ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΩΞΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΤΣΑΡΗ
Η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση καταδικάζει τη συνδικαλιστική δίωξη που έχει ασκηθεί κατά του Προέδρου του Συλλόγου Εργαζομένων ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ (ΣΥΛ.Ε.Ε.Γ.Ο) Παναγιώτη Κάτσαρη γιατί την 8 Μάρτη, ημέρα γενικής απεργίας για το έγκλημα των Τεμπών μαζί με άλλους εργαζόμενους περιφρούρησε την απεργία στους χώρους δουλειάς (Ινστιτούτο Καλαμάτας ΔΑΟΚ) κατόπιν απόφασης της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων.
Η δίωξη ασκήθηκε από τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου και τη Διοίκηση του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ κατά παραγγελία της κυβέρνησης προκειμένου να αποδυναμωθούν οι κινητοποιήσεις του λαού που μαζί με τα συνδικάτα οργάνωσαν μια από τις μαζικότερες κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών μαζί με μαθητές, φοιτητές για να μην ξεχαστεί αλλά και να μπει φραγμός στην εγκληματική πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων που οδηγεί σε τραγωδίες και να τιμωρηθούν οι πραγματικοί ένοχοι “σταθμάρχες” της κοινωνικής εγκατάλειψης που έχει οδηγήσει σε ανείπωτη φτώχεια και οδύνη.
Η δίωξη του Παναγιώτη Κάτσαρη είναι παραδειγματική για να τρομοκρατήσει και να καταστείλει κάθε φωνή αντίστασης. Τους ενοχλεί η αγωνιστική στάση των ταξικών δυνάμεων των εργαζομένων, που δεν μασάνε τα λόγια τους απέναντι στον εργοδοτικό δεσποτισμό, δεν σφυρίζουν αδιάφορα στην λαϊκή αγανάκτηση και αναδεικνύουν κρίσιμα ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
Ο νόμος Χατζηδάκη (Ν.4808/2021) φτιάχτηκε ακριβώς γι αυτό το σκοπό, να μετατρέψει τα σωματεία σε πολιτιστικούς ομίλους, εκδρομών και δεξιώσεων αλλά οι εργαζόμενοι εδώ, όπως και στη Γαλλία, τη Γερμανία ακόμα και την Αγγλία δεν πρόκειται να υποκύψουν στα κεκτημένα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει να υπερασπίσουν τη ζωή των μελών τους και του κοινωνικού συνόλου.
• ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ Η ΔΙΩΞΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΤΣΑΡΗ
• ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ (4808/21)
ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ, ΚΑΜΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ
Ο νόμος 4808/21, το αντεργατικό τερατούργημα με την υπογραφή του υπ. Εργασίας Χατζηδάκη που ψηφίστηκε τον Ιούνη του 2021, αποτελεί επιλογή στρατηγικής σημασίας για την κυβέρνηση και το καπιταλιστικό σύστημα που υπηρετεί. Θέλει να διαλύσει το 8ωρο και να ισοπεδώσει τα εργασιακά δικαιώματα. Θέλει να βγάλει τις απεργίες και τον ταξικό συνδικαλισμό στην παρανομία. Θέλει να διαμορφώσει ένα ασφυκτικό πλαίσιο για τους εργαζόμενους και τη δυνατότητά τους να οργανώνονται, να αγωνίζονται, να διεκδικούν τα δικαιώματά τους.
Ο νόμος, με το πλήθος των διατάξεών του, φέρνει ανατροπές στο σύνολο της εργατικής νομοθεσίας Συμπυκνώνει, συμπληρώνει και προχωράει ακόμα περισσότερο την επίθεση στον κόσμο της δουλειάς. Η κυβέρνηση, αφού άφησε και συνεχίζει ν’ αφήνει τους εργαζόμενους και συνολικά το λαό απροστάτευτο απέναντι στην πανδημία, φορτώνοντάς του όλο το βάρος της αντιμετώπισης της κατάστασης, και αφού τη χρησιμοποίησε για να επιβάλει ένα σωρό αντεργατικές διατάξεις, απαγορεύσεις, σκληρή καταστολή, πρόστιμα και διαχωρισμούς, την αξιοποίησε και για να προωθήσει συνολικά την αντεργατική πολιτική με το νόμο 4808/21.
Θεσμοθέτησε και μόνιμα, όσα εφάρμοσε υποτίθεται «προσωρινά» με πρόφαση την πανδημία. Συμπλήρωσε την απαγόρευση των διαδηλώσεων με το χτύπημα στην οργανωμένη συλλογική πάλη των εργαζόμενων. Επιχειρεί να διαμορφώσει τους πλέον μακροπρόθεσμους όρους, ώστε το σύστημα να εντείνει την εκμετάλλευση των εργαζόμενων, για να αντιμετωπίσει την κρίση του. Ήδη, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις συνέπειες αυτής της πολιτικής. Η ακρίβεια στην ενέργεια και τα είδη πρώτης ανάγκης και η λιτότητα, που μόνο «παροδικά φαινόμενα» δεν είναι, ροκανίζουν το έτσι κι αλλιώς πετσοκομμένο εισόδημα εργαζόμενων και ανέργων.
Χτύπημα στο ωράριο και τη σταθερή δουλειά
Στους βασικούς πυλώνες του νόμου είναι οι διατάξεις που αφορούν το ωράριο. Με τη λεγόμενη «ατομική διευθέτηση του χρόνου εργασίας», ο νόμος δίνει στον εργοδότη τη δυνατότητα να επιβάλει σε ατομικό επίπεδο (με τη δήθεν σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου και παρακάμπτοντας το σωματείο αν υπάρχει) 10ωρη εργασία χωρίς πρόσθετη αμοιβή, με την υπόσχεση για μειωμένο ωράριο ή ρεπό όταν (και αν) βολεύει τον εργοδότη. Καταργεί στην πράξη το 8ωρο, που αποτελεί κοινό σημείο αναφοράς για τους εργαζόμενους σ’ ολόκληρο τον κόσμο και ιστορική εργατική κατάκτηση απέναντι στην επιθυμία του κεφαλαίου για απεριόριστη εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης.
Με την αύξηση του ανώτατου ορίου υπερωριών σε 150 το χρόνο τόσο για τη βιομηχανία όσο και για τους υπόλοιπους κλάδους, μειώνει την υπερωριακή αμοιβή και προωθεί συνολικά την εντατικοποίηση προς όφελος της κερδοφορίας, την ώρα που η ανεργία είναι στα ύψη. Με την προσθήκη των κλάδων του φαρμάκου και του παραϊατρικού υλικού, της μεταφοράς, αποθήκευσης και διανομής εμπορευμάτων (logistics), των τηλεφωνικών κέντρων, των υποστηρικτικών τμημάτων επιχειρήσεων κ.ά. στη λίστα που επιτρέπεται να λειτουργούν και Κυριακή, διευρύνει το χτύπημα της Κυριακάτικης αργίας για χιλιάδες εργαζόμενους. Με την καθιέρωση της τηλεργασίας θεσπίζει σε μόνιμη βάση ένα εργασιακό καθεστώς που, στο βαθμό που εξυπηρετεί την εργοδοσία, αξιοποιείται για ακόμα μεγαλύτερη εντατικοποίηση ενώ κρατά τους εργαζόμενους απομονωμένους απ’ τους συναδέλφους και το εργασιακό τους περιβάλλον. Με τη δυνατότητα επιβολής σπαστού ωραρίου και στους μερικώς απασχολούμενους, ελαστικοποιεί ακόμα περισσότερο το ήδη απορυθμισμένο εργασιακό καθεστώς με το οποίο εργάζονται χιλιάδες σε σούπερ μάρκετ, λιανεμπόριο και πολλούς ακόμα κλάδους, εγκλωβισμένοι στην ανασφάλεια και τη ρευστότητα.
Το καπιταλιστικό σύστημα θέλει τη ζωή των εργαζόμενων απόλυτα υποταγμένη στις ανάγκες του. Μας θέλει μόνιμα διαθέσιμους, να δουλεύουμε όπως και για όσο θέλει ο εργοδότης. Και για όταν δεν μας θέλει, ο νόμος δίνει τη δυνατότητα στον εργοδότη να αναστείλει τη σύμβαση εργασίας με τη μορφή άδειας άνευ αποδοχών (πάλι με τη δήθεν σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου). Ή ακόμα και να προχωρήσει σε απόλυση χωρίς περιορισμούς καθώς, ακόμα κι αν μια απόλυση κριθεί άκυρη, ο εργοδότης δεν είναι αναγκασμένος να καταβάλει μισθούς υπερημερίας και να επαναπροσλάβει τον εργαζόμενο, αρκεί να δώσει απλά αυξημένη αποζημίωση (κι αυτή σύμφωνα με… την περιουσιακή κατάσταση των μερών).
Ο νόμος Χατζηδάκη βάζει σε πρώτη και μοναδική προτεραιότητα τις ανάγκες της εργοδοσίας, με τους εργαζόμενους σε ρόλο αναλώσιμων εργαλείων δίχως δικαιώματα. Νομιμοποιεί και ενισχύει την καταστρατήγηση του ωραρίου και την απλήρωτη δουλειά, δίνει το πράσινο φως σε κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία. Γι’ αυτό και στην ουσία του δεν έχει «θετικά στοιχεία», όπως θέλουν να υποστηρίζουν οι απολογητές της κυβερνητικής πολιτικής. Αυτά που παρουσιάζονται σαν τέτοια δεν είναι παρά στάχτη στα μάτια των εργαζόμενων για να κρυφτεί η πραγματική του στόχευση.
Η λειτουργία των σωματείων στον κλοιό του κράτους και της εργοδοσίας
Ο νόμος 4808/21 βάζει πλήθος περιορισμών και προϋποθέσεων για να θεωρείται νόμιμο ένα σωματείο. Απαιτεί την εγγραφή του στο Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων (ΓΕΜΗΣΟΕ) και την καταχώρηση σ’ αυτό των ονομάτων των μελών που έχουν εκλεγεί στο Διοικητικό Συμβούλιο, των πρακτικών διαλογής των ψηφοδελτίων και καταμέτρησης των ψήφων στις αρχαιρεσίες του, καθώς και των οικονομικών πόρων του σωματείου από το κράτος. Διαφορετικά, ένα σωματείο δεν μπορεί να αποφασίσει απεργία, να διαπραγματευτεί και να καταρτίσει Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, να ασκεί νόμιμα συνδικαλιστική δράση, να προστατεύονται τα στελέχη του από απολύσεις. Επιπλέον, προβλέπει τη διατήρηση ψηφιακών βιβλίων με τα στοιχεία όλων των μελών, τα πρακτικά των Γενικών Συνελεύσεων, της διαχείρισης του ταμείου κ.ά. Το ηλεκτρονικό φακέλωμα κι ο ασφυκτικός έλεγχος των σωματείων, των μελών και της δράσης τους, που εντάθηκε με το Μητρώο Πραγματικών Δικαιούχων, αναβαθμίζεται και διευρύνεται με το ΓΕΜΗΣΟΕ.
Με το νόμο επιβάλλονται οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες στις διαδικασίες των σωματείων. Ειδικά για κήρυξη απεργίας, ο νόμος απαγορεύει τη λήψη απόφασης αν δεν παρέχεται η δυνατότητα συμμετοχής εξ αποστάσεως και ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, διατηρώντας και την απαίτηση της αυξημένης απαρτίας (50%+1) που θεσπίστηκε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Η παροχή δυνατότητας ηλεκτρονικής ψήφου είναι υποχρεωτική και για τις αρχαιρεσίες των οργάνων του σωματείου. Καταργείται και το δικαίωμα του σωματείου να διατηρεί πίνακα ανακοινώσεων και να διανέμει ανακοινώσεις σε κοινόχρηστους, υπαίθριους και χώρους εστίασης του τόπου εργασίας. Ο νόμος σκοπεύει στην απονέκρωση των ζωντανών συλλογικών διαδικασιών των εργαζόμενων και την προσθήκη περισσότερων εμποδίων στην προκήρυξη απεργίας. Περιορίζει σημαντικά τις δραστηριότητες του σωματείου που θεωρούνται «επιτρεπτές» και προϋποθέτει τη συνεννόηση με την εργοδοσία. Οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν την έγκριση του ταξικού τους αντιπάλου για τη λειτουργία και τη δράση των σωματείων τους.
Ο νόμος διευκολύνει και την απόλυση ή τη μετάθεση συνδικαλιστών. Μειώνεται ο αριθμός των εκλεγμένων μελών που προστατεύονται και καταργείται ο κατάλογος που περιόριζε τους «σπουδαίους λόγους» που επιτρέπουν την απόλυση, όπως και η προϋπόθεση συγκατάθεσης του σωματείου. Η μετάθεση συνδικαλιστικού στελέχους αφήνεται αποκλειστικά στην κρίση του εργοδότη, καθώς καταργείται επίσης ο όρος της συγκατάθεσης του σωματείου. Η συνδικαλιστική δράση που ενοχλεί την εργοδοσία βρίσκεται υπό διωγμό.
Ποινικοποίηση της απεργίας
Στο στόχαστρο του νόμου Χατζηδάκη μπαίνει με ειδική βαρύτητα το δικαίωμα στην απεργία. Στις προϋποθέσεις για την απόφαση προκήρυξής της προστίθενται υποχρεώσεις του συνδικαλιστικού οργάνου που φτάνουν μέχρι και να την αναιρούν. Τέτοια είναι η υποχρέωση κατάθεσης αιτήματος δημόσιου διαλόγου ενώπιον του ΟΜΕΔ που επιβάλλεται για το δημόσιο τομέα, κατά τη διάρκεια του οποίου δεν επιτρέπεται η άσκηση του δικαιώματος στην απεργία. Τέτοια είναι η υποχρέωση ορισμού συγκεκριμένου προσωπικού ασφαλείας σε ετήσια βάση, που θα κοινοποιείται στον εργοδότη. Όπως κι η διασφάλιση «Προσωπικού Ελάχιστης Εγγυημένης Υπηρεσίας», του προσωπικού δηλαδή που έχει οριστεί από τα πριν και έχει διατεθεί στο «διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη» ώστε να παρέχεται τουλάχιστον το 1/3 της συνήθους υπηρεσίας, που επιβάλλεται για τις επιχειρήσεις «κοινής ωφέλειας», στις οποίες δηλαδή απαγορεύεται η διακοπή της παραγωγής ή της παροχής υπηρεσίας.
Και βέβαια, υποχρέωση που αναιρεί την ουσία της απεργίας είναι αυτή που θέλει τη συνδικαλιστική οργάνωση που προκηρύσσει απεργία να διασφαλίζει τη δυνατότητα των απεργοσπαστικών μηχανισμών της εργοδοσίας να δρουν «ελεύθερα και ανεμπόδιστα […] χωρίς εμπόδιο και ιδίως χωρίς την άσκηση σωματικής ή ψυχολογικής βίας σε βάρος τους»! Αν κάποιο συνδικαλιστικό όργανο υλοποιήσει και περιφρουρήσει τις συλλογικές αποφάσεις των εργαζόμενων, η απεργία θεωρείται «παράνομη» και πρέπει να σταματήσει άμεσα. Απεργία πρωτοβάθμιου σωματείου δε που έχει κριθεί «παράνομη», απαγορεύεται να καλύπτεται από αποφάσεις δευτεροβάθμιων ή τριτοβάθμιων οργανώσεων.
Το σύστημα γνωρίζει ότι η επίθεσή του στον κόσμο της δουλειάς, η προοπτική της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της απόλυτης εκμετάλλευσης που έχει να του «προσφέρει», θα προκαλέσει αντιδράσεις. Ο εχθρικός τρόπος αντιμετώπισης των κρίσιμων ζητημάτων της περιόδου που διανύουμε είναι καθοριστικός για το εκρηκτικό κλίμα που δημιουργείται.
Η κυβέρνηση αδιαφορεί για την προστασία της υγείας των εργαζόμενων και του λαού, ενώ συνεχίζει την υπονόμευση και το ξεχαρβάλωμα των δημόσιων νοσοκομείων και του δικαιώματος όλων στην περίθαλψη.
Οι ΣΣΕ που υπογράφτηκαν κατά κλάδο ή επιχείρηση είναι ελάχιστες, με συνέπεια το ρημαγμένο εργατικό εισόδημα να συνεχίζει την πορεία διολίσθησής του, τη στιγμή μάλιστα που ο πληθωρισμός έχει εκτοξευτεί στα ύψη!
Η εργοδοτική παραβατικότητα και η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς κλιμακώνεται.
Η επίθεση αυτή δεν αρκείται στη σημερινή κατάσταση αποσυγκρότησης που έχουν επιβάλει οι κυρίαρχες συνδικαλιστικές δυνάμεις της συνδιαλλαγής και της υποταγής. Γνωρίζει τη δυνατότητα που έχουν οι εργαζόμενοι να αντιστέκονται, να διεκδικούν, να ανατρέπουν την αντεργατική πολιτική του, όταν κινούνται συλλογικά και οργανωμένα. Γι’ αυτό τους θέλει να διαπραγματεύονται «ατομικά», δηλαδή σε καθεστώς εκβιασμού και τρομοκρατίας, και όχι συλλογικά, από κοινού με τους συναδέλφους τους. Γι’ αυτό υπονομεύει τους όρους συγκρότησής τους και χτυπάει τα όργανα της πάλης τους. Γι’ αυτό ποινικοποιεί τους αγώνες τους και ειδικά τους απεργιακούς, μέσα απ’ τους οποίους η εργατική τάξη συνειδητοποιεί το ρόλο και τη δύναμή της απέναντι στο κεφάλαιο. Γι’ αυτό στοχοποιεί και προσπαθεί να βγάλει στην παρανομία τον ταξικό, ανεξάρτητο από το κράτος και την εργοδοσία, συνδικαλισμό.
Αυτή η επίθεση πρέπει να ανατραπεί!
Ο νόμος 4808/21, με το εύρος, τα χαρακτηριστικά, τη σημασία που έχει για όλους τους εργαζόμενους, δεν ψηφίστηκε απ’ την κυβέρνηση για «να μείνει στα χαρτιά». Δεν έχει συμβολικό χαρακτήρα ούτε για το σύστημα, ούτε για τους εργαζόμενους. Τροφοδοτεί και οπλίζει την επίθεση της εργοδοσίας. Υπονομεύει και ποινικοποιεί κάθε εργατικό αγώνα.
Η εργοδοσία ανυπομονεί να εφαρμόσει το πλήθος των διατάξεών του. Η κυβέρνηση προωθεί με γρήγορους ρυθμούς την εφαρμογή του, μέσα από διευκρινιστικές εγκυκλίους και δικαστικές αποφάσεις. Ήδη, στους έξι μήνες που είναι ψηφισμένος, οι προσπάθειες της εργοδοσίας να τον αξιοποιήσει είναι σημαντικές και αφορούν χιλιάδες εργαζόμενους, με χαρακτηριστικά τα παραδείγματα της e-food, του εφοπλιστικού κεφαλαίου, των Jumbo. Ήδη, τον έχουν βρει απέναντί τους όσοι κλάδοι έχουν κινητοποιηθεί (εκπαιδευτικοί, λιμενεργάτες, ναυτεργάτες, εργαζόμενοι στα Πετρέλαια Καβάλας, εργαζόμενοι στον ΕΦΚΑ κ.ά.), με δικαστικές αποφάσεις να βγάζουν «παράνομες» απεργιακές κινητοποιήσεις με βάση και τα νομικά εμπόδια που πρόσθεσε ο νόμος.
Ο νόμος αυτός είναι ασυμβίβαστος με τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Θεσπίστηκε για να συμβάλλει στην καταστολή των εργατικών αγώνων που είναι σίγουρο ότι θα ξεσπούν ολοένα και περισσότερο, μέσα στις συνθήκες τηςγενικευμένης, αξεπέραστης και κλιμακούμενης οικονομικής, κοινωνικής και υγειονομικής κρίσης. Κάθε εργατικός αγώνας, κάθε απεργιακή κινητοποίηση, κάθε εργατική διεκδίκηση θα τον βρίσκει μπροστά της. Γι’ αυτό φτιάχτηκε!
Τα σωματεία και όλα τα συνδικαλιστικά όργανα πρέπει να αρνηθούν να συμμορφωθούν στις επιταγές του νόμου. Να μην εγγραφούν στο ΓΕΜΗΣΟΕ, να μην καταχωρήσουν κανένα στοιχείο τους. Να συνεχίσουν να λειτουργούν με βάση τα καταστατικά τους. Να μην αποδεχτούν καμία κρατική παρέμβαση στις διαδικασίες τους και καμία παρέμβαση στα οικονομικά τους. Να συνεχίσουν να περιφρουρούν τις αποφάσεις και τους αγώνες τους.
Όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να αγωνιστούν για την κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη. Να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Να υπερασπιστούν τα συλλογικά τους όργανα, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, το δικαίωμα στην ελεύθερη συνδικαλιστική δράση. Να συγκροτήσουν την πάλη τους στο βαθμό που απαιτείται για ν’ αντιμετωπίσει το νόμο και την αντεργατική πολιτική του κεφαλαίου.
Η συγκρότηση της «Πρωτοβουλίας για την κατάργηση του 4808/21 και την περιφρούρηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών» θέλει να συμβάλει στην ενίσχυση της γραμμής άρνησης εφαρμογής του νόμου και στην οργάνωση της πάλης για την ανατροπή του.
Μέσα από την πάλη κατά του συγκεκριμένου νόμου, θέλει να ενισχύσει και να γίνει μέρος των αγώνων που ξεπηδάνε ως ανάγκη επιβίωσης της εργατικής τάξης. Για την αύξηση των μισθών απέναντι στην ακρίβεια που κατασπαράζει τα λαϊκά νοικοκυριά, για την προστασία της ζωής των εργατών απέναντι στην πανδημία, για την υπεράσπιση των κοινωνικών κατακτήσεων στην εκπαίδευση και την περίθαλψη. Για το δικαίωμα στην εργασία.
Σε αυτή την κατεύθυνση, η οργάνωση της πάλης για την κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη, σε συνδυασμό με τα προβλήματα που αναδεικνύονται αυτή την περίοδο, πρέπει να αποτελέσει κεντρική προτεραιότητα για το κίνημα, αξιοποιώντας όλες τις μορφές πάλης και στοχεύοντας σε έναν μαζικό, πανεργατικό και απεργιακό αγώνα.
Η Πρωτοβουλία συγκροτήθηκε από και απευθύνεται σε σωματεία, δυνάμεις, σχήματα, εργαζόμενους που θέλουν να δράσουν από κοινού σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Γιατί, χωρίς την κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη, οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες δυσχεραίνονται, επιβραδύνονται, πνίγονται.
Γιατί, η κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη, είναι προαπαιτούμενο για την ευόδωση των αγώνων αυτών.
Η Πρωτοβουλία επιδιώκει την ανάδειξη των χαρακτηριστικών και των στόχων αυτού του νόμου πλατιά στην εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους, τους οποίους αφορά συνολικά (άνεργους, ημιαπασχολούμενους, δήθεν αυτοαπασχολούμενους κλπ.). Την έμπρακτη στήριξη κάθε σωματείου που θα βρεθεί στο στόχαστρο της εργοδοσίας, των κρατικών μηχανισμών, αλλά και των κυρίαρχων συνδικαλιστικών δυνάμεων που επιδιώκουν την εφαρμογή του νόμου και της κυβερνητικής πολιτικής στους χώρους δουλειάς. Την κινηματική ανάδειξη του στόχου για κατάργηση του νόμου 4808/21 σε κεντρικό στοιχείο της εργατικής πάλης. Την ενίσχυση των εργατικών διεκδικήσεων. Την προώθηση και στήριξη των απεργιακών αγώνων που είναι αναγκαίοι για την ανατροπή της επίθεσης κεφαλαίου και εργοδοσίας, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας στη δουλειά και τη ζωή.
· Αγώνας για την κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη (4808/21)
· Καμιά υποταγή – καμιά εφαρμογή των διατάξεών του
· Κάτω τα χέρια από το 8ωρο και τις εργατικές κατακτήσεις
· Κάτω τα χέρια από τα σωματεία, την απεργία και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες
Συγκέντρωση:Σάββατο, 12 Φεβρουαρίου 2022, 12μμ, Πλ. Κλαυθμώνος
Νέα ανοιχτή σύσκεψη της Πρωτοβουλίας:Σάββατο, 19 Φεβρουαρίου 2022, 12μ, ΕΚΑ
ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ν. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ Τετάρτη 27 Οκτωβρίου, στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας στον 3ο όροφο, στις 6:00 (ώρα προσέλευσης 5:30 μμ) Δεν έχουν περάσει παρά λίγοι μήνες από το πλήγμα που δέχτηκε ο κόσμος της εργασίας με την ψήφιση του ν/σ Χατζηδάκη, την κατάργηση του 8ωρου, του δικαιώματος της απεργίας, τη σύνθλιψη της συνδικαλιστικής δράσης. Παρόλα αυτά, την ώρα που η ηγεσία της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ αφήνει διάπλατα ανοιχτό το δρόμο σε αυτή την ολομέτωπη αντεργατική επίθεση, ο αγώνας της e-food και των εκπαιδευτικών θέτει ξανά το ζήτημα στη βάση του ανεξάρτητου από κράτος και εργοδοσία ταξικού αγώνα.
Την ίδια στιγμή η καθημερινότητα γίνεται όλο και πιο δυστοπική με τους μισθούς να εξανεμίζονται από την ανεξέλεγκτη άνοδο του πληθωρισμού, τις συλλογικές συμβάσεις να έχουν εγκαταλειφθεί από τους εργοδότες που αξιοποιούν όλα τα εργαλεία που τους παρέχει με νομοθετήματα η κυβέρνηση, με το δημόσιο πλούτο να ξεπουλιέται ασύδοτα στους ιδιώτες και με τη λογική του κέρδους να διαβρώνει και να απονεκρώνει κάθε κοινωνική κατάκτηση.
Ο αγώνας κατά του ν/σ Χατζηδάκη μετά την ψήφισή του, στην ουσία έχει εγκαταλειφθεί από τις δυνάμεις που τον Ιούνιο ανέστειλαν προκηρυγμένες απεργίες ενώ σήμερα παρά τις στεντόρειες διακηρύξεις τους, κατέληξαν σε μια απόφαση για κατακερματισμένα απογευματινά συλλαλητήρια στις 4 Νοέμβρη. Η ίδια πολιτική λογική που ευθύνεται για την εγκατάλειψη εμβληματικών κατακτήσεων της εργατικής τάξης τον Ιούνιο, σήμερα, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής ,επαναλαμβάνεται οδηγώντας τον αγώνα σε αδιέξοδο.
Συναδέλφισσες –οι,
Ο νέος νόμος μας απαλλοτριώνει από κάθε δικαίωμα και κάθε κατάκτηση που αποτυπώθηκε στην εργατική νομοθεσία από τον ταξικό – κοινωνικό αγώνα. Τα νομικά προσκόμματα στη λειτουργία του συνδικαλισμού, στο δικαίωμα της απεργίας και της περιφρούρησής της ισοδυναμούν με πλήρη απαγόρευση. Ο αγώνας όμως για την κατάργηση του νόμου δεν μπορεί να έχει ελπίδες επιτυχίας αν δεν υπάρξει παράλληλα και ο απολογισμός του αγώνα που έγινε, αν δεν κατανοηθούν τα λάθη και οι παραλείψεις, που επέτρεψαν την ανώδυνη για την κυβέρνηση υπερψήφισή του ώστε να ξεπεραστούν.
Καλούμε κάθε σωματείο και συλλογικότητα, κάθε εργαζόμενο/η ή άνεργο/η, αγωνιστή και αγωνίστρια, που έχει συνειδητοποιήσει ότι η μόνη δύναμη που μπορεί να μας βγάλει από αυτό τον καταστροφικό κλοιό και να ανοίξει δρόμο προς την ανατροπή του, είναι ο δικός μας ανεξάρτητος αγώνας, να συμμετέχει στη συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 27 Οκτωβρίου, στο Εργατικό Κέντρο Αθήνα, στον 3ο όροφο, στις 6:00 (ώρα προσέλευσης 5:30 μμ), με σκοπό να συζητήσουμε όλα αυτά τα επείγοντα θέματα με επίκεντρο την επικείμενη εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη και τον τρόπο που οι ανεξάρτητες ταξικές δυνάμεις θα απαντήσουν!
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΝΑΥΤΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ (ΠΕΝΕΝ) ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. ΑΝΑΤ. ΑΤΤΙΚΗΣ «Κ. ΣΩΤΗΡΙΟΥ» ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ SYLLOGOS ELGO DIMITRA is inviting you to a scheduled Zoom meeting.
Topic: ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 27/10 Time: Oct 27, 2021 05:00 AM Athens
Την Παρασκευή 9 Απρίλη 2021 πραγματοποιήθηκε μαζική σύσκεψη αγώνα με την συμμετοχή εργατικών σχημάτων, συνδικαλιστικών κινήσεων, εργατικών λεσχών, συλλογικοτήτων γειτονιάς, καθώς δημοτικών, φοιτητικών και φεμινιστικών συλλογικοτήτων, αγωνιστών και αγωνιστριών.
Συζητήθηκαν:
1. Το επερχόμενο αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης της Ν.Δ. που είναι αιτία πολέμου για τους εργαζόμενους και τον λαό. Με το νομοσχέδιο θα σαρωθούν οι βασικότερες κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, όπως το 8ωρο και το δικαίωμα στην απεργία. Το νομοσχέδιο προσφέρει γη και ύδωρ στους εργοδότες και νομιμοποιεί την εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί καταργώντας τις υπερωρίες, τα ρεπό, την κυριακάτικη αργία. Παράλληλα χτυπά τα εναπομείναντα συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες, περιορίζοντας το δικαίωμα στην απεργία με ρυθμίσεις που καθιερώνουν επίσημους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς ως “προσωπικό ασφαλείας”, απαγόρευση της περιφρούρησης της απεργίας, διευκόλυνση της κήρυξης της απεργίας ως παράνομης με απλή επίκληση του εργοδότη για “άσκηση ψυχολογικής ή σωματικής βίας”. Ταυτόχρονα, προωθείται ακόμη περισσότερο το ηλεκτρονικό φακέλωμα και ο κρατικός έλεγχος των συνδικαλιστικών οργανώσεων και η ηλεκτρονική ψήφος.
2. Οι εξελίξεις στο ζήτημα της κοινωνικής ασφάλισης, το επερχόμενο νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής σύνταξης, η εκχώρηση της απονομής σύνταξης σε ιδιώτες, οι απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζόμενων στα ασφαλιστικά ταμεία.
3. Η αναγκαιότητα να συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στην υγεία των εργαζομένων και να διεκδικούμε μέτρα προστασίας στους χώρους εργασίας, απέναντι στην εγκληματική κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας, με τους χιλιάδες νεκρούς και εκατοντάδες διασωληνωμένους, με τα δημόσια νοσοκομεία στα πρόθυρα κατάρρευσης, με την ασυλία στους ιδιώτες κλινικάρχες.
4. Η συνεχιζόμενη πάλη του εκπαιδευτικού και φοιτητικού κινήματος απέναντι στο νόμο Κεραμέως και την συνολική επίθεση που δέχεται η δημόσια παιδεία.
5. Οι εξοπλιστικές δαπάνες, η ένταση του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, η πολεμική προετοιμασία, η αύξηση της στρατιωτικής θητείας.
6. Ο απεργιακός εορτασμός της φετινής Πρωτομαγιάς που παίρνει αναβαθμισμένο νόημα ενόψει της κατάθεσης του αντεργατικού νομοσχεδίου Βρούτση-Χατζηδάκη και πρέπει να σηματοδοτήσει την έκφραση όλων των ρευμάτων αντίστασης που έχουν εκδηλωθεί το τελευταίο διάστημα, από τις φοιτητικές και εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις, τις αντικατασταλτικές διαδηλώσεις στο κέντρο και τις γειτονιές, τις συγκεντρώσεις υπεράσπισης της δημόσιας υγείας, τη φεμινιστική πορεία της 8ης Μάρτη, τις διαμαρτυρίες των καλλιτεχνών.
7. Η αναγκαιότητα ενιαίας δράσης των εργατικών σχημάτων και των συλλογικοτήτων απέναντι στο συνδικαλιστικό λοκντάουν που έχουν κηρύξει οι παρατάξεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, εργατικά κέντρα και Ομοσπονδίες.
Αποφασίστηκαν η στήριξη και η συμβολή στην οργάνωση μια σειράς κινητοποιήσεων, καθώς και η έκδοση κοινής ανακοίνωσης και αφίσας.
Συγκεκριμένα:
Οι εργαζόμενοι, και τα σωματεία παίρνουμε στα χέρια μας την υπόθεση του απεργιακού εορτασμού της Πρωτομαγιάς (η οποία πέφτει Μεγάλο Σάββατο). Την Πέμπτη 6 Μάη προτείνουμε και παλεύουμε για την προκήρυξη 24ωρης πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας με ταξική απεργιακή συγκέντρωση των σωματείων και πορεία.
Την Πέμπτη 15 Απρίλη, στηρίζουμε και συμμετέχουμε στις φοιτητικές κινητοποιήσεις απέναντι στο νόμο Κεραμέως και στην Πανεπιστημιακή αστυνομία.
Την Πέμπτη 22 Απρίλη καλούμε σε συλλαλητήριο ενάντια στο αντεργατικό αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο και συνολικά στην αντιλαϊκή πολιτική (Προπύλαια στις 6 μ.μ.)
Το Σάββατο 24 Απρίλη, προχωράμε σε μέρα πολυμόρφων δράσεων σε γειτονιές με συγκεντρώσεις και πορείες κλπ.
Παλεύουμε για την ανάπτυξη κινητοποιήσεων και απεργιών ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης και του ΣΕΒ, για να μην κατατεθεί το αντεργατικό τερατούργημα.
Δελτίο Τύπου της συντονιστικής ομάδας του ειδικού προγράμματος
Εδώ και δύο μήνες οι Εργαζόμενοι του Ειδικού Προγράμματος Απασχόλησης του ΟΑΕΔ για 5.500 άνεργους πτυχιούχους ηλικίας 22-29 ετών, βρισκόμαστε σε συνεχείς κινητοποιήσεις ενόψει της λήξης των συμβάσεών μας.
Μπροστά στην απόλυση η απεργιακή κινητοποίηση τέθηκε ως μονόδρομος για εμάς και έτσι, την Παρασκευή 10/01, πραγματοποιήσαμε μια διαδήλωση ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τις απολύσεις, την ανακύκλωση της ανεργίας, για την ανανέωση των συμβάσεων όλων των συμβασιούχων καθώς και για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Στο πλευρό μας συντάχθηκε πλήθος κόσμου που βιώνει την ίδια εργασιακή επισφάλεια και ανασφάλεια με εμάς, καθώς ο αγώνας για την ανανέωση των συμβάσεών μας, αφορά και κάθε εργαζόμενο/η που βλέπει τα δικαιώματά του να περιστέλλονται.
Η πορεία μας με αφετηρία τα Προπύλαια, κατευθύνθηκε προς το Υπουργείο Εργασίας όπου και αρνήθηκαν στην αντιπροσωπεία μας να συναντηθεί με κάποιον αρμόδιο. Έπειτα, συνεχίσαμε δυναμικά προς τη Βουλή και το Μέγαρο Μαξίμου, έχοντας δηλώσει πως δεν θα αποχωρήσουμε αν δεν μας δεχθεί ο Διευθυντής του Πρωθυπουργικού Γραφείου.
Ωστόσο, ο εμπαιγμός της κυβέρνησης συνεχίστηκε και εκεί, καθώς και πάλι αρνήθηκαν το διάλογο και μια ξεκάθαρη απάντηση στο δίκαιο αίτημά μας, τη στιγμή που σε λίγες ημέρες ξεκινούν οι πρώτες απολύσεις συναδέλφων του προγράμματός μας.
Η προκλητική πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να πετάξει στο δρόμο 3.650 εργαζόμενους του προγράμματός μας η οποία και επιβεβαιώνεται από τις μέχρι τώρα κινήσεις της, αδιαφορώντας για την καθημερινή προσφορά μας στο κοινωνικό σύνολο και εντείνοντας την ήδη ασφυκτική κατάσταση υποστελέχωσης των υπηρεσιών του δημόσιου τομέα, δεν θα μείνει αναπάντητη. Θα βρουν απέναντί τους σύσσωμη την κοινωνία, θα βρουν απέναντί τους όλους και όλες εμάς, τους «ανακυκλώσιμους» εργαζόμενους, που καλύπτουμε τα κενά που οι ίδιοι δημιούργησαν με τις μνημονιακές πολιτικές τους.
Με τους ανυποχώρητους αγώνες μας θα ανατρέψουμε τις πολιτικές τους και θα διεκδικήσουμε το μέλλον που μας αξίζει! Στις 22/01 ξεκινάνε να λήγουν οι πρώτες συμβάσεις των εργαζομένων του προγράμματος.Αυτό σημαίνει πως τα πόστα τους στις δημόσιες υπηρεσίες που βρίσκονται, θα αδειάσουν αφήνοντας στον «αέρα» την εξυπηρέτηση και τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων. Εργαζόμαστε σε υπηρεσίες υγείας [Κέντρο Αιμοδοσίας, Κέντρα Υγείας και Πρόνοιας κ.α.], ασφάλισης [ΕΟΠΠΥ, ΕΦΚΑ, ΙΚΑ κ.α.], σε πολλά Υπουργεία [Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πολιτισμού, Ανάπτυξης, Τουρισμού κ.α.], αλλά και σε οργανισμούς όπως ο ΟΑΕΔ.
Η κυβέρνηση που αφήνει ακάλυπτα χιλιάδες κενά στο Δημόσιο, έρχεται να προσθέσει ακόμη 3.650. Με τα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας -όπως είναι και το δικό μας- προσπαθεί να «ξεγελάσει» τόσο τους εργαζόμενους, όσο και τους πολίτες, ώστε να καλύψει την εικόνα κατάρρευσης που παρουσιάζει ο Δημόσιος τομέας. Όμως για ένα πράγμα να είναι σίγουροι: αν δεν ανακαλέσουν την απόφασή τους για την απόλυσή μας, θα γίνουμε ο εφιάλτης τους!
Αρνούμαστε να συναινέσουμε σε αυτή την πολιτική διάλυσης του δημοσίου και των εργασιακών σχέσεων και δεν θα υποχωρήσουμε!Να πούμε «φτάνει πια» με την μετανάστευση του πιο ελπιδοφόρου δυναμικού της χώρας, της νεολαία της, στο εξωτερικό! Δεν μας αφήνουν άλλη επιλογή από το να «σηκώσουμε το γάντι» με τη συνέχιση των διεκδικήσεών μας.
Στη μαζική συνέλευση αγώνα που πραγματοποιήσαμε στις 10/01, αποφασίσαμε την κλιμάκωση των κινητοποιήσεών μας, ενόψει των επερχόμενων απολύσεων:
Το Σάββατο 18/01 στη 13.00στο Σύνταγμα με κατεύθυνση προς την Ερμού, καλούμε όλους τους συμβασιούχους που είτε δουλεύουν με κάποιο πρόγραμμα, είτε με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και βιώνουν τη συνεχή εργασιακή ανασφάλεια, σε κοινή κινητοποίηση ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τις απολύσεις, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλες/ους.
Την Τετάρτη 22/01 θα προχωρήσουμε σε πανελλαδική κινητοποίηση και πορεία στις 12.00 στα Προπύλαια.Απαιτούμε την κήρυξη στάσης εργασίας για τους συμβασιούχους του προγράμματός μας την Τρίτη 21/01, καθώς και την κήρυξη πανδημοσιοϋπαλληλικής απεργίας την Τετάρτη 22/01.
Καλούμε τους εργαζόμενους/ες του προγράμματος να προχωρήσουν και σε κατά τόπους δράσης ενημέρωσης και αγώνα. Καλούμε σωματεία, συλλογικότητες, ομοσπονδίες και φορείς να αγωνιστούν μαζί μας για το δικαίωμα στην αξιοπρεπή δουλειά με δικαιώματα. Δε σταματάμε, δεν υποχωρούμε, συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε με όπλο μας την απεργία!
Διεκδικούμε:
– Άμεση ανανέωση-παράταση της σύμβασής μας για χρονική διάρκεια ίση με την αρχική προκήρυξη [12 μήνες] για το ήδη υφιστάμενο προσωπικό. Άμεση αναγνώριση προϋπηρεσίας και ένσημα για όλες/ους!
– Να σταματήσει η πολιτική ανακύκλωσης της ανεργίας μέσω των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ. – Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλες/ους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Να μπει τέλος στις ελαστικές σχέσεις εργασίας! Ίση αντιμετώπιση των εργαζομένων. Ίση αμοιβή για ίση εργασία με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Ίσα δικαιώματα για τις εργαζόμενες μητέρες και τις εγκύους.
– Στελέχωση των Υπουργείων, των δημόσιων υπηρεσιών με μόνιμο και σταθερό προσωπικό. -Καμιά απόλυση συναδέλφου/ισσας.
-Καμιά συρρίκνωση του δημόσιου τομέα. Καμιά ιδιωτικοποίηση των δημοσίων φορέων. Καμία σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) στους δημόσιους φορείς.
-Λεφτά για τις ανάγκες των εργαζομένων και όχι για τα πλεονάσματα. Συντονιστικό αγώνα εργαζομένων του ειδικού προγράμματος απασχόλησης του ΟΑΕΔ για 5500 ανέργους πτυχιούχους ηλικίας 22-29.
Να στηρίξουμε τις ελπίδες της νέας γενιάς γιατί χωρίς αυτήν δεν υπάρχει ελπίδα.
Απεργία κήρυξε η ΑΔΕΔΥ στις 10 Γενάρη για να καλύψει τις κινητοποιήσεις που πραγματοποιούν περίπου 3.600 νέοι και νέες που προσλήφθηκαν πριν από ένα χρόνο μέσω του “Ειδικού Προγράμματος Απασχόλησης του ΟΑΕΔ, για 5500 πτυχιούχους ηλικίας 22 – 29 ετών” καθώς το πρόγραμμα λήγει τέλη Γενάρη και το αίτημα παράτασής του έχει απορριφθεί από τη κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Την ίδια ημέρα έχει κηρυχθεί και στάση εργασίας (από 11πμ μέχρι τη λήξη του ωραρίου) για όλους του δημοσίους υπαλλήλους προκειμένου να υποστηριχτεί ο αγώνας της νέας γενιάς για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους/ες.
Εκατοντάδες νέοι/ες εργάζονται στον ΕΦΚΑ (και πολλές άλλες υπηρεσίες του δημοσίου) ήδη από πέρυσι, ένα νευραλγικό οργανισμό ο οποίος βρίσκεται σε μια διαρκή φθίνουσα πορεία στελέχωσης και μια διαρκώς αυξανόμενη μέση ηλικία του μόνιμου προσωπικού. Οι νέοι/ες εργαζόμενοι/ες για τους οποίους απαιτήθηκε αρκετός χρόνος εκπαίδευσης για να ανταποκριθούν στα εργασιακά τους καθήκοντα, έχουν καλύψει επάξια τα τεράστια κενά που άφησε πίσω του το κύμα της μεγάλης φυγής των προηγούμενων μνημονιακών χρόνων. Η μελλοντική τους αντικατάσταση από άλλους μέσω νέου προγράμματος, υποτιμά το γεγονός ότι οι εκκρεμότητες που καλύφθηκαν μέσα σε ένα χρόνο πρόκειται να δημιουργηθούν ξανά φέρνοντας το συνολικό επίπεδο της εργασίας εκεί που ήταν πριν από ένα χρόνο.
Η απελπιστική κατάσταση στον ΕΦΚΑ φαίνεται από το γεγονός ότι είναι ο μοναδικός οργανισμός του δημοσίου του οποίου το προσωπικό εξαιρέθηκε από το σύστημα της κινητικότητας μέχρι και το τέλος του 2020. Οι απελπιστικές συνθήκες εργασίας είχαν οδηγήσει τους εργαζόμενους του ΕΦΚΑ να έχουν την πρωτιά στις αιτήσεις μετακίνησης σε άλλες υπηρεσίες τη στιγμή που χρειαζόταν το έμπειρο προσωπικό για να επιτευχθεί ο μνημονιακός στόχος του υπερταμείου. Από την άλλη πλευρά, η αρνητική διάταξη της εξαίρεσης μας από την κινητικότητα δείχνει και την δύναμη του έχουν οι εργαζόμενοι που ποτέ δεν αξιοποιήθηκε εξαιτίας της πολιτικής προσαρμογής των συνδικαλιστικών μας ηγεσιών στις εκάστοτε μνημονιακές κυβερνήσεις.
Παρά τη στήριξη των απεργιακών κινητοποιήσεων από την ΑΔΕΔΥ, οι Ομοσπονδίες και τα Πρωτοβάθμια σωματεία των Οργανισμών δεν έχουν αγκαλιάσει αυτόν το αγώνα, γεγονός που δείχνει τον επιρρεπή χαρακτήρα των ηγεσιών των συνδικάτων μας να απορρίπτουν στα λόγια την ελαστική εργασία αλλά να μην εγγράφουν τους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου σε αυτά και να μην συμμετέχουν στους αγώνες με την δικαιολογία ότι τα προγράμματα πρέπει να λήξουν και να γίνουν μόνιμες προσλήψεις.
Από την άλλη αγνοείται ότι μόνο η έμπρακτη και σθεναρή στήριξη του αγώνα των νέων από τα συνδικάτα μας θα μπορούσε να οδηγήσει τις μνημονιακές κυβερνήσεις σε μια διαδικασία μόνιμων προσλήψεων και όχι ανακύκλωσης της ανεργίας.
Καθώς όμως τα συνδικάτα μας δεν παλεύουν με σχέδιο και τόλμη τις προσλήψεις μέσω της διεκδίκησης της μείωσης του χρόνου εργασίας (χωρίς φυσικά καμιά μείωση μισθού αλλά και επιπρόσθετα με αναπλήρωση όσων έχουμε χάσει), η αναιμική στήριξη του αγώνα της νέας γενιάς οδηγεί στην υποταγή όλων μας στην πολιτική των μνημονιακών κυβερνήσεων, στην ανακύκλωση της ανεργίας, εισάγοντας και διευρύνοντας τις νέες ελαστικές μορφές εργασίας που στον ιδιωτικό τομέα οδήγησαν στην διάλυση των σωματείων και στην απαξίωση τους. Για ένα μεγάλο τμήμα εργαζομένων που η ζωή τους έχει μετατραπεί όπως μια πολύ καλή φίλη όρισε τη ζωή της, ως “εργασιακή περιπλάνηση”, από βάουτσερ στην ανεργία, μετά στην επιμόρφωση, από εκεί στην οκτάμηνη ή δωδεκάμηνη εργασία και ξανά στην ανεργία για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα.
Οι άνεργοι, αυτός ο γιγαντιαίος εφεδρικός στρατός του καπιταλισμού αλλά και όσοι εργάζονται με τα 200€ του Άδωνι Γεωργιάδη δείχνουν το μέγεθος της ανισότητας όσων έχουν ένα στοιχειώδες εισόδημα (μισθό, σύνταξη ή επίδομα) και όσους συνέχισαν ασταμάτητα να συσσωρεύουν πλούτη όλη τη περίοδο της πτώχευσης της χώρας.
Η νέα γενιά πρέπει να ζήσει και γι αυτό στεκόμαστε στο πλευρό της.
Το 2009 το σύνολο των οργανώσεων του ΜΕΡΑ πλην του ΕΕΚ σχημάτισαν με το ΕΝΑΝΤΙΑ (ΣΕΚ, ΑΡΑΝ,ΑΡΑΣ, ΟΚΔΕ-ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ) την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε την 11/12/2008 ,μετά την προγραμματισμένη από τη ΓΣΕΕ γενική Απεργία (10/12), την απελπισμένη προσπάθεια Καραμανλή (9/12) να ακυρωθεί η απεργία και μετά την σύσκεψη πολιτικών αρχηγών την ίδια μέρα το πρωί και την αποτυχία του αστικού κράτους να κηρύξει στρατιωτικό νόμο.
ΤΑ ΠΟΛΙΤIΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Ο ΝΕΚΡΟΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ
To ΜΕΤΩΠΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (ΜΕ.Ρ.Α) χαιρετίζει τη μαθητική και φοιτητική νεολαία, τους εργαζόμενους, άνεργους και συνταξιούχους που βρέθηκαν στους δρόμους σε συνθήκες ταξικής σύγκρουσης και κοινωνικής εξέγερσης για να αποτίσουν φόρο τιμής στον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, μαθητή 16 χρονών, θύμα της συστηματικής καταπίεσης του ελληνικού κράτους, κράτους των σκανδάλων, της διαφθοράς και της εκμετάλλευσης.
Η εξέγερση της μαθητικής και φοιτητικής νεολαίας, που συστηματικά συκοφαντήθηκε κατά τη διάρκεια των καταλήψεων για το σύνολο των αιτημάτων της, βρέθηκε στη πρώτη γραμμή του αγώνα, για ό,τι την καταπιέζει και ότι την ενοχλεί: το σχολείο φυλακή, τη γνωστική αμάθεια, για ένα μέλλον χωρίς ζωή.
Η νέα γενιά απέκτησε το δικό της ορόσημο και το δικό της νεκρό.
Το ΜΕΡΑ καλεί τους μαθητές που βρίσκονται σε καταλήψεις, ν’ αναρτήσουν τη φωτογραφία του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ δίπλα σε αυτή του ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΛΤΕΖΑ σε όλα τα σχολεία και να καθιερώσουν την 5/12/2008 (σ.σ.ΕΡΓΑΤΗ, η ορθή ημερομηνία είναι 6/12), ημέρα μνήμης ενάντια στην κρατική καταστολή.
Ο ΑΥΤΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ
Η κυβέρνηση Καραμανλή είναι ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας και θα μπορούσε να πέσει με ένα φύσημα του ανέμου. Η απελπισμένη κίνηση Καραμανλή να συναντηθεί με τους πολιτικούς αρχηγούς στις 9/12/08 οριοθετεί τους συμμάχους του κοινωνικού κινήματος: To ΠΑΣΟΚ ζήτησε συναίνεση και κατηγόρησε την αστυνομία για έλλειψη σχεδίου (δηλαδή πόσοι ακόμα νεκροί;), το ΚΚΕ κατηγόρησε την εξέγερση ως κρατικά υποκινούμενη και κατηγόρησε το ΣΥΡΙΖΑ (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 9/12/08), και ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλυσε τα αίτια της κρίσης και ομολόγησε ότι η μόνη λύση είναι οι εκλογές (ΑΥΓΗ, 9/12/08), δηλαδή μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με ή χωρίς ΣΥΡΙΖΑ.
Η επιστολή του Καραμανλή στη ΓΣΕΕ (9/12/08) για αναστολή της απεργίας της 10ης Δεκέμβρη, ναι μεν έπεσε στο κενό, αλλά η ΓΣΕΕ αρνήθηκε να κινητοποιήσει την εργατική τάξη στο πλευρό των μαθητών, φοιτητών και να ενώσει όλο το κίνημα σε ένα ποτάμι για την ανατροπή της κυβέρνησης των δολοφόνων.
Το ερώτημα που βασανίζει όλα τα μέλη της αριστεράς είναι γιατί και με ποιο σκοπό οι ηγεσίες του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ συναντήθηκαν με τον Καραμανλή, ηθικό αυτουργό της δολοφονίας σε συνθήκες κοινωνικής εξέγερσης;
ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ;
Το πολεμικό πεδίο σε όλη την Ελλάδα απέδειξε ότι ο αστυνομικός κρατικός μηχανισμός είναι ανίκανος να αντεπεξέλθει σε μια γενικευμένη συμπλοκή του πληθυσμού, όπου η αστική νομιμότητα καταλύεται και όλο και μεγαλύτερα τμήματα του λαού, με άτακτο τρόπο και χωρίς σχέδιο, εμπλέκονται στην εξέγερση (εξέγερση σημαίνει φωτιά για όσους δεν διαβάζουν μόνο τα σχολικά εγχειρίδια): γι αυτό ακριβώς οι σκέψεις του κεφαλαίου για αναστολή άρθρων του Συντάγματος δεν ήταν χωρίς νόημα, ιδιαίτερα για το τραπεζικό κεφάλαιο που δέχτηκε τη μεγαλύτερη πίεση από τις καταστροφές καταστημάτων τραπεζών σε όλη της Ελλάδα, καταστροφή που χειροκροτήθηκε σε πολλές περιπτώσεις όπως συνέβη στο Βόλο, όπου οι έκπληκτοι και φοβισμένοι μαγαζάτορες διαπίστωναν ότι δεν έσπασε ούτε μια βιτρίνα τους αλλά μονάχα οι τράπεζες που θα πάρουν 28 δις ευρώ για να σώσουν το δικό τους τομάρι κι όχι του εργαζόμενου πληθυσμού, όπως και η καταστροφή των δικαστηρίων, κολαστήριο των πτωχεύσεων και κατασχέσεων της ζωής των φτωχών.
Το σύνολο των αστυνομικών τμημάτων δέχτηκε αφόρητη πίεση σε όλη την επικράτεια και έγινε φανερό, ότι ακόμα και μαθητές, μπορούσαν να τα αφοπλίσουν (ΑΤ ΒΟΥΛΑΣ). Η έκρυθμη κατάσταση τόσο στους χώρους των αστυνομικών τμημάτων αλλά και στους δρόμους έφερε τη κυβέρνηση στις 8/12 σε πλήρες αδιέξοδο, παράλυτη, ένα πρωθυπουργό διαγγελμάτων (χωρίς να κουνάει τα χέρια του πλέον) και μια αστυνομία να έχει πέσει θύμα της καταστολής της.
Ο αφοπλισμός της αστυνομίας και η πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν στόχοι εφικτοί αν η εργατική τάξη στις 10/12 εμπλεκόταν στον αγώνα με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα πάλης.
Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Γι αυτό, το ΜΕΡΑ ΜΑΓΝΗΣΊΑΣ, έχοντας πλήρη συνείδηση των επιπλοκών της πάλης και των αναγκαίων βημάτων, πρότεινε στη καταλήψεις των συνελεύσεων του πανεπιστημίου Θεσσαλίας και στήριξε στη συνέλευση που προηγήθηκε της πορείας τη Κυριακή (7/12), τη διάλυση της φιέστας (παπάδες, βουλευτές, δήμαρχοι, νομάρχες και πολλοί παρατρεχάμενοι συνδικαλιστές) του εορτασμού των 100 χρόνων του ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟ ΒΟΛΟΥ (ΕΚΒ), πράγμα που έγινε μετά την σύγκρουση στην αστυνομική διεύθυνση Μαγνησίας, προτείνοντας στην έτσι κι αλλιώς ανύπαρκτη ηγεσία του (ικανή μόνο για δημόσιες σχέσεις και ρουσφέτια), να κηρύξει νέα απεργία
για τις 9/12/08 & 11/12/08 με στόχο τη συνένωση του αγώνα (εργάτες, μαθητές, φοιτητές, αγρότες) και την ανατροπή της κυβέρνησης Καραμανλή.
Σχεδόν όλη η πορεία μετά τη σύγκρουση στο αστυνομικό τμήμα, εκτός από ορισμένες εξαιρέσεις, ακολούθησε τη πορεία μέχρι το ΕΚΒ και διέλυσε τη φιέστα απαιτώντας από το ΕΚΒ να σταθεί δίπλα στην εξεγερμένη νεολαία..
Εκτιμώντας τις συνθήκες της πάλης και το αδιέξοδο της κυβέρνησης, το ΜΕΡΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ συναντήθηκε με εκπρόσωπο του ΠΑΜΕ (βράδυ 8/12) προκειμένου να συζητήσουμε τη κατάσταση και να επισημάνουμε ότι η συνένωση της αριστεράς πάνω σε ένα ταξικό πρόγραμμα πάλης τώρα, θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για την ανατροπή της κυβέρνησης και προτείναμε τη σύγκλιση της πορείας όλων στις 10/12 στο ΕΚΒ, όπου θα απαιτούσαμε όλοι μαζί, με τον «ευγενικό» τρόπο που το εννοούσε όλες αυτές τις ημέρες η εξεγερμένη νεολαία, να κηρυχτεί νέα απεργία την επόμενη ημέρα με κύριο αίτημα την ανατροπή της κυβέρνησης των δολοφόνων, από τα κάτω και από τα αριστερά.
Οργανωτικοί λόγοι, που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν σε συνθήκες ταξικού πολέμου και εξέγερσης, δεν έκαναν εφικτό το εγχείρημά μας.
Στις 9/12, και μετά την συνάντηση των πολιτικών αρχηγών, σήμανε σάλπιγγα υποχώρησης και ο κύβος της συναίνεσης είχε ήδη ριφθεί. Το ΠΑΣΟΚ ζητούσε αυτοσυγκράτηση και κεριά με προσευχές, η γ.γ. του ΚΚΕ κατηγορούσε το ΣΥΡΙΖΑ, και ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε εκλογές ως τη μόνη λύση, ενώ την επομένη η ΓΣΕΕ καλούσε σε νέα απεργία με τη ψήφιση του προϋπολογισμού μετά από 15 ημέρες, ως συνήθως……..(δηλώσεις Παναγόπουλου σε ραδιοφωνική συνέντευξη, 10/12/08).
Η εξωκοινοβουλευτική αριστερά και ο αντιεξουσιαστικός χώρος βρέθηκαν στους δρόμους και μια νέα πολιτική συζήτηση έχει ξεκινήσει για το μέλλον του αγώνα. Επίσης τέλειωσαν οριστικά και αμετάκλητα οι ανέξοδες συναντήσεις γραφείων κι έτσι η συζήτηση (minimum-maximum) προγραμματικών συγκλίσεων για τις ευρωεκλογές βρήκαν ένα νέο σαφώς πιο ταξικό επίπεδο.
ΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ (ΜΜΕ)
Τα ΜΜΕ είχαν διπλό στόχο: Ο πρώτος ήταν, προβάλλοντας τον τρόμο που ένοιωθε το κεφάλαιο και η κυβέρνηση ως τρόμο των πολιτών, θέλησαν να απευθυνθούν στην παλαιότερη ηλικιακά γενιά κινητοποιώντας τα συντηρητικά αντανακλαστικά της θυμίζοντας έντεχνα τις δύσκολες εποχές που έζησε η ίδια (πόλεμος, εμφύλιος, χούντα, διώξεις, δολοφονίες, καταστροφές), και ο δεύτερος θέλησαν να προβάλλουν, την πραγματική έτσι κι αλλιώς, απελπισία των μικροαστικών στρωμάτων που έχασαν τα καταστήματά τους μέσα στην τυφλή εξέγερση, προσπαθώντας να δημιουργήσουν ένα ειδικό αντίβαρο κινητοποιώντας τους ενάντια στη νεολαία.
Η εξέλιξη των πραγμάτων ήταν απροσδόκητη: Η παλιότερη γενιά μπορεί να μην συμμετείχε με όλο της το ειδικό βάρος, αλλά δεν καταδίκασε την εξέγερση της νεολαίας αντίθετα την υπεράσπισε σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις.
Οι μικροαστοί προσπάθησαν κι αυτοί να υπερασπίσουν τα καταστήματά τους και την περιουσία τους, χωρίς όμως να συμπλακούν και να καταδικάσουν τη νεολαία. Η ίδια καταστροφή που απειλεί τη νεολαία και την οδηγεί στην εξέγερση, έχει ήδη χτυπήσει την πόρτα τους με την παγκόσμια κρίση, και πολλοί ίσως να ένοιωθαν ……ότι απλά το τέλος ήρθε λίγο πιο νωρίς.
Το παιχνίδι των ΜΜΕ απέτυχε: όσο περισσότερο πρόβαλλαν τον τρόμο, τόσο πιο πολύς κόσμος κατέβαινε στο δρόμο. Πλήρες επικοινωνιακό αδιέξοδο.
Η πορεία στο Βόλο χιλιάδων ανθρώπων το βράδυ της 9/12/08, η μεγαλύτερη τις τελευταίες δεκαετίες, δεν μπορούσε να κρυφτεί. Κόσμος αγανακτισμένος που έβγαινε για πρώτη φορά στο δρόμο, αψηφώντας τη τρομολαγνεία και τη συκοφαντία εναντίον των εξεγερμένων που έσπερναν τα τοπικά κανάλια: τα τοπικά ΜΜΕ παραδέχτηκαν την ήττα τους αλλά εφεύραν μια άλλη εκδοχή: Υπήρξαν δήθεν πάρα πολλοί διαδηλωτές που ήρθαν από άλλες πόλεις.
Αλήθεια τι ανάγκη είχε όποιος ήθελε να διαδηλώσει, να έρθει στο Βόλο, όταν όλη η Ελλάδα καιγόταν από άκρη σε άκρη;
ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
Το πρόβλημα της κυβέρνησης των δολοφόνων είναι διπλό: από τη μια έχει χάσει την όποια εμπιστοσύνη των μαζών (σκάνδαλα, διαφθορά, δολοφονίες, οικονομική χρεοκοπία) και από την άλλη η αστική τάξη δεν την εμπιστεύεται πλέον ότι είναι ικανή να αντεπεξέλθει σε συγκρουσιακές καταστάσεις για την προάσπιση του καπιταλιστικού συστήματος και της κυριαρχίας της.
Παράλληλα, το ελληνικό κεφάλαιο αντιμετωπίζει ένα σοβαρό δίλημμα: Μπορεί το αναξιόπιστο ΠΑΣΟΚ να αντιμετωπίσει την επερχόμενη κοινωνική θύελλα, ακόμα κι αν αποκτήσει αυτοδυναμία; Ο Γιώργος Παπανδρέου, φάντασμα του θείου του με εξαιρετική εμπειρία στη δολοπλοκία, συνομώτης των άγγλων στη κυβέρνηση του 1944 και σκιά του πατέρα του, βαρόνου της διαχείρισης των μαζών και της αριστεράς, μπορεί να συγκρατήσει τις μάζες και να τα καταφέρει; Γι αυτό το λόγο, είναι εξαιρετικά πιθανό ότι ακόμα κι αν το ΠΑΣΟΚ βγεί αυτοδύναμο, να προσφέρει υπουργεία στην αριστερά με αντάλλαγμα τη κοινωνική συναίνεση.
Όμως οι παράγοντες της εξέγερσης είναι παρόντες και κλιμακώνονται με ταχύτατους ρυθμούς: Η παγκόσμια κρίση επιδεινώνει ραγδαία όλους τους οικονομικούς δείκτες και μόνο η εικονική πραγματικότητα του προϋπολογισμού που καταθέτει ο Αλογοσκούφης δείχνει μια θετική όψη της οικονομίας. Τα επέλαση των προμηθευτών στα νοσοκομεία και η κατάρρευση του ταμείου των δημοσίων υπαλλήλων είναι η αρχή μιας ακήρυχτης χρεοκοπίας, η πτώση της ζήτησης και ο αποπληθωρισμός οδηγούν τα δημόσια οικονομικά σε κατάρρευση και μαζική ανεργία, ενώ το ελληνικό δημόσιο θα αναζητά το επόμενο εξάμηνο αναχρηματοδότηση του χρέους σε συνθήκες ύφεσης της παγκόσμιας οικονομίας με επιτόκια που αγγίζουν αυτά χωρών που οδηγήθηκαν στο ΔΝΤ.
ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ;
Η αμετανόητη κατάθεση του δολοφόνου και η ανάθεση της υπεράσπισής του στον ανεκδιήγητο και πρόστυχο Κούγια θα διατηρήσουν τη δολοφονία στο επίκεντρο της προσοχής όλων μέχρι την έκδοση της καταδικαστικής απόφασης (;).
Οι επερχόμενες κοινωνικές συγκρούσεις θα αποκτήσουν ένα βαθύτερο περιεχόμενο και η όποια επόμενη κυβέρνηση θα έχει να αναμετρηθεί με την εργατική τάξη και τους αγρότες.
Ίσως ποτέ άλλοτε δεν φαίνονται τόσο καθαρά τα σημάδια της κοινωνικής θύελλας που έσπειραν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Αν η κυβέρνηση Καραμανλή θελήσει να γατζωθεί στην εξουσία είναι υποχρεωμένη να αποδείξει ότι μπορεί: αυτό σημαίνει ότι παρά τη κοινωνική κατακραυγή θα εντείνει τη καταστολή κινητοποιώντας θεσμούς του παρακράτους, τις φασιστικές ομάδες της Χρυσής Αυγής.
Ίσως ποτέ άλλοτε δεν φάνηκαν τόσο καθαρά οι ευκαιρίες για την οικοδόμηση ενός επαναστατικού σχηματισμού, όχι απλά σε μια κινηματική βάση, που απαιτεί πρόγραμμα, οργάνωση, πειθαρχία και αποφασιστικότητα στη μάχη.
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ
Το ΜΕΡΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ υποστηρίζει κάθε κινητοποίηση και δραστηριότητα που οργανώνεται για την ανατροπή της κυβέρνησης Καραμανλή. Δεν αγωνιζόμαστε για μια αριστερούτσικη κυβέρνηση γιατί η παγκόσμια κρίση εξαντλεί τα αποθέματα του «υπεύθυνου» καπιταλισμού που επιδιώκουν οι ηγεσίες της καθεστωτικής αριστεράς.
Απαντάμε μόνο με ένα τρόπο: Καμμία υποχώρηση κανένας συμβιβασμός.
Απεργία Διαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης των δολοφόνων.
Όλοι στους δρόμους! Ο αγώνας συνεχίζεται!
• Διάλυση των κατασταλτικών μηχανισμών, των ΜΑΤ και των Ειδικών Δυνάμεων αστυνομίας. Να απελευθερωθούν όλοι οι συλληφθέντες. Να καταργηθούν όλοι οι τρομονόμοι.
• Δημόσια, δωρεάν Παιδεία και Yγεία υψηλού επιπέδου με κοινωνικό έλεγχο των συνδικάτων.
• Να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι την κρίση του καπιταλισμού. Ούτε ένα ευρώ για τους τραπεζίτες. Eθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο όλων των τραπεζών και ασφαλιστικών ιδρυμάτων.
• Eνάντια στο κλείσιμο των εργοστασίων και την ανεργία. Aπαγόρευση των απολύσεων. Eθνικοποίηση των εργοστασίων και επιχειρήσεων που απολύουν ή κλείνουν, χωρίς αποζημίωση και λειτουργία τους κάτω από εργατικό έλεγχο.
• Eνάντια στις ιδιωτικοποιήσεις των δημοσίων επιχειρήσεων. Λειτουργία των επιχειρήσεων Kοινής Ωφέλειας κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση προς όφελος του κοινωνικού συμφέροντος και όχι για το κέρδος. Eπανεθνικοποίηση όλων των επιχειρήσεων που ξεπουλήθηκαν, χωρίς αποζημίωση στα τρωκτικά του κεφαλαίου, ντόπια και ξένα.
• Aπαλλοτρίωση όλης της μοναστηριακής και εκκλησιαστικής μεγάλης περιουσίας και των τσιφλικιών. Πλήρης διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος.
• Eνάντια στην ακρίβεια που συνθλίβει το λαϊκό και εργατικό εισόδημα και κάνει αφόρητη τη ζωή ιδίως των χαμηλοσυνταξιούχων. Xτυπήστε το καπιταλιστικό κέρδος των μεσαζόντων στα αγροτικά προϊόντα. Kρατικό πρόγραμμα προμήθειας με φθηνά βιομηχανικά είδη και λιπάσματα στους αγρότες έναντι φθηνών αγροτικών προϊόντων. Eθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση των μεγάλων αλυσίδων σούπερ μάρκετ, ντόπιων και πολυεθνικών.
• Eνάντια στη λιτότητα. Bασικός μισθός στα 1500 ευρώ, αυξήσεις και αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή μισθών και συντάξεων (ATA). Eπίδομα ανεργίας 1500 ευρώ για όλους τους ανέργους.
• Έξω οι ιμπεριαλιστές από την χώρα, ξήλωμα των αμερικανο-νατοϊκών βάσεων, έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ και την ιμπεριαλιστική ΕΕ. Πάλη μαζί με τους άλλους λαούς για την σοσιαλιστική ενοποίηση της Βαλκανικής, της Ευρώπης κι όλου του κόσμου.
• Kάτω η κυβέρνηση της Δεξιάς. Kαμιά καπιταλιστική κυβέρνηση, ούτε κεντροδεξιά, ούτε κεντροαριστερά. Eργατική εξουσία.
VENCEREMOS !
Κοινή ανακοίνωση σωματείων για μια νέα διακλαδική και οργανωμένη από τα κάτω απεργία στις 19/3/2020 [+εργατική διαδήλωση: 30/11/2019]
Posted on06/11/2019| Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Κοινή ανακοίνωση σωματείων για μια νέα διακλαδική και οργανωμένη από τα κάτω απεργία στις 19/3/2020 [+εργατική διαδήλωση: 30/11/2019]
Πέμπτη 19 Μάρτη 2020 :: Νέα διακλαδική καιοργανωμένη από τα κάτω απεργία
Δευτέρα 25 Νοέμβρη 2019, 7.30μμ :: Επόμενη ανοιχτή σύσκεψη σωματείων
Τρίτη 19 Νοέμβρη 2019, 7.30μμ :: Κάλεσμα σε ενημέρωση-συζήτηση για τη στήριξη της εργατικής διαδήλωσης της 30ης Νοέμβρη 2019 και της όλης κοινής κίνησης των σωματείων μας
Ως εργατικά σωματεία, στην προσπάθειά μας να δώσουμε μια δυναμική συνέχεια στους αγώνες μας για τα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματα, για τις ανάγκες, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας, έχουμε επιλέξει το δρόμο της κοινής, οριζόντιας συντονισμένης και οργανωμένης από τα κάτω δράσης.
Βασικοί σταθμοί της προσπάθειας αυτής υπήρξαν η διακλαδική και οργανωμένη από τα κάτω απεργία της 1ης Νοέμβρη 2018, καθώς και η εργατική διαδήλωση της 16ης Φλεβάρη 2019. Συμπληρωματικά, κατά τον τελευταίο χρόνο, όπως βέβαια και κατά τις προηγούμενες περιόδους, ως σωματεία έχουμε προχωρήσει σε πολλές κοινές δράσεις κι έχουμε αλληλοενισχυθεί σε διάφορες μάχες που δίνουμε στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς μας.
Μέσα από τις συσκέψεις των σωματείων μας κατά την προηγούμενη περίοδο (Άνοιξη – Καλοκαίρι 2019) είχε προκριθεί η επιλογή να προσανατολιστούμε σε μια νέα διακλαδική και οργανωμένη από τα κάτω απεργία στις αρχές της άνοιξης του 2020. Ως ημέρα για την απεργία αυτή έχουμε ορίσει ήδη από τον περασμένο Οκτώβρη την Πέμπτη 19 Μάρτη 2020.
Τα σωματεία μας κατά το τρέχον και το επόμενο διάστημα προχωρούν και σε νέες γενικές συνελεύσεις, ώστε μέσα από τις διαδικασίες βάσης μας να συνεχίσουμε τη συζήτηση για την απεργία, να αποφασίσουμε για την κήρυξή της και να την οργανώσουμε στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς μας.
Βαδίζοντας προς την απεργία αυτή, ως σωματεία επιλέγουμε να προχωρήσουμε και σε μια σειρά νέων ανοιχτών συσκέψεων για το συνεχή συντονισμό μας, για την οργάνωση κοινών δράσεων, όπως εργατικές διαδηλώσεις και παρεμβάσεις με αφορμή και τα αντεργατικά μέτρα και τις επιθέσεις της κυβέρνησης και των εργοδοτών καθώς και σε διάφορες εκδηλώσεις.
Για την εργατική διαδήλωση στις 30 Νοέμβρη 2019:
Έχουμε ήδη (από τα μέσα Οκτώβρη) δρομολογήσει την οργάνωση μιας νέας εργατικής διαδήλωσης στο κέντρο της Αθήνας για το Σάββατο 30 Νοέμβρη 2019. Η αρχική συγκέντρωση θα είναι στις 12 το μεσημέρι στην Πλατεία Κοραή (όπως και η αντίστοιχη διαδήλωσή μας στις 16/2/19). Η συμμετοχή σε αυτήν καθώς και η συνδιοργάνωσή της είναι ανοιχτή σε όλα τα σωματεία (άσχετα με το αν έχουν ήδη αποφασίσει να προχωρήσουν σε απεργία στις 19/3/2020 ή με το αν προτίθενται να συζητήσουν σχετικά ή να λάβουν μια τέτοια απόφαση στη συνέχεια). Δημοσιεύουμε από τώρα τη σχετική αφίσα με το κάλεσμα στη διαδήλωση. Στη συνέχεια θα δημοσιευτεί και η τελική αφίσα (με το σύνολο των σωματείων που θα αναφέρονται σε αυτή).
Επίσης, απευθύνουμε κάλεσμα και σε εργατικά σωματεία, εργατικές-κοινωνικές συλλογικότητες και συναδέλφους-συναδέλφισσες από διάφορες πόλεις της Ελλάδας να προχωρήσουν στην οργάνωση αντίστοιχων κινητοποιήσεων την ίδια μέρα (30/11/19).
Στο πλαίσιο της οργάνωσης της διαδήλωσης αυτής απευθύνουμε κάλεσμα και σε όλους τους συναδέλφους και όλες τις συναδέλφισσες από κάθε εργασιακό κλάδο και χώρο δουλειάς, τις συλλογικότητες εργαζομένων και ανέργων, τα συλλογικά εγχειρήματα αγώνα σε γειτονιές και όλες τις δυνάμεις του ταξικού-κοινωνικού κινήματος. Τους καλούμε την Τρίτη 19/11/19 στις 7.30μμ στα γραφεία των ΣΥΒΧΨΑ, ΣΕΦΚ, ΣΒΕΜΚΟ & Σωμ. Εργαζ. Public (Λόντου 6, Εξάρχεια) για να συζητήσουμε για το περιεχόμενο της διαδήλωσης, για τις κινήσεις που οργανώνουμε για την προπαγάνδισή της, καθώς και για τη δυνατότητα-επιλογή τους να συμμετέχουν στη διαδήλωση. [Ενδεικτικά σημειώνουμε ότι αναμένουμε -ιδανικά μέχρι την Κυριακή 10/11/19- και σχετική ενημέρωση από όσους-όσες ενδιαφέρονται να κολλήσουν την κοινή αφίσα της διαδήλωσης σε χώρους δουλειάς και γειτονιές, ώστε να ληφθεί υπόψη στο τελικό τιράζ που θα εκτυπωθεί.]
Εν τω μεταξύ, κατά τις προηγούμενες συσκέψεις είχαμε συζητήσει για τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις μας (παρεμβάσεις, διαδηλώσεις, απεργίες,…) ενάντια στις νέες αντεργατικές-αντικοινωνικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης σε πλήρη συμπαιγνία με τους εκπροσώπους του κεφαλαίου (βλ. νέα επίθεση στις ΣΣΕ και τους μισθούς μας, περαιτέρω παρεμβάσεις του κράτους στη λειτουργία των σωματείων,…).
Μέσα από την όλη αυτή προσπάθεια επιχειρούμε:
Να βάλουμε μπροστά και πάλι με ένα δυναμικό τρόπο τις διεκδικήσεις μας. Τόσο τις διεκδικήσεις μας σε κάθε κλάδο και χώρο εργασίας, όσο και τις συνολικές διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος. Αναφέρουμε ενδεικτικά -σε αυτή τη φάση- τον αγώνα για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και για αυξήσειςσε μισθούς και αμοιβές. Τη μάχη ενάντια σε κεφάλαιο και κράτος για την ευθύνη τους για τα λεγόμενα «εργατικά ατυχήματα». Την πάλη ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και ενάντια στην ποινικοποίηση και κατατρομοκράτηση των εργατικών αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης. Την εναντίωση στη μαύρη και υποδηλωμένη εργασία, στη μη καταβολή δεδουλευμένων, στη μη προστασία των εργαζόμενων μητέρων και στις σεξιστικές συμπεριφορές στους χώρους εργασίας. Την εναντίωση στην εργασιακή επισφάλεια και τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, καθώς και τη διεκδίκηση για μόνιμη και σταθερή εργασία.
Να συνδέσουμε τις αντιστάσεις μας στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς μας και να ισχυροποιήσουμε τη θέση όλων μας απέναντι στους εργοδότες μας και τους κυβερνώντες (όποιοι και να είναι αυτοί κάθε περίοδο), απέναντι συνολικά στον κοινό ταξικό εχθρό.
Να καταδείξουμε και πάλι προς κάθε κατεύθυνση πως ο κόσμος της εργασίας μπορεί βασιζόμενος στις δικές του δυνάμεις να οργανώνει από τα κάτω και να πραγματοποιεί αποτελεσματικά τους αγώνες του.
Καλούμε κάθε εργατικό σωματείο του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα όλης της ελληνικής επικράτειας που ενδιαφέρεται να κινηθεί σε μια τέτοια κατεύθυνση -είτε συνολικά, είτε και μερικώς- να γίνει κομμάτι της προσπάθειας αυτής, να συμμετέχει στις επόμενες σχετικές συσκέψεις (ή -ιδίως για κάποιο σωματείο της επαρχίας- να έρθει σε επικοινωνία μαζί μας), όπως άλλωστε και στη διακλαδική απεργία και στις υπόλοιπες κοινές δράσεις (όπως την προσεχή εργατική διαδήλωση στις 30/9/19).
Βέβαια, για κάθε σωματείο είναι ανοιχτό το να κινηθεί σε μια τέτοια κατεύθυνση είτε συνυπογράφοντας τις όποιες κοινές ανακοινώσεις-αφίσες που προκύπτουν, είτε και με δική του σχετική ανακοίνωση και δράση στην οποία θα μπορεί να προβάλλει και τα όποια ιδιαίτερα ζητήματα της εργασιακής πραγματικότητας των μελών του. Άλλωστε, ιδίως η διακλαδική απεργία βασίζεται στην όλη απεργιακή προσπάθεια που θα γίνει σε κάθε κλάδο και κάθε εργασιακόχώρο από το κάθε σωματείο του κλάδου-χώρου αυτού. Σε κάθε περίπτωση το κάθε σωματείο μπορεί να κινηθεί με τους δικούς του ρυθμούς και με όποιο τρόπο κρίνει αυτό πιο πρόσφορο. Ενδεικτικά για τα σωματεία του δημοσίου τομέα σημειώνουμε ότι, όπως το είχαμε συζητήσει-εκφράσει και μπροστά στην πρώτη διακλαδική απεργία (1/11/18), θα μπορούσε με πρωτοβουλία σωματείων του τομέα αυτού να γίνει και μια παράλληλη διαδικασία συντονισμού.
Τέλος, διευκρινίζουμε ότι οι συσκέψεις σωματείων που πραγματοποιούμε είναι ανοιχτές και σε συνάδέλφους-συναδέλφισσες από σωματεία που μπορεί να μην έχουν -ως τη στιγμή των συσκέψεων- κάποια συλλογική απόφαση συμμετοχής. Ωστόσο, η όποια κίνηση συνδιαμορφώνεται κάθε φορά (μέσα από τις συσκέψεις αυτές) αποτελεί προϊόν συνδιαμόρφωσης των τοποθετήσεων των σωματείων με σχετική συλλογική απόφαση.
Η ανακοίνωση αυτή (που αποτελεί επικαιροποιημένη εκδοχή μιας σχετικής ανακοίνωσης που δημοσιοποιήθηκε αρχικά τον Ιούλη του2019) συνυπογράφεται από τα ακόλουθα σωματεία:
– Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ) – Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών (ΣΜΕΔ) – Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής (ΣΥΒΧΨΑ) – Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΣΒΕΜΚΟ) – Σωματείο Εργαζόμενων στα Public – Σωματείο Εργαζομένων στη ΜΚΟ Άρσις – Σωματείο Εργαζομένων στη Nokia Ελλάδος – Σωματείο Εργαζόμενων στην εταιρεία Πλαίσιο Νομού Αττικής – Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού (ΣΣΜ)
Τέλος, σημειώνεται ότι στο πλαίσιο της όλης διεργασίας συντονισμού μας συμμετέχουν με συλλογική απόφαση και τα ακόλουθα σωματεία:
Από Θεσσαλονίκη: – Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον χώρο της ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας (ΣΒΕΨΥΚΟΙ) – Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού Κεντρικής Μακεδονίας – Σωματείο Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Νομού Θεσσαλονίκης
Από Ιωάννινα: – Σωματείο Βάσης Εργαζόμενων Διανομέων Ιωαννίνων (ΣΒΕΔΙ)
Χωρίς την παρέμβαση της ΕΑΚ όλοι νόμιζαν ότι η στάση εργασίας είναι 2ωρη (9πμ-11πμ). Σύγχυση εκ προθέσεως και όχι από αβλεψία αν λάβει κανείς υπόψη ότι καταργήθηκαν οι εσωτερικές διαδικασίες πριν από κάθε απεργία ή στάση εργασίας…..
OΛOI/ΕΣ ΣTHN ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ THΣ 2 OKTΩBPH 2019
Από 11πμ έως τη λήξη του ωραρίου
Η απεργία στις 24 Σεπτέμβρη κινητοποίησε σημαντικό αριθμό πρωτοβάθμιων σωματείων, τα οποία ανταποκρίθηκαν στα καλέσματα των εργατικών κέντρων και ομοσπονδιών. Xιλιάδες εργαζόμενοι απήργησαν και αρκετές χιλιάδες διαδήλωσαν εκφράζοντας την αντίθεσή τους στο «νομοσχέδιο-σκούπα» της Δεξιάς και στα συσσωρευμένα προβλήματα που παράγει η καπιταλιστική κρίση και οι πολιτικές των μνημονιακών αστικών κυβερνήσεων. Mε επιτυχία επίσης οι ναυτεργάτες αντιστάθηκαν στη συνδυασμένη επίθεση εφοπλιστών – δικαστών που κήρυξαν παράνομη την απεργία της ΠNO. H απαγόρευση δεν πέρασε!
H ΑΔΕΔΥ, αν και ορκίζεται για κλιμάκωση των αγώνων, κήρυξε μόνο μια 4ωρη στάση εργασίας. Ειδικά για το νομό Μαγνησίας, η ΑΔΕΔΥ επέκτεινε τη στάση εργασίας κατά 2 ώρες (9πμ-11πμ) προκειμένου να στηρίξει τη συγκέντρωση του ΕΚΒ το οποίο όμως ακολούθησε την 24/9 την απεργοσπαστική πολιτική της εργοδοτικής ΓΣΕΕ.
Καθώς το ΔΣ του Συλλόγου μας, όχι από αβλεψία, μοίρασε μόνο την επέκταση της στάσης εργασίας κατά 2ώρες, δημιουργήθηκε σύγχυση ως προς το χρόνο της στάσης εργασίας που πανελλαδικά είναι από 11πμ έως τη λήξη του ωραρίου.
H απεργία της 24ης Σεπτεμβρίου έδειξε τις δυνατότητες ανάπτυξης της εργατικής αντίστασης. Η αναμέτρηση με την αντεργατική κυβέρνηση της δεξιάς Νέας Δημοκρατίας έχει ήδη τεθεί σε τροχιά και απαιτείται να κλιμακωθεί ενάντια στην πολιτική της ιδιωτικοποίησης των πάντων, συμπεριλαμβανομένης και της επικουρικής ασφάλισης.
Παρά την κρίση των θεσμοθετημένων επίσημων φορέων εκπροσώπησης των εργαζόμενων σε δεύτερο και τρίτο βαθμό, η αναμέτρηση θα έχει συνέχεια και έκταση. Αυτός είναι εξάλλου ο λόγος που η κυβέρνηση και η εργοδοσία επιχειρούν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους και να ποδηγετήσουν τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζόμενων, ενεργώντας προληπτικά εναντίον αυτών από τους οποίους αισθάνονται απειλούμενοι.
Η παράταση της απαγόρευσης της κινητικότητας των εργαζομένων του ΕΦΚΑ μέχρι το τέλος του 2020 δείχνει με αντεστραμμένο τρόπο τη δύναμη των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία, δύναμη που ποτέ δεν εκτιμήθηκε για τη χάραξη μιας σωστής στρατηγικής και τακτικής από τα σωματεία μας και την Ομοσπονδία μας την ΠΟΣΕ-ΙΚΑ.
Όποιος δεν αντιλαμβάνεται αυτή τη δύναμη, είναι αδύνατον να οργανώσει την πάλη για την ανάκτηση όλων των απωλειών των μνημονιακών νόμων τα τελευταία 10 χρόνια
Για να αποφευχθεί η σύγχυση και να αυξηθεί η συμμετοχή στην απεργία, καλούμε όλους/ες να πραγματοποιήσουν στάση εργασίας από τις 11πμ μέχρι τη λήξη του ωραρίου
Με το καλημέρα η κυβέρνηση της ΝΔ, με τον αέρα του νικητή και της αυτοδυναμίας υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια. Οι υπουργοί της ορεξάτοι κι έτοιμοι από καιρό, σήκωσαν τα μανίκια κι έπιασαν δουλειά. Ανάμεσά τους οι γνωστοί Γεωργιάδης, Βορίδης, Βρούτσης, Χατζηγάκης και οι πιο φρέσκοι, Κεραμέως, Κυρανάκης αλλά και υμνητές της χούντας όπως ο βιομήχανος Λούλης.
Από τα πρώτα έργα της δεξιάς η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου που ξεσήκωσε την πρώτη μεγάλη κινητοποίηση κατά της κυβέρνησης από φοιτητές, ερευνητές και προσωπικό των πανεπιστημίων. Επόμενο βήμα η “διάσωση” της ΔΕΗ μέσω της ιδιωτικοποίησής της γιατί μια βίλα στην Εκάλη είχε μπει στο κοινωνικό τιμολόγιο. Η ΝΔ ξέχασε ότι η πολιτική του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονίων ρήμαξε τα οικονομικά της με αφαίμαξη πάνω από 2δις€ τα χρόνια της κρίσης συν τις περικοπές στη μισθοδοσία του προσωπικού, περίπου 5,5δις€. Ο Φλώρος, πρόεδρος της ENERGA που μόλις αποφυλακίστηκε, στοίχησε στη ΔΕΗ κάτι ψιλά, 236εκ.€. Οι μόνες άμεσες ξένες επενδύσεις που μπορεί να βασίζει η ΝΔ το οικονομικό πρόγραμμα της ….ανάπτυξης, είναι το πρόγραμμα επιτάχυνσης των ιδιωτικοποιήσεων-ξεπουλήματος των κοινωνικών αγαθών.
Η “ανεξάρτητη” δικαιοσύνη αναγνώρισε επιτέλους τον πρότερο έντιμο βίο του Κορκονέα, δολοφόνο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, γεγονός που δεν πρέπει να αφήσει κανέναν αδιάφορο για την δικαστική τύχη της ναζιστικής Χρυσής Αυγής το επόμενο διάστημα που αναμένεται η απόφαση του δικαστηρίου για τη δράση της, συμπεριλαμβανομένων και των ηγετίσκων της.
Η κυβέρνηση της δεξιάς αποφάσισε αμέσως προσλήψεις, όχι γιατρών, νοσηλευτών ή εκπαιδευτικών αλλά 1.500 αστυνομικών για να εμπεδώσει το “νόμος και τάξη” και να καθησυχάσει κεφάλαιο και μικροαστικά στρώματα. Ο εκλεκτός του FBI, Χρυσοχοϊδης, είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για τη βρώμικη δουλειά.
Η δεξιά κέρδισε τις εκλογές αλλά όχι τον ταξικό πόλεμο. Αυτός δεν έχει δοθεί ακόμα. Γι αυτό η φετινή διαδήλωση στη ΔΕΘ δεν είναι μια από τις πολλές των τελευταίων μνημονιακών χρόνων. Η πολιτική χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ ήδη από τη συγκρότηση της πρώτης κυβέρνησης με τους εθνικιστές ΑΝΕΛ, φανερή στους πάντες με το δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015, η πολιτική στασιμότητα του ΚΚΕ ως δύναμη σταθερότητας και η εκλογική υποχώρηση της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς έχει ήδη θέσει επί τάπητος με ποιους όρους και με ποια μέσα η εργατική τάξη θα αντιμετωπίσει τη νέα κυβέρνηση και τη νέα διεθνή ύφεση που πρακτικά σημαίνει τι θα γίνει με το δημόσιο χρέος που αγγίζει τος 181% του ΑΕΠ και έχει υποτάξει όλες τις παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας στην αποπληρωμή του δημιουργώντας ένα νέο τύπο ανθρώπου, τον χρεωμένο άνθρωπο.
Το ΕΕΚ δεν υποστηρίζει απλώς ένα πανελλαδικό συντονιστικό για τη διοργάνωση της φετινής κινητοποίησης στη ΔΕΘ αλλά τη συγκρότηση μιας πανελλαδικής συνέλευσης όλων των μαχόμενων εργατικών δυνάμεων, πολιτικών οργανώσεων, σωματείων, συλλογικοτήτων από την άκρα αριστερά ως τον ελευθεριακό αναρχικό χώρο με σκοπό να διαμορφωθεί ένα επαναστατικό διεθνιστικό πρόγραμμα και ένα άμεσο σχέδιο δράσης. Το αίτημα συγκρότησης των υπαρκτών αλλά σκόρπιων δυνάμεων της εργατικής τάξης που δεν υποτάχτηκαν στα μνημόνια, τον αριστερό κυβερνητισμό και δεν σέρνονται πίσω από τους γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, είναι πιο επείγον από ποτέ. Τολμηρές πρωτοβουλίες πρέπει να αναληφθούν άμεσα και η πρώτη καλή ευκαιρία είναι η φετινή ΔΕΘ.
Κάτω η κυβέρνηση της δεξιάς, της χρεοκοπίας, των ιδιωτικοποιήσεων, της καταστολής και του επιτελικού αστικού κράτους.
Εργατική, επαναστατική και διεθνιστική διέξοδος από τη κρίση του καπιταλισμού.
Ο κόσμος σε 360 μοίρες. Το μοναδικό '0% Lies & Errors Free' website. Στιγμές και όψεις της ελληνικής (και όχι μόνο) δημόσιας πραγματικότητας από ένα ιστολόγιο που αγαπάει την έρευνα. Επειδή η αλήθεια είναι μεταδοτική.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "Ο ΕΡΓΑΤΗΣ" 