Ο ΣΥΡΙΖΑ συντρίφτηκε – Ο Προδομένος Λαός ΟΧΙ!

Ο ΣΥΡΙΖΑ συντρίφτηκε – Ο Προδομένος Λαός ΟΧΙ!

Ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου του ΕΕΚ

ΚΑΤΩ Η ΜΟΝΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ!

ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ!

Το διεθνές κεφάλαιο, η Ουάσιγκτον, οι Βρυξέλες, η άρχουσα τάξη και το Χρηματιστήριο θριαμβολογούν περισσότερο και από την ελληνική Δεξιά και τον αρχηγό της Μητσοτάκη για την σαρωτική εκλογική νίκη της ΝΔ στις κάλπες της 21ης Μαΐου. Βιάζονται τώρα με επαναληπτικές εκλογές στις 25 Ιουνίου να ολοκληρώσουν με τον καλπονοθευτικό νόμο μια μονοκρατορία της Δεξιάς με θλιβερούς Ηρακλειδείς του θρόνου της το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη και την υπόλοιπη άνευρη αντιπολίτευση.

Όμως, μια ψύχραιμη εξέταση των ίδιων των εκλογικών αποτελεσμάτων που δεν μένει στις εντυπώσεις και στις τυμπανοκρουσίες των χρυσοπληρωμένων ΜΜΕ δείχνει μια πιο αντιφατική εικόνα. Η Δεξιά έπαιζε χωρίς ουσιαστικό αντίπαλο και εναλλακτική εξουσίας. Η αψίδα του θριάμβου της χτίστηκε στα ερείπια του ΣΥΡΙΖΑ. Το χάσμα σε ποσοστό ανάμεσα στο 40% της ΝΔ και το 20% του καταποντισμένου ΣΥΡΙΖΑ σκεπάζει το γεγονός ότι η ΝΔ κέρδισε γύρω στους ψήφους 150 χιλιάδες, σε σύγκριση με τις βουλευτικές εκλογές του 2019, ενώ αντίστοιχα ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε, πάλι σε σχέση με το 2019, γύρω στις 600 χιλιάδες ψήφους. Υπήρξαν διαρροές προς το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ ή και την Δεξιά, ένα άλλο μέρος σκορπίστηκε σε μικρότερα κόμματα, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των παλιών ψηφοφόρων απουσία εναλλακτικής πήγε στην αποχή.

Η ίδια η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έσκαψε τον εκλογικό της λάκκο. Η αξιοπιστία της τραυματίστηκε ανεπούλωτα από την συνθηκολόγηση του 2015 στην λαομίσητη τρόικα της ΕΕ/ΕΚΤ/ΔΝΤ, την εφαρμογή τού αγριότατου τρίτου μνημονίου, τον καιρό της διακυβέρνησης της περιόδου 2015-2019, την σκιώδη τάχα “αντιπολίτευση”, τον καιρό της δεξιάς κυβέρνησης Μητσοτάκη, την πλήρη υποταγή στις εντολές των Βρυξελλών και του ΝΑΤΟ, την ολοένα δεξιότερη πορεία για την κατάκτηση του λεγόμενου “κεντρώου” αστικού χώρου και των “μεσαίων στρωμάτων” πριν και στη διάρκεια της μακρόσυρτης προεκλογικής περιόδου μέχρι το φιάσκο της 21ης Μαΐου.

Όχι δεν ήταν μοιραίος ο θρίαμβος του θλιβερού Κούλη των υποκλοπών, της μαφιόζικης αστυνομοκρατίας, της κυβέρνησης του αίματος των αδικοσκοτωμένων των Τεμπών, των χρυσοκάνθαρων των “άμεσων αναθέσεων” στους “ημέτερους” και της ληστείας του λαού, της χρυσοπληρωμένης τηλε-δικτατορίας των ΜΜΕ, της καταστροφής του πολιτισμού!

Η δεξιά στροφή του εκλογικού σώματος δεν ταυτίζεται με δεξιά στροφή του κοινωνικού σώματος -όπως το έδειξαν τα πλήθη, ιδιαίτερα νέων, στις κινητοποιήσεις από την καταδίκη της ναζιστικής “Χρυσής Αυγής” το 2020, ως τον ξεσηκωμό των ανθρώπων του πολιτισμού και τις πανελλαδικές διαδηλώσεις μετά την τραγωδία των Τεμπών. Δεν υπάρχει γραμμική, μηχανική ταύτιση του έμμεσου δείκτη που είναι οι εκλογές με το τι ζουν, νοιώθουν και σκέφτονται οι φτωχές και καταπιεσμένες λαϊκές μάζες. Αλλιώς πώς μπορούν να εξηγήσουν οι θιασώτες του κοινοβουλευτικού κρετινισμού ότι τον Νοέμβριο του 1974, στην αιχμή του κοινωνικοπολιτικού ριζοσπαστισμού μετά την κατάρρευση της χούντας ο γενάρχης της Δεξιάς Καραμανλής και η ΝΔ κερδίσανε το 54% στις εκλογές;

Σήμερα το κοινωνικό σώμα του λαού στην Ελλάδα είναι καθημαγμένο και συνεχίζει να αιμορραγεί μετά από 15 χρόνια κρίσης και χρεοκοπίας, αλλεπάλληλων μνημονίων και μέτρων κοινωνικού κανιβαλισμού, αγώνων γεμάτων προσδοκίες και οικτρών διαψεύσεων. Οι εργάτες και τα φτωχοποιημένα μικροαστικά λαϊκά στρώματα που είδανε να χάνουν δουλειές, σπίτια, μικρομάγαζα, περίθαλψη, παιδεία, ζωές, και μέσα από τα λίγα πάνω και τα πολλά κάτω της πορείας τους συνεχίζουν να αγωνιούν για το δυσβάσταχτο σήμερα και προπαντός για το ακαθόριστο αύριο, παραδέρνουν στην ανασφάλεια. Είχαν, προπαντός τα φτωχοποιημένα μικροαστικά στρώματα, να διαλέξουν ψηφίζοντας ανάμεσα σε κάποια συνέχεια μιας σκληρής “κανονικότητας” της κυβερνώσας Δεξιάς, με υποσχέσεις για δουλειές, που θα φέρει τάχα η πολυδιαφημισμένη είσοδος στην “επενδυτική βαθμίδα” -στην πραγματικότητα η εισβολή των αρπακτικών διεθνών funds με εγγύηση της ελληνικής κυβέρνησης- κι από την άλλη την θολούρα μιας “προοδευτικής διακυβέρνησης” του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ ή και τον Βαρουφάκη που την απέρριπταν μετά βδελυγμίας. Μέσα στη γενική ανασφάλεια κέρδισε η φενάκη μιας υποτιθέμενης, μισοασφαλούς τάχα “κανονικότητας” α λα Μητσοτάκη ενάντια στη δεξιόστροφη, κεντροαριστερή, ανασφάλεια των αναξιόπιστων της Κουμουνδούρου.

Το πιστό στις Βρυξέλλες, νεοφιλελεύθερο, “ετεροχρονισμένο” ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη αλλά και το ΚΚΕ με όλες τις ταξικές του αναφορές, ρητορείες και νεόκοπες εξυπνάδες περί “μούφας” κ.τ.τ., θριαμβολογούν αλαζονικά και κομματοκεντρικά για τα σχετικά εκλογικά κέρδη που εισπράξανε, λες και τα δεινά για τον λαό που προοιωνίζονται με την μονοκρατορία της Δεξιάς είναι δευτερεύουσας σημασίας. Ούτε θέλουν ούτε μπορούν να γίνουν δυνάμεις εναλλακτικής εξουσίας που θα νικήσει την τωρινή μονοκρατορία της Δεξιάς που θα γίνει τρισχειρότερη με την επιδείνωση της δομικής καπιταλιστικής κρίσης.

Η κρίση ηγεσίας του εργατικού κινήματος πρέπει επειγόντως να λυθεί και η εργατική τάξη επικεφαλής του φτωχού λαού πρέπει να αποκτήσει επαναστατικό πρόγραμμα, προοπτική, οργάνωση για να γίνει εναλλακτική δύναμη ταξικής εξουσίας, για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος οργανωμένης σήψης και για μια σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση.

22 Μαΐου 2023

Καπιταλισμός: ασυμβίβαστος με τις απαιτήσεις της ζωής

Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΕK

Ή με το κεφάλαιο ή με την ζωή!

1. Η κλιμακούμενη πανδημία του κορονοϊού συνοδεύεται από το αλληλένδετο πανδαιμόνιο της κατάρρευσης χρηματιστηρίων, εταιρειών, του ίδιου του χρεοκοπημένου παγκόσμιου καπιταλισμού, που πασχίζει να επιβιώσει ρίχνοντας τα βάρη στους λαούς. Υψώνονται όπου γης οι κραυγές εκατομμυρίων θυμάτων της διπλής, χωρίς προηγούμενο, βιβλικής καταστροφής. Κραυγή αγωνίας για την πανδημία και την παγκόσμια κρίση – αλλά και πανανθρώπινη κραυγή κι απαίτηση για σωτηρία της ίδιας της ζωής.

Κραυγή αγωνίας που πέφτει στα κουφά αυτιά των αρχόντων που χρυσώνουν τους χρυσοκάνθαρους δισεκατομμυριούχους, ενώ αφήνουν άοπλους τους εργαζόμενους, με αυτοθυσία, στο διαλυμένο και λεηλατημένο από το κεφάλαιο δημόσιο σύστημα υγείας και ρίχνουν, μαζί με πενταροδεκάρες, όλα τα βάρη της διπλής κρίσης στη λαϊκή πλειοψηφία

Ο αγριανθρωπισμός δεν περιορίζεται στη βάρβαρη στάση του Νέρωνα Τραμπ στην φλεγόμενη από την πανδημία Αμερική ή στην “ανο(η)σία της αγέλης” του Τζόνσον ή στην σκανδαλώδη κτηνωδία του φασίστα Μπολσονάρο στη Βραζιλία, τις διαταγές του Ντουτέρτε στις Φιλιππίνες να πυροβολούνται όσοι σπάζουν την καραντίνα ή την επιβολή δικτατορίας από τον Όρμπαν στην Ουγγαρία. Εκδηλώνεται και στην διαλυόμενη ΕΕ που ακολουθεί το δόγμα “ο σώζων (κεφαλαιοκράτης) εαυτόν σωθήτω” κι όπου η κραταιά άλλοτε Γερμανία αρνείται κάθε βοήθεια στην τραγικά χειμαζόμενη Ιταλία, την Ισπανία κι όλους τους “τεμπέληδες” του ευρωπαϊκού Νότου – μια βοήθεια που γενναιόδωρα δίνει, όπως και σε δεκάδες άλλες χώρες, το μικρό, ηρωικό νησί της πολιορκημένης από τον ιμπεριαλισμό Κούβας.

Ο αγώνας για τη Ζωή, ενάντια στην πανδημία του κορονοϊού, στα χέρια των εργατών και του λαού κι όχι των καταστροφέων της Υγείας και του αστυνομικού τους κράτους!

Aπόφαση του Πολιτικού Γραφείου του ΕΕΚ

AΓΩNAΣ ΓIA TH ZΩH!
Ο αγώνας για τη Ζωή, ενάντια στην πανδημία του κορονοϊού, στα χέρια των εργατών και του λαού κι όχι των καταστροφέων της Υγείας και του αστυνομικού τους κράτους!

Tο Eργατικό Eπαναστατικό Kόμμα σε τούτες τις ώρες της κρίσης και απειλητικής εξάπλωσης της πανδημίας του κορονοϊού καλεί την εργατική τάξη και το λαό, ενάντια σε κάθε επανάπαυση, σε ενεργό κινητοποίηση:

1. Πάρτε συλλογικά στα χέρια σας την υπεράσπιση της ζωής σας και της υγείας σας, της υγείας των αγαπημένων σας, συγγενών, φίλων, γειτόνων, κάθε ανήμπορου και κατατρεγμένου, του δοκιμαζόμενου κοινωνικού συνόλου.
Παίρνετε σχολαστικά τα μέτρα προφύλαξης που συνιστούν οι ειδικοί γιατροί. Mην ενδίδετε στο πνεύμα πανικού που διαχέουν τα συστημικά MME κι ο τύπος της κλειδαρότρυπας, ούτε στις σκοταδιστικές ανορθολογικές προτροπές της εκκλησίας, των αντιδραστικών και φασιστών που κερδοσκοπούν ασύστολα στην άγνοια και την σύγχυση.

Δεν το «βάζουμε κάτω», δεν σκύβουμε το κεφάλι. Δεν κλεινόμαστε στον εαυτό μας και στο καβούκι μας, έστω κι αν προσωρινά υποχρεωθούμε να μείνουμε σπίτι.
Mένουμε σπίτι, δεν μένουμε μόνοι. Δεν είμαστε μόνοι. Eίμαστε μέρος του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου των καταπιεσμένων, της τάξης μας, της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού.
Eίμαστε αλληλέγγυοι με όσους δυστυχούν, με τους κατατρεγμένους, τους καταπιεσμένους.
Δεν κλεινόμαστε στους εαυτούς μας, δεν αυτοαπομονωνόμαστε, δεν χάνουμε την ανθρωπιά μας· μένουμε σκεπτόμενοι, κριτικοί στις αποφάσεις της εξουσίας, μαχόμενοι για την υγεία, για τη ζωή κόντρα στο θάνατο, για μια ζωή με αξιοπρέπεια και κοινωνική αλληλεγγύη.

2. H εξάπλωση του ιού κάνει φανερό ότι στα μεγάλα επιδημικά, κοινωνικά ή φυσικά φαινόμενα δεν υπάρχει ατομική λύση, υπάρχει μόνο η από κοινού κοινωνική λύση. Είναι προφανές ότι μπορεί μεν ο ιός να μην κάνει διακρίσεις, η αντιμετώπισή του όμως είναι ταξική, καταδικάζοντας τους πολλούς υπέρ του συμφέροντος των ελάχιστων που έχουν τον πλούτο και τα μέσα στα χέρια τους. Κι είναι ακόμα πιο σαφές ότι η επιδημία μπορεί να πολεμηθεί όχι ατομικά αλλά συλλογικά με ένα υψηλού επιπέδου σύστημα δωρεάν δημόσιας υγείας, για όλο τον λαό, κάτω από τον έλεγχο των ίδιων των εργαζομένων.

Aπό αυτήν την άποψη, και εν όψει του κινδύνου ανεξέλεγκτης εξάπλωσης της νόσου, το EEK απαιτεί :

ΒΟΛΟΣ: Συντονίστε τα ρολόγια σας με την κοινωνική εξέγερση (6/12, 6μμ, Θόλος)

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕ ΤΑ ΡΟΛΟΓΙΑ ΣΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΈΓΕΡΣΗ
Βόλος: 6/12/19, 6μμ Κτήριο Παπαστράτος (Θόλος)
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ, 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2008 – 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2019

11 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε την αστυνομική βία και το ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΗ του Κεφαλαίου

Ποιος μπορεί να ξεχάσει το ρεσιτάλ της μαζικής συγκάλυψης της δολοφονίας του Αλεξανδρου Γρηγορόπουλου. Θα συλλαμβάνονταν και θα καταδικάζονταν οι Κορκονέας-Σαραλιώτης χωρίς την εξέγερση της νεολαίας που συμπαρέσυρε πλατιά λαϊκά στρώματα στους δρόμους που αμφισβήτησαν το μονοπώλιο της αστικής βίας;
Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι αμέσως μετά το 2009 άρχισε η επιχείρηση Χρυσή Αυγή ως την πολιτική εφεδρεία ενός συστήματος σε πλήρη εξάντληση, ανίκανο να προσφέρει δουλειά και ζωή στη νέα γενιά, που στοχοποίησε μετανάστες για να συγκαλύψει το κέντρο ανομίας του ίδιου του κράτους;
Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι ο Χρυσοχοϊδης επισκέφθηκε την αμερικάνικη πρεσβεία για να δηλώσει τέρμα οι Δεκέμβρηδες και μετάτρεψε την πλατεία Συντάγματος σε θάλαμο αερίων, έφτιαξε την δολοφονική ομάδα ΔΕΛΤΑ που σήμερα με τα εύσημα της CIA και του FBI προχώρησε στην επανασύσταση της ως ΔΡΑΣΗ παράλληλα με τους …ΜΑΥΡΟΥΣ ΠΑΝΘΗΡΕΣ;
Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι οι χτεσινοί δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι αλλά στερούνται άδειες όσοι δικαιούνται νόμιμες άδειες από τη φυλακή;
Ποιος μπορεί να ξεχάσει στην επιχείρηση εξίσωσης των δυο άκρων, της επαναστατικής βίας των μαζών που προσπαθούν να απελευθερωθούν από το ζουρλομανδύα των μνημονίων και τη βία του αστικού κράτους με τη ναζιστική βία της Xρυσής Αυγής;
Ποιος μπορεί να ξεχάσει αυτούς που πτώχευσαν τη χώρα και το λαό, οδήγησαν χιλιάδες στις αυτοκτονίες, στη φτώχεια και την απελπισία, παιδιά εκτός σχολείων, χιλιάδες εκτοπισμένους από τη δημόσια υγεία, την κοινωνική πρόνοια, έσπρωξαν χιλιάδες νέους στην μετανάστευση;
Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι οι χτεσινοί συνοδοιπόροι του Δεκέμβρη θα παρουσιάζονταν ως κυβερνώσα αριστερά της ελπίδας που αποδείχτηκε φρούδα και δύναμη σταθεροποίησης του καπιταλισμού και της έννομης τάξης τάξης του κεφαλαίου, σύμμαχοι ιμπεριαλιστών, δικτατόρων και ακροδεξιών εθνικιστών;
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον τότε επικεφαλής του ΔΝΤ που δήλωσε ότι η ελληνική εξέγερση ήταν “ πρώτη πολιτική έκρηξη της τρέχουσας παγκόσμιας κρίσης ”;
Ποιος αμφιβάλλει ότι η προμετωπίδα της δεξιάς ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΗ, τα τελεσίγραφα, τα βασανιστήρια της αστυνομίας, τα προαναχωρησιακά κέντρα φυλακές, θα αποτύχουν;

Ποιος αμφιβάλλει ότι η δημοτική αρχή αβαντάρει τη δεξιά με την προβοκατόρικη οργάνωση της φωταγώγησης της πόλης την ημέρα της δολοφονίας του Αλέξη, εκδηλώνοντας την απέχθειά της σε κινήματα και οργανώσεις της αριστεράς που του χαλάνε τις bussiness την περιοχή;

Ποιος αμφιβάλλει ότι για να ολοκληρωθεί ο Δεκέμβρης του 2008 χρειαζόμαστε μια μαζική διεθνή επαναστατική προλεταριακή οργάνωση με στρατηγική και πολιτικό σχέδιο;

Όποιος δεν κλείνει τα μάτια του στις συγχρονισμένες κοινωνικές εξεγέρσεις στον πλανήτη και την χρεοκοπία του καπιταλισμού, μπορεί να αντιληφθεί πλήρως τα καθήκοντα του σήμερα, το τρόμο της άρχουσας τάξης διεθνώς και την ανάγκη της εγχώριας μπουρζουαζίας που επιχειρεί να κάνει έναν πόλεμο αστραπή στο μαχόμενο εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα πριν είναι αργά γι αυτούς και το σύστημά τους.
Συγχρονίστε τα ρολόγια σας στην κοινωνική εξέγερση και επανάσταση.

5/12/2019
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΕΚ ΒΟΛΟΣ)

ΒΟΛΟΣ: Σύσκεψη συντονισμού για έναν μαχητικό αντιφασιστικό Σεπτέμβρη

Δελτίο Τύπου
Βόλος,22/7/2019
Σύσκεψη συντονισμού για έναν μαχητικό αντιφασιστικό Σεπτέμβρη

Στη σύσκεψη για τον αντιφασιστικό συντονισμό, που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας την Τετάρτη 17/7, συμμετείχαν αγωνιστές από το ΕΕΚ, το ΝΑΡ και το Ξεκίνημα καθώς και ανένταχτοι σύντροφοι.
Στη σύσκεψη συζητήθηκαν οι τελευταίες εξελίξεις γύρω από τη δίκη της ΧΑ, την εκλογική της ήττα, την εικόνα αποδιάρθρωσης που παρουσιάζει καθώς και ο κρίσιμος ρόλος τον οποίο έπαιξε το αντιφασιστικό κίνημα όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Καθώς η δίκη της Χρυσής Αυγής μπαίνει στην τελική ευθεία και η απόφαση του δικαστηρίου αναμένεται μέσα στον Σεπτέμβρη, θα ήταν σφάλμα να υποθέσει κανείς ότι το αστικό κράτος και η ταξική δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητοι θεσμοί και ότι η καταδίκη των ηγετικών στελεχών της ναζιστικής οργάνωσης είναι εκ των προτέρων δοσμένη στη βάση όλων των αποκαλυπτικών στοιχείων που παρουσιάστηκαν στη δίκη.
Ακριβώς γι αυτό δεν πρέπει να δημιουργηθεί κανένας εφησυχασμός ότι ξεμπερδέψαμε με τους φασίστες γιατί η κρίση του συστήματος δημιουργεί τις συνθήκες που τρέφουν το φασισμό και το αστικό κράτος τους έχει ανάγκη ως εφεδρεία απέναντι στο εργατικό-λαϊκό κίνημα. Επιπλέον, παρακολουθούμε στενά τις ανακατατάξεις στον εθνικιστικό και ακροδεξιό πολιτικό χώρο, όπως η είσοδος του Βελόπουλου στη Βουλή, η εγκόλπωση μέρους της ακροδεξιάς από την ΝΔ, αποχωρήσεις στελεχών της Χ.Α. με δηλώσεις ότι “ο αγώνας συνεχίζεται” κοκ.
Ο αγώνας κατά των φασιστών πρέπει να συνδυάζεται ανελλιπώς κατά του δίδυμου αδελφού του, τον πόλεμο, φαινόμενα της σήψης του καπιταλιστικού συστήματος. Η όξυνση των εθνικισμών (Μακεδονικό, Ελληνοτουρκικά) και ο ανελέητος ανταγωνισμός για την εκμετάλλευση ενεργειακών πηγών στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου (Κυπριακή ΑΟΖ) πρέπει να θέσει σε άμεση ετοιμότητα ολόκληρο το εργατικό κίνημα.
Σε ότι αφορά τη δίκη συμφωνήθηκε ότι το κίνημα δεν πρέπει να αφήσει κανένα περιθώριο στην αστική δικαιοσύνη να ρίξει στα μαλακά στην ηγεσία της ΧΑ. Οι δολοφόνοι του Παύλου Φύσσα, του Σαχζάτ Λουκμάν, του Πετρίτ Ζίλφε, των αναρίθμητων επιθέσεων στη μετανάστες, αριστερούς και αναρχικούς, πρέπει να μπουν βαθιά στη φυλακή!
Με βάση το παραπάνω σκεπτικό συμφωνήθηκαν τα εξής:
1. είναι απαραίτητος ο ευρύτερος δυνατός συντονισμός οργανώσεων και συλλογικοτήτων με σκοπό την πραγματοποίηση μιας μαζικής, ενωτικής και μαχητικής αντιφασιστικής κινητοποίησης την Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου, ημέρα κατά την οποία πριν από 6 χρόνια τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα.
2. Αιχμή της κινητοποίησης στις 18 Σεπτεμβρίου θα είναι το αίτημα να μπει βαθιά στη φυλακή όλη η ηγεσία της Χρυσής Αυγής με πρώτο τον φυρερίσκο Μιχαλολιάκο.
3. Εκτός από την κινητοποίηση στις 18/9 διερευνούμε την πιθανότητα διοργάνωσης ανοιχτής πολιτικής εκδήλωσης το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου. Ο χώρος και το ακριβές περιεχόμενο θα αποφασιστούν στην επόμενη συνάντηση.
4. Θα είμαστε σε συντονισμό με το αντιφασιστικό κίνημα πανελλαδικά και ειδικά τον Αντιφασιστικό Συντονισμό Αθήνας-Πειραιά για μέρες δράσης σε κρίσιμες ημερομηνίες της δίκης.
5. Η επόμενη ανοιχτή σύσκεψη θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 22 Αυγούστου, στις 8μμ στο Θόλο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας η οποία είναι ανοιχτή σε όλες τις οργανώσεις και συλλογικότητες της αριστεράς και του ελευθεριακού αναρχικού χώρου που έχουν βρεθεί όλα αυτά τα χρόνια στην πρώτη γραμμή της πάλης κατά της ναζιστικής Χρυσής Αυγής και κατά των μνημονιακών πολιτικών που την εξέθρεψαν.

ΒΟΛΟΣ: πρωτομαγιά 2019 στο Ταχυδρομείο, 10πμ

Πρωτομαγιάτικη Διακήρυξη του ΕΕΚ – 2019

H EPΓATIKH TAΞH EINAI ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΤΕΙΧΗ – EINAI ΔIEΘNIΣTIKH KAI EΠANAΣTATIKH

Eργάτες / εργάτριες, άνεργοι και άνεργες, εργαζόμενοι της μαύρης ελαστικής εργασίας, αποκλεισμένοι και περιθωριοποιημένοι

1. Δέκα χρόνια μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, με την κατάρρευση της εμβληματικής Λήμαν Mπράδερς, το 2008, και την χρεοκοπία της καπιταλιστικής Eλλάδας και μιας σειράς άλλων περιφερειακών καπιταλιστικών χωρών, βρισκόμαστε για δεύτερη φορά στα πρόθυρα μιας νέας οικονομικής καταστροφής.
Aνεξάρτητα από τα ψέματα που αραδιάζει ο αστικός πολιτικός κόσμος, ιδίως καθώς βαδίζουμε σε πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις, και τους κυβερνητικούς κομπασμούς για «έξοδο» από τα Mνημόνια, τα βουητά της κρίσης ακούγονται ηχηρά από την Aργεντινή και την Tουρκία που βυθίζονται στη νέα φάση της καπιταλιστικής χρεοκοπίας.
Tο καπιταλιστικό σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση της μισθωτής εργασίας από το κεφάλαιο, έχει ιστορικά εξαντλήσει τα όριά του ήδη στον 20ο αιώνα, οδηγώντας σε δύο παγκόσμιους πολέμους και στη φασιστική βαρβαρότητα. H μεταπολεμική καπιταλιστική άνθιση χτισμένη πάνω στα ερείπια της τρομακτικής καταστροφής του B’ Παγκόσμιου πολέμου και της Συμφωνίας της Γιάλτας της Μόσχας με τους ιμπεριαλιστές, οδήγησε σε ολοένα αυξανόμενες και πιο καταστροφικές κρίσεις, με κορύφωση την τρέχουσα, άλυτη μέχρι τώρα και επιδεινούμενη παγκόσμια κρίση.
Παρά την γιγάντια πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας το καπιταλιστικό σύστημα έχει μπλοκαριστεί εξ αιτίας των εσωτερικών του αντιφάσεων. H κρίση, όπως δείχνει και η 11χρονη πορεία μετά το 2008 δεν μπορεί να λυθεί μέσα στα πλαίσια των καπιταλιστικών σχέσεων ατομικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής και του εθνικού κράτους. Mια νέα τρομακτική καταστροφή απειλεί τον άνθρωπο και τη φύση, αν δεν ξεπεραστεί με την πάλη της εργατικής τάξης και των λαών το παρηκμασμένο καπιταλιστικό σύστημα που βασίζεται στο κέρδος και όχι στις κοινωνικές ανάγκες.
Για άλλη μία φορά το δίλημμα της Pόζας Λούξεμπουργκ «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» τίθεται επί τάπητος.

To EEK στηρίζει την ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ στις περιφερειακές εκλογές

Για τις περιφερειακές εκλογές στη Θεσσαλία και την ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα καλεί την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα να απορρίψουν στις επικείμενες τριπλές εκλογές τις μνημονιακές κυβερνήσεις, μνημονιακούς περιφερειάρχες και δημάρχους και τη λογική του “μικρότερου κακού”.
Το σημαντικό ερώτημα που απασχολεί την ευρωπαϊκή εργατική τάξη, μαζί και το λαό μας είναι ποια είναι η διέξοδος από τη καπιταλιστική κρίση, τα μνημόνια, τη λιτότητα και την ανεργία διαρκείας. Το παραπάνω ερώτημα συμπυκνώνεται σε τρία αλληλένδετα ζητήματα: Με ποια κυβέρνηση, σε ποια Ευρώπη, με ποια εξουσία.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η παραλίγο “πρώτη φορά αριστερά”, όπως έχει συμβεί σε ολόκληρη την Ευρώπη και την Λατινική Αμερική αφού εξαπάτησε το λαό με την αυταπάτη της διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, έγινε το μαξιλάρι της άρχουσας τάξης με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο: τη διάψευση των ελπίδων ενός ολόκληρου λαού. Παράλληλα, το μεγάλο αυτό πολιτικό μάθημα εξαντλεί και τις ψευδαισθήσεις για έναν καλύτερο διαχειριστή της κρίσης με μεθόδους αστικού κοινοβουλευτικού κρετινισμού. Καθώς η παγκόσμια οικονομία μπαίνει σε νέα απρόβλεπτη ύφεση με την Ευρώπη τον αδύναμο κρίκο της, η “έξοδος από τα μνημόνια” μόνο ως φάρσα μπορεί να εκληφθεί.
Tο πουλόβερ της Ευρωπαϊκής Ένωσης άρχισε να ξηλώνεται με τη χρεοκοπία της Ελλάδας και συνεχίζεται με το BREXIT, ενώ τα πολιτικά κόμματα που κυριάρχησαν στην Ευρώπη, χριστιανοδημοκράτες, σοσιαλδημοκράτες, εργατικοί βρίσκονται σε βαθιά κρίση. Η πλήρης αποτυχία των think tanks το κεφαλαίου να δοθεί μια λύση στην παγκόσμια κρίση έχει θέσει ανοικτά το αδιέξοδο όχι της μιας ή της άλλης αστικής κυβέρνησης αλλά το ζήτημα της υπέρβασης του ίδιου του καπιταλισμού και των βαμπίρ του κεφαλαίου. Κάθε άλλη προοπτική οδηγεί σε νέα δεινά, εξοντωτικούς, κηρυγμένους και ακήρυχτους πολέμους, ενάντια στον εξωτερικό αλλά κυρίως ενάντια στον εσωτερικό εχθρό, την ίδια την εργατική τάξη.
Οι στόχοι του ΕΕΚ δεν εξαντλούνται στην εκλογική συμπόρευση με δυνάμεις που ήδη συνεργάζεται σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα δουλειάς και κοινής δράσης αλλά στην εμφάνιση μιας θετικής εναλλακτικής πολιτικής πρότασης, επαναστατικής και διεθνιστικής, που να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων καθώς η νέα ιστορική αναμέτρηση βρίσκεται μπροστά και όχι πίσω μας.
Μετά τις εκλογές ολόκληρος ο πολιτικός χάρτης θα έχει αναδιαταχθεί και η αντικαπιταλιστική, επαναστατική και διεθνιστική αριστερά θα έχει να αντιμετωπίσει νέες προκλήσεις για τις οποίες απαιτείται να προετοιμαστεί. Στα πλαίσια αυτά το ΕΕΚ στηρίζει στις επερχόμενες περιφερειακές εκλογές το περιφερειακό σχήμα και ψηφοδέλτιο “ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ-ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ” .

17/4/2019
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ

Βόλος: Η συνέχεια του κράτους, των μνημονίων και της καταστολής

Η συνέχεια του κράτους, των μνημονίων και της καταστολής

από την ΕΦΣΥΝ του Κώστα Γρηγοριάδη

Κανένα αριστερό πολιτικό κόμμα δεν χρειάζεται τις δυνάμεις της τάξης και ασφάλειας του αστικού κράτους για να διαφυλάξει τις κομματικές του συγκεντρώσεις. Μόνη προστασία παραμένει η πολιτική του κατεύθυνση εφόσον αυτή υπηρετεί τα ταξικά συμφέροντα της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Δεν χρειάζεται να κάνουμε μαθήματα μαρξισμού σε όσους απέρριψαν κάθε πολιτικό του συμπέρασμα. Δεν είναι οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στα ζητήματα στήριξης των μνημονίων και των δεσμεύσεων που έχει υπογράψει ή των νομοθετημάτων της ΕΕ που υπερασπίζουν τα δικαιώματα του χρηματιστηριακού και βιομηχανικού κεφαλαίου (όπως με το PSI για τη σωτηρία των τραπεζών ή στην περίπτωση της ΑΓΕΤ με το ζήτημα της καύσης σκουπιδιών), δεν κάνει διακρίσεις σε “γκρουπούσκουλα”, ακτιβισμούς ή μαζικές διαδηλώσεις. Η καταστολή των κινητοποιήσεων των αναπληρωτών εκπαιδευτικών αρκεί σαν απόδειξη.

Ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ δεν χρειάζεται να μας απειλεί ότι ανοίγουμε το δρόμο του Μπέου ή του Κούλη όταν η μαχόμενη αριστερά, ο ελευθεριακός αναρχικός χώρος, συλλογικότητες κι εργατικά σωματεία μπήκαν μπροστά σε όλες τις μεγάλες κινητοποιήσεις του λαού κατά των μνημονίων και αυταρχικών συμπεριφορών όταν εκείνοι είχαν στο μυαλό τους τη “συνέχεια του κράτους”, μαζί με τη συνέχεια των μνημονιακών δεσμεύσεων. Η πολιτική συνεργασία με τους εθνικιστές ΑΝΕΛ και η προσχώρηση των λαομίσητων πασοκογενών στελεχών σε κυβερνητικά πόστα, η υπερψήφιση των μνημονίων ανοίγουν το δρόμο για τον εθνικισμό, την άκρα δεξιά, τους φασίστες και τον πόλεμο.

Ο πολιτικός ενθουσιασμός υπερψήφισης του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 έχει μετατραπεί πλέον σε μια επιλογή του μικρότερου κακού που όμως οδηγεί σε χειρότερα δεινά καθώς η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση επιδεινώνεται σε αντίθεση με ότι συζητιέται περί εξόδου από τη κρίση. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να εμπεδώσει ότι δεν κατάφεραν οι πασοκοδεξιοί, ότι δήθεν δεν υπήρχε και δεν υπάρχει εναλλακτική λύση για το λαό.

Η πολιτική τύχη των κεντροαριστερών εγχειρημάτων στη Λατινική Αμερική δείχνει ότι χωρίς μια συστηματική πάλη για την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη, που σημαίνει και μια ανελέητη πάλη κατά των ψευδαισθήσεων για τον εκδημοκρατισμό του αστικού κράτους, ανοίγει η πόρτα σε αυταρχικότερες μορφές διακυβέρνησης για τη συντριβή των εργατικών οργανώσεων και όλων των κοινωνικών και εργατικών κατακτήσεων.

Οι πολιτικές ελπίδες στην Ευρώπη αναζωογονούνται όχι από την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και τις συμμαχίες του με τη χρεοκοπημένη διεθνή σοσιαλδημοκρατία αλλά από τα κίτρινα γιλέκα στη Γαλλία, τις κινητοποιήσεις στην Ουγγαρία κατά του νόμου των σκλάβων, τις κινητοποιήσεις των αναπληρωτών καθηγητών στην Ελλάδα.

Το σύνθημα “όλη η εξουσία στους εργάτες και τα συμβούλια τους” είναι η μόνη πρακτική απάντηση εναλλακτικής πρότασης εξουσίας στη βαρβαρότητα των υπερασπιστών της αστικής νομιμότητας. Μόνο τότε μπορεί να γίνει πράξη “η κατάργηση των μνημονίων με ένα νόμο κι ένα άρθρο”. Όλα τ΄ άλλα αποδείχτηκε ότι ήταν φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες όπως ακριβώς υποσχόταν ο Μπέος ότι θα έκανε το Βόλο…..Μονακό. Η ταύτιση των μεθόδων εξαπάτησης δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας στο ποιος ανοίγει το δρόμο σε ποιον.

20/1/2019

ΕΕΚ

ΕΕΚ: Για τις δημοτικές εκλογές στο Βόλο

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΒΟΛΟ

Το ΕΕΚ έχει αποφασίσει να στηρίξει την πολιτική προσπάθεια συγκρότησης ενός αριστερού-ανατρεπτικού δημοτικού ψηφοδελτίου στο Βόλο.
Οι τριπλές ή τετραπλές εκλογές του Μαΐου συνηγορούν να συνεχιστεί η πάλη σε όλα τα επίπεδα χωρίς να αγνοήσουμε την ιδιομορφία της σημερινής δημοτικής αρχής του Μπέου και ταυτόχρονα να μην υποπέσουμε στο σφάλμα μιας φτηνής αντιμπεικής ή αντιμνημονιακής εκλογικής καμπάνιας.

Η συγκρότηση ενός αριστερού ανατρεπτικού δημοτικού σχήματος θα ενισχύσει και την καμπάνια για τις περιφερειακές εκλογές όπου το ΕΕΚ το 2014 είχε στηρίξει εκλογικά το περιφερειακό ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τοπικά όμως δεν υπήρχε μια εναλλακτική πολιτική λύση που σήμερα αναζητείται από πολλούς μετά από πέντε χρόνια Μπέου και οκτώ χρόνια μνημονίων.

Οι δημοτικές εκλογές 2019 συνδέονται στενά με τις περιφερειακές εκλογές, τις ευρωεκλογές και τις βουλευτικές εκλογές. Οι βασικοί πολιτικοί μας άξονες έχουν ήδη τεθεί από το 16ο συνέδριο και χρειάζεται μια συγκεκριμενοποίηση τους καθώς η συζήτηση για τις εκλογές έχει ήδη ανοίξει. Στο ζήτημα των δημοτικών εκλογών απαιτείται μια εγρήγορση καθώς ήδη διαμορφώνονται (στο παρασκήνιο τις περισσότερες φορές) συμμαχίες, ίντριγκες και προσωπικές φιλοδοξίες.

Το δημοτικό σχήμα που θα θέλαμε δεν μπορεί να είναι η ευκαιριακή σύνταξη ενός εκλογικού ψηφοδελτίου αλλά να ενσωματώνει τους αγώνες της ταξικής πάλης που έχουμε δώσει στην περιοχή και να ενδυναμώνει τις συμμαχίες που έχουμε δημιουργήσει στο δρόμο. Η εκλογική επιτυχία θα ενδυναμώσει τα μέσα και τον σκοπό που επιδιώκουμε και θα αποδείξει την επόμενη ημέρα των εκλογών τη σταθερότητα των πολιτικών σχέσεων που έχουν δημιουργηθεί στην περιοχή.

Σε αντίθεση με αρκετές αντιλήψεις του ρεφορμισμού, η δημοτική κίνηση δεν έρχεται για να ενσωματώσει τα υπαρκτά κινήματα της πόλης αλλά να αλληλεπιδράσει με αυτά για να βρούμε ένα κοινό βηματισμό χωρίς παραγοντισμούς, καπελώματα, εκατέρωθεν μαχαιρώματα και πολύ περισσότερο ενσωμάτωσης τους σε μια άνευρη δημοτική κοινοβουλευτική προσαρμογή. Είμαστε πολιτικά αντίθετοι με την άποψη που υποστηρίζουν οι επαγγελματίες της πολιτικής σύγχυσης ότι τα κινήματα είναι απαραίτητα ως μηχανισμοί πίεσης για να διευκολύνονται οι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι έναντι των δημοτικών αρχών. Η άποψη αυτή στερεί από τα κινήματα τον δυναμισμό που αναπτύσσουν και το κυριότερο την πολιτική τους ανεξαρτησία να καθορίζουν τις μεθόδους του αγώνα που διεξάγουν.

Οι όροι μιας τέτοιας προσπάθειας είναι πολιτικοί, χρειάζεται μια από κοινού επεξεργασία με τις δυνάμεις που συμφωνούν για ένα τέτοιο βήμα, συγκρότησης κι εκλογικής καθόδου στις δημοτικές εκλογές του Βόλου για να καταλήξουμε σε ένα συμφωνημένο σχέδιο διακήρυξης και δράσης.

Ως τέτοιοι πολιτικοί όροι που πρέπει να συζητηθούν μεταξύ μας και τους οποίους προτείνουμε, είναι οι παρακάτω:

• Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι η συνέχεια του αστικού κράτους και δεν αγωνιζόμαστε για την “αναβάθμισή της” αλλά για την πλήρη της αντικατάσταση (καταστροφή της για την ακρίβεια) από την Λαϊκή Αυτοδιοίκηση που σημαίνει έναν τελείως διαφορετικό τρόπο της διαχείρισης των τοπικών ζητημάτων που επί της ουσίας απαντά το ερώτημα ποιος κάνει κουμάντο, στην πόλη και στη χώρα.
• Η Λαϊκή Αυτοδιοίκηση απαιτεί την αιρετότητα και άμεση ανακλητότητα όλων των δημοτικών συμβούλων (συμπεριλαμβανομένου του δημάρχου), επαναφορά των συνοικιακών και κοινοτικών επιτροπών (συμβουλίων) αλλά και τη δημιουργία δημοτικών επιτροπών συμβιβασμού που θα επιλύουν τις διαφορές μεταξύ δημοτών, δημόσια, χωρίς δικαστές και δικηγόρους.
• Τα διαρκή νομοσχέδια για την Τοπική Αυτοδιοίκηση (ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ, ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ 1) εξάλειψαν κάθε μορφή τοπικής αυτοδιοίκησης που σε ορισμένες περιπτώσεις δήμων και κοινοτήτων ενέπλεκαν ενεργά τους πολίτες στα τοπικά ζητήματα. Η χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού και τα αλλεπάλληλα μνημόνια, επιβάλλουν μια συγκεντρωτική διαχείριση των τοπικών ζητημάτων υποταγμένη πλήρως στις ανάγκες της χρεοκοπίας, δηλ. του κεφαλαίου και της άρχουσας τάξης. Δεν μπορούμε να υποσχεθούμε “ένα δήμο στην υπηρεσία των πολιτών για την ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας”, δηλ. τη σωτηρία του καπιταλισμού σε συνθήκες χρεοκοπίας. Ο ρόλος μας στο δήμο θα πρέπει να έχει σκοπό την ενδυνάμωση όλων των λαϊκών αυτοοργανωμένων δομών, πρωτοβουλιών και την προετοιμασία του πληθυσμού για την μάχη ενάντια στον καπιταλισμό , το κεφάλαιο και το κράτος του, κεντρικό και τοπικό.
• Η κριτική στη σημερινή δημοτική αρχή δεν μπορεί να γίνει με τους όρους που έχουν κινηθεί μέχρι σήμερα οι δημοτικές κινήσεις κάθε χρώματος. Χρειάζεται η κινητοποίηση του πληθυσμού στα γιγαντιαία κοινωνικά προβλήματα όπου οι δήμοι είναι σε τοπική κλίμακα μηχανισμοί ενσωμάτωσης στην αστική πολιτική διαχείρισης της κρίσης προσφέροντας θέσεις εργασίας, πρόνοια, δημοτικά ιατρεία και πολλά ρουσφέτια. Οι πολιτικοί καβγάδες στα δημοτικά συμβούλια αποδείχτηκαν αναποτελεσματικοί όπως και η προσπάθεια άσκησης των δικαιωμάτων που προβλέπονται από το κανονισμό του δημοτικού συμβουλίου.
• Η δημοτική κίνηση πρέπει να έχει σαφή στάση απέναντι στο φασισμό, τον εθνικισμό, το ρατσισμό και τον κίνδυνο του πολέμου σε μια περιοχή στρατηγική για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Απαιτείται μια ξεκάθαρη στάση υπεράσπισης μεταναστών και προσφύγων και πάλη ενάντια σε κάθε προσπάθεια γκετοποίησής τους και υπαγωγής τους στις φιλάνθρωπες ΜΚΟ.
• Η πάλη μας οφείλει να είναι ξεκάθαρη και σε ένα τμήμα της αριστεράς που συντάσσεται με τον αριστερό εθνικισμό ή άλλων δυνάμεων που ασκούν στα λόγια κριτική σε αυτόν αλλά χωρίς κανένα πρακτικό μέτρο αντιμετώπισής του (πχ αποκλεισμός υποψηφίων στα ψηφοδέλτια) με το επιχείρημα της “χαλαρής αυτοδιοικητικής ψήφου” χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τις επιπτώσεις στην ταξική πάλη συνολικά.
• Η πρόσδεση της χώρας στην ΕΕ και την ΟΝΕ έχει ως απαραίτητο συμπλήρωμά της το σύνολο της ασκούμενης αστικής πολιτικής συμπεριλαμβανομένων περιφερειών και δήμων. Η ανασφάλιστη, προσωρινή, ελαστική εργασία βρήκε ένα τεράστιο έδαφος στο δημόσιο, ιδιαίτερα στους δήμους για τη συντριβή των εργατικών δικαιωμάτων και την υποβάθμιση της ζωής συνολικά του εργαζόμενου πληθυσμού με ταυτόχρονη επέλαση του ιδιωτικού κεφαλαίου μέσω ΣΔΙΤ και δεκάδων άλλων μορφών απομύζησης του κοινωνικού πλούτου. Ο αγώνας μας δεν στρέφεται μόνο κατά του ντόπιου δημάρχου, του περιφερειάρχη και της σημερινής κυβέρνησης αλλά και κατά της καπιταλιστικής ΕΕ για μια αντικαπιταλιστική, επαναστατική, διεθνιστική και από τα κάτω διέξοδο από την παγκόσμια κρίση προς όφελος της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Η περίοδος που διανύουμε, παρά την φαινομενική της ησυχία, φέρνει νέες καταιγίδες και καθήκοντα πολύ μεγαλύτερα από αυτά του 2008 μέχρι σήμερα.
Από την άποψη της στρατηγικής χρειάζεται να εμφανιστούμε ως η αδιάλλακτη δύναμη διεκδίκησης της δημοτικής αρχής και όχι να ξεκινήσουμε από τη θέση ότι θα είμαστε η πιο μάχιμη αντιπολίτευση. Αυτό υποσκάπτει από την αρχή τη δυνατότητα της νίκης και της συσπείρωσης μάχιμων δυνάμεων της πόλης.

18/12/2018
ΕΕΚ Βόλου

Βόλος: Να στείλουμε το φασισμό στα σκουπίδια της ιστορίας

Ισόβια στους νέο-ναζι δολοφόνους της Χρυσής Αυγής

Να στείλουμε το φασισμό στα σκουπίδια της ιστορίας

Οι εκλογικές επιτυχίες της ακροδεξιάς διεθνώς,  η μερική επανεμφάνιση ταγμάτων εφόδου και «αγανακτισμένων» ακροδεξιών σε μια σειρά χώρους,η προσπάθεια υποκίνησης καταλήψεων σχολείων από ακροδεξιούς, τα προβλήματα στη διεξαγωγή και περαίωση της δίκης της Χρυσής Αυγής, παρά το ότι το δικαστήριο έχει αυξήσει τον αριθμό των δικασίμων, καθιστούν επιτακτική την αναβαθμισμένη ενωτική και μαχητική παρουσία του αντιφασιστικού κινήματος.
H ξενοφοβία, ο ρατσισμός, η ομοφοβία, ο εθνικισμός, είναι το έδαφος πάνω στο οποίο οι ναζί και άλλοι φασίστες επιχειρούν να εκτρέψουν την οργή των πλατιών μαζών, για τη φτώχεια, την ανεργία και τα μνημόνια, σε εμφύλιο πόλεμο των φτωχών.
Σ’ αυτό συμβάλλει η πολιτική της κυβέρνησης ΣYPIZA/ANEΛ.Η κλιμακούμενη αθλιότητα των προσφυγικών στρατοπέδων σαν της Μόριας, η ασυδοσία των δυνάμεων καταστολής σε μια σειρά περιστατικά και η συγκάλυψη του εντεινόμενου αυταρχισμού από την κυβέρνηση, η συνεχιζόμενη φτωχοποίηση των λαϊκών στρωμάτων από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την πολιτική μοιράσματος της φτώχειας των φτωχών, ο επιθετικός ακροδεξιός λόγος της ΝΔ, καθώς και η απροκάλυπτη επίθεση από συστημικούς παράγοντες στο φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα και στις κινητοποιήσεις τους, συνεχίζουν να δημιουργούν πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη ακροδεξιών και φασιστικών θυλάκων.

Αντιμέτωποι δεν είμαστε μόνο με τις καπιταλιστικές κυβερνήσεις, το αστικό κράτος και τις εθνικιστικές και φασιστικές οργανώσεις αλλά και με τον ανοικτό ή υφέρποντα αριστερό εθνικισμό που οδηγεί ακόμη και σε συνεντεύξεις αριστερών σε φασιστοκάναλα ή σε υποστήριξη των εθνικιστικών συλλαλητηρίων για το Μακεδονικό.
Το μαζικό κίνημα έχει τη δύναμη να τσακίσει το φασισμό στη βάση της κοινής δράσης σε πλήρη πολιτική ανεξαρτησία από το αστικό κράτος, την εργοδοσία και τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες. Σε αυτό τον αγώνα το κίνημα έχει κάθε δικαίωμα στην αυτοάμυνα απέναντι στη βία των νεοναζί που συχνά και αποδεδειγμένα εξαπολύεται με την πλήρη κάλυψη της αστυνομίας και του κράτους όπως αποδεικνύεται και από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Η πρόσφατη μαζική πορεία από το Κερατσίνι στον Πειραιά και σε άλλες πόλεις στην επέτειο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, οι μαζικές κινητοποιήσεις για δικαιοσύνη στον άγρια δολοφονημένο lgbt ακτιβιστή Ζακ Κωστόπουλο, η μεγάλη αντιφασιστική – αντιπολεμική διαδήλωση της 12ης Οκτώβρη, επέτειο της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Ναζί κατακτητές το 1944, που διοργάνωσαν αντιφασιστικές, αντιπολεμικές και προσφυγικές συλλογικότητες και οι πρόσφατες μαθητικές, φοιτητικές και εργατικές κινητοποιήσεις δείχνουν ότι η διάθεση και οι δυνάμεις υπάρχουν. Αυτό φαίνεται και από την δημιουργία αντιφασιστικών πρωτοβουλιών σε μια σειρά περιοχές.
No Pasaran! – Δεν θα περάσουν! Με ενωτικούς αγώνες να τσακίσουμε τον φασισμό, τους μηχανισμούς, τα ταξικά συμφέροντα και τις πολιτικές που τον θρέφουν.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας
ΕΕΚ (Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα)
Διεθνιστική Σοσιαλιστική Οργάνωση ΞΕΚΙΝΗΜΑ