνουν στην αιθουσα του λυόμενου κτιρίου.  Τυλίγονται με χοντρά ρούχα, μαντήλες, σκουφιά, αφήνοντας μια λωρίδα προσώπου να αχνοφαίνεται στο σκοτάδι του εξωτερικού χώρου. Μάτια λάμπουν. Μάτια που διασταυρώνονται δειλά μαζί μας σε δευτερόλεπτα. Τόσο λίγο κι όμως τόσο πολύ για να καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον.

Εθελοντές της ομάδας διάσωσης μαγνησίας και  γιατροι του νοσοκομείου βόλου

έχουν ετοιμάσει την κεντρική αιθουσα του κτιρίου και φροντίζουν για την υποδοχή και την  εξέταση τους.

Κρεβάτια στη σειρά,  στρωμένα με τα απαραίτητα.

Παρουσιαζονται ελλείψεις σε κλινοσκεπάσματα, τρόφιμα, αναλώσιμα καθώς και  λειτουργικά – κατασκευαστικά προβλήματα του χώρου.

Το κέντρο έχει αφεθεί … στην καλή θέληση μόνο εθελοντών, αν και  επίσημα είναι στην εποπτεία του υπουργείου δικαιοσύνης – δημόσιας τάξης.

 

Η υποδοχή προσφέρει κι άλλα.. 

Επιτάσσει «πανοπλία» με γάντια, μάσκες, ποδιές και πρώτη εξακρίβωση στοιχείων…

 

Είναι μέρος της επιχείρησης «κοκκινο για έμπολα – ύποπτοι τζιχαντιστές «, όπως μεταφέρεται με υπερτιτλους απο τα ΜΜΕ για να συγκαλυφθεί το πραγματικό έγκλημα του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου αλλά και για να υποταχτεί ο ντόπιος πληθυσμός.

Το κεφάλαιο και το κράτος του, έχοντας χρεοκοπήσει, επιστρατεύουν τη βαρβαρότητα, πολέμους, ρατσισμό και φασισμό οδηγώντας ποτάμια ανθρώπων στον αποκλεισμό, την εξαθλίωση,  την προσφυγιά, τη μετανάστευση.

Έμπολα και τζιχαντ είναι τα νέα εργαλεία κοινωνικού ελέγχου των απόκληρων μεταναστών που σε απογνώση καταφεύγουν σε μια Ευρώπη φρούριο, όπου σήμερα ως υπερπροσφορά εμπορευμάτων σε εποχή κρίσης, απλά …….πλεονάζουν.

Γι αυτό, όπως γράφεται, επόμενος σταθμός τους θα ειναι η απέλαση ή ελευθερία με περιοριστικούς όρους! ( άραγε υπάρχει?) ή… μήπως εγκλεισμός σε κάποιο απο τα νέα κέντρα κράτησης – στρατοπεδα συγκέντρωσης και από κει  εκμηδένιση, εξόντωση;

Αυτό το σύστημα πρέπει να συντριβεί από όλη την εργατική τάξη και τα ταξικά αδέρφια μας από άκρη σε άκρη γης. 

Για να χτίσουμε μια κοινωνία  χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, για την πανανθρώπινη κομμουνιστική κοινωνία.

Ε.Μ.

 

* από  εφημερ. ταχυδρόμος και θεσσαλία (12/11/2014)

 

Το έγκλημα της απέραντης σιωπής

10/11/2014

Όταν η γειτονιά σωπαίνει συνέννοχα

Πρόκειται για πραγματικά γεγονότα στη δεκαετία του ’90, με ψεύτικα ονόματα για προφανείς λόγους, που διαδραματίστηκαν σε μια “ήσυχη” γειτονιά του Βόλου.

Η Μάρω, από μικρή ορφανή και με ελαφρά διανοητική διαταραχή, παντρεύτηκε τον Τάσο. Νταβατζής στο επάγγελμα. Η Μάρω μέσα σε μια δεκαετία απέκτησε γύρω στα 7 παιδιά από διαφορετικούς άντρες. Άντρες πελάτες της Μάρως που πλέον είχε μετατρέψει με τη βοήθεια του Τάσου, το πατρικό της σε μεταμοντέρνο μπουρδέλο.

Οι πελάτες όμως σύντομα κατάλαβαν πως το μεταμοντέρνο σπίτι της Μάρως ικανοποιούσε και άλλα βίτσια. Παιδεραστία για την ακρίβεια. Συχνά γυρνώντας από το απογευματινό φροντιστήριο Αγγλικών έβλεπα τα παιδιά της Μάρως να φεύγουν σε μηχανάκια με ηλικιωμένους. Ή επίσης συχνά, όταν κάποιο από τα 7 παιδιά ερχόταν στο σχολείο, μας αφηγούταν με τι τρόπο εξασφάλισε τις 1000 δραχμές και ένα παγωτό κερασμένο από τον παππού Νίκο, τον θείο Κώστα, ή τον φίλο της μαμάς τον κύριο Μπάμπη. Για κάθε επίσκεψη σε κάθε ένα από αυτούς τους κυρίους η Μάρω αντέμοιβε τα παιδιά της με μια μέρα κοπάνας από το σχολείο και ξύπνημα αργά το μεσημέρι.

Όμως υπήρχε στη γειτονιά και ο κύριος Πέτρος. Οικογενειάρχης, με παχύ πορτοφόλι και ακριβή ζωή, σωστός νοικοκυραίος, όπως λέγανε και οι καθως πρέπει κυρίες της γειτονιάς. Ο κύριος Πέτρος είχε βαφτίσει δυο παιδιά από Αλβανία. Βρήκε δουλεια στους γονείς τους και σπίτι να μείνουν, και πάνω στην αγάπη που είχε για τα βαφτιστήρια του δεν παρέλειπε ποτέ να τα χαιδεύει μέσα από τα ρούχα τη στιγμή που με το άλλο χέρι τους χάριζε παγωτό.

“Μαμά, ο Λάκης της Μάρως μας είπε σήμερα ότι έκανε αυτά με τον θείο Κώστα. Και όταν παίζαμε μήλα στο δρόμο, ο κύριος Πέτρος χάιδευε τον Αλέξη και τον Δημητράκη για να τους δώσει παγωτό”

Τότε το χέρι της μάνας, της γιαγιάς, των συγγενών όλων, έκρυβε το στόμα. Μια κίνηση που σε διέταζε να σταματήσεις να μιλάς και να σωπάσεις μαζί τους. Μετά από λίγο: “Να μην ξανακάνεις παρέα με τα παιδιά της Μάρως και να μην πλησιάζεις τον κύριο Πέτρο”. Οι πατεράδες δε περιορίζονταν σε μια άλλη κίνηση, αυτή της αδιαφορίας και της απαξίωσης που ανασηκώνεις τους ώμους σου.

“Μαμά, η Ελενίτσα σήμερα έκλαιγε στο διάλειμμα και η μαμά της δεν ήρθε να την πάρει από το σχολείο γιατί ο μπαμπάς της την χτύπησε κι έχει παντού μελανιές στο πρόσωπο. Ούτε στο φούρνο πήγε το πρωί να πάρει ψωμί για το σπίτι.”

“Να μην ξαναπάς σπίτι της Ελενίτσας και να μην κάνεις παρέα μαζί της. Εμείς είμαστε νοικοκύρηδες. Δεν θα μπλέξουμε τώρα με δαύτους” (απάντηση πατέρα, η μητέρα για ακόμη μια φορά σωπαίνει)

“Η κυρά Τασία έριξε φόλα στο σκυλάκι που παίζαμε στη γειτονιά.” Σιωπή.

Παντού σιωπή. Σε όλα σιωπή. Μόνο ως κουτσομπολιό στον καφέ με τις νοικοκυρές γειτόνισσες άκουγες να αναφέρονται τα περιστατικά. Αυτά τα γεγονότα δίναν την αίσθηση σε όποιον δεν επηρεαζόταν από αυτά, πως είναι ανώτερος, χρησιμότερος στην κοινωνία και σωστός. Επιβεβαιώνονταν έτσι τα χιλιάδες κόμπλεξ που κουβαλούσε αυτή η γειτονιά από χρόνια. Και μαζί τους σώπαιναν και  τα παιδιά μεγαλώνοντας στην καθωσπρέπει γειτονιά.

Κοντά στο 2000 στη γειτονιά νοίκιασε ένας τοξικομανής ο οποίος όμως δεν ενόχλησε ποτέ κανέναν. Είχε δυο λυκόσκυλα που τα αγαπούσε πολύ. Οι γείτονες για να αποβάλλουν το “βδέλυγμα” από την “καλή” γειτονιά, ρίξαν ομαδικώς φόλα στα δυο λυκόσκυλα. Εκείνος όταν αντίκρισε τα σκυλιά του να σπαρταράνε στην αυλή του, άρχισε να ουρλιάζει. Οι γείτονες τότε κάλεσαν την αστυνομία. Τα “όργανα” επί ευκαιρίας ψάξανε και το σπίτι του. Βρήκανε ναρκωτικά, τον συνέλαβαν και η γειτονιά εκείνο το βράδυ έπεσε ήσυχη για ύπνο.

Κάποιος που μετακόμισε από Αθήνα στη γειτονιά κατήγγειλε την Μάρω στην αστυνομία και με εισαγγελική παρέμβαση τα παιδιά μεταφέρθηκαν σε ορφανοτροφείο.

Ο μόνος που δεν σώπασε.

Τα υπόλοιπα συνεχίστηκαν και ίσως συνεχίζονται και μέχρι σήμερα…

Ηλέκτρα Προσήλια

http://www.vforvolos.gr/articles/otan-i-gitonia-sopeni-sinennocha.html#.VGJeJsl5sTA