Συνδικαλιστικές διώξεις στους ΟΤΑ με 6 μήνες φυλάκιση και στο βάθος η απόλυση

3 εργαζόμενοι στους Ο.Τ.Α., 

ο Νικος Αδαμόπουλος μέλος της Ε.Ε. της ΠΟΕ-ΟΤΑ και πρόεδρος του σωματείου Ν. Ιωνίας καθώς και μέλος του ΝΑΡ και του Π.Σ. της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, 

η Κική Καραγιώργου πρόεδρος του σωματείου στο Νέο Ηράκλειο και πρώην μέλος της Ε.Ε. της ΠΟΕ-ΟΤΑ   και 

ο Νικος Μαυρουδής, εκλεγμένος στο Δ.Σ. σωματείου Ν. Ιωνίας και στο υπηρεσιακό συμβούλιο

ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ 6 ΜΗΝΕΣ ΦΥΛΑΚΙΣΗ

για τη συμμέτοχη τους και δράση τους στον μεγάλο πολυήμερο αγώνα για τη δαυλειά και το ψωμί των εργαζομένων στον δήμο του Νέου Ηράκλειου με κατασκευασμένες κατηγορίες και ΑΝΩΘΕΝ ΕΝΤΟΛΕΣ προς τους δικαστές.  Η καταδίκη τους με τον νέο νόμο της τρικομματικής χούντας ανοίγει το δρόμο της αργίας και απόλυσης.

Δήλωση των 3 συνδικαλιστών των ΟΤΑ για την απόφαση καταδίκη τους

Με τη σημερινή του απόφαση, για την καταδίκη μας σε εξάμηνη φυλάκιση επειδή «παρευρεθήκαμε» και στηρίξαμε τον απεργιακό αγώνα των συναδέλφων μας στο Δήμο Ηρακλείου το 2007(!!!) το δικαστήριο, επιδιώκει να θέσει τους αγώνες των εργαζομένων και το συνδικαλιστικό κίνημα στο απόσπασμα.

Είναι απόφαση σταθμός, ακόμα και για τα δεδομένα μιας δικαιοσύνης που έχει νομιμοποιήσει όλους τους μνημονιακούς νόμους από το β μονομελές πλημ/κειο Αθηνών, που έπειτα από 2 ώρες ακροαματική διαδικασία χωρίς να προκύψει κανένα επιβαρυντικό στοιχείο ή αξιόποινη πράξη, ούτε καν από τα στοιχεία και όλες τις μαρτυρικές καταθέσεις ακόμη και του διοικητή του αστυνομικού τμήματος της περιοχής(!!) πήρε αυτή την απόφαση.

ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ & ΚΟΥΜΠΟΥΡΟΦΟΡΟΙ: Τα όπλα που έγιναν..μπρελόκ

Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2013

Ανακοίνωση του ΕΕΚ για τον εμπρησμό της τράπεζας Κύπρου και τη γελοία ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής.

ΤΑ ΟΠΛΑ ΕΓΙΝΑΝ …ΜΠΡΕΛΟΚ!

Το ΕΕΚ καταγγέλει οργισμένα την Χρυσή Αυγή και τα παραπαίδια της, που τα ξημερώματα της Πέμπτης 28/3 επιτέθηκαν σε υποκατάστημα της τράπεζας Κύπρου στο Βόλο κατά τα πρότυπα των χιτλερικών αποσπασμάτων της δεκαετίας του ’30 που πυρπολούσαν κτήρια. Η τύχη των τραπεζών ανήκει στην εργατική τάξη που πρέπει να τις εθνικοποιήσουν κάτω από τον έλεγχό τους, χωρίς καμιά αποζημίωση στις βδέλλες.

Η Ασφάλεια, που κατά τύχη τους συνέλαβε, ουδέποτε ασχολήθηκε με επιθέσεις χρυσαυγιτών εναντίον μεταναστών, αριστερών, αναρχικών, αντιφασιστών, ομοφυλόφιλων, ρομά. Αντίθετα έχει προστατέψει με κάθε τρόπο τις φασιστικές συμμορίες με αποκορύφωμα τη σύλληψη 80 αντιφασιστών στο Βόλο κατά τη διανομή τροφίμων των χρυσαυγιτών στη παραλία του Βόλου.

Εν μέσω μια πρωτοφανούς σε ρυθμούς εξέλιξης χρεωκοπία στην Κύπρο, οι χρυσαυγίτες -που βρέθηκαν να έχουν μπλούζες υπογραφής της τοπικής οργάνωσης Μαγνησίας– διάλεξαν την τράπεζα Κύπρου που πέρασε στα χέρια του Ομίλου Πειραιώς. Οι μέθοδοι των χρυσαυγιτών εναλλάσσονται: Με άνεση ψηφίζουν το ξεπούλημα της Αγροτικής Τράπεζας στον Σάλλα και με την ίδια ευκολία πυρπολούν την τράπεζα Κύπρου που επίσης χαρίστηκε στον Σάλλα, χωρίς τη μεσολάβησή τους. 

ΒΟΛΟΣ: ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΝΕΡΓΩΝ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΝΕΡΓΩΝ

Άνεργη /ε – επισφαλώς εργαζόμενη/ε

Μέσα στην βαθύτατη οικονομική κρίση του καπιταλισμού την οποία ήδη βιώνουμε εδώ και 5 τουλάχιστον χρόνια και λόγω ακριβώς των απέλπιδων προσπαθειών των ανάξιων κυβερνήσεων σε Ελλάδα και Ευρώπη, να γλυτώσουνε από την μέγγενη αυτής ακριβώς της κρίσης, έχει αλλάξει ριζικά η φύση της ανεργίας.
Δυστυχώς όμως προς το χειρότερο!
Πλέον η ανεργία δεν είναι ένα προσωρινό διάλειμμα μεταξύ δύο εργασιών ή μια κακοτυχία. Τα χαρακτηριστικά που έχει πάρει, ο τεράστιος αριθμός των ανέργων που όλο και μεγαλώνει και η μεγάλη χρονική διάρκεια που είναι κάποια/ος άνεργη/ος, μας επιτρέπουν να πούμε πως αν τα τελευταία 30 χρόνια το σύνηθες ήταν η σταθερή 8ωρη/5ήμερη εργασία και οι άνεργοι/ες μια παράπλευρη απώλεια, σήμερα τα πράγματα έχουν αντιστραφεί. Ανεργία και εργασία γίνονται ένα συνεχές, με την περίοδο της ανεργίας να αποκτά όλο και πιο μόνιμα χαρακτηριστικά και να διανθίζεται με ευκαιριακές, κακοπληρωμένες, ανασφάλιστες δουλειές.
Γι’ αυτό το λόγο είναι απαραίτητη η ανάπτυξη της αλληλεγγύης των ανέργων και των επισφαλώς εργαζομένων ενάντια στην κοινωνική απομόνωση και την αποξένωση. Για την οργάνωση ενός πολύμορφου κινήματος ως αναπόσπαστου τμήματος του κινήματος της εργατικής τάξης, τόσο στις γειτονιές όσο και στα εργατικά σωματεία (όπου αυτό είναι δυνατό), με σχέσεις ισοτιμίας στις διαδικασίες, χωρίς τη διαμεσολάβηση

ΜΕΤΑΛΛΕΡΓΑΤΕΣ: Πανελλαδική 24ωρη κλαδική απεργία την Πέμπτη 28 Μάρτη

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ 24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟ ΜΕΤΑΛΛΟ

Πέμπτη 28 Μάρτη 2013

Όλοι οι εργάτες του μετάλλου ενάντια στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, με μια δυνατή γροθιά, να γκρεμίσουμε μνημόνια, τρόικα, αστικές κυβερνήσεις, αφεντικά!

 

Συνάδελφοι στο Μέταλλο,

Η Ομοσπονδία στο Μέταλλο (ΠΟΕΜ) μετά από 3 χρόνια μνημονιακής καταστροφής κήρυξε 24ωρη κλαδική απεργία και καλεί όλους τους εργάτες στο μέταλλο στην Αθήνα για να υπερασπιστεί δεδουλευμένα, μισθούς, συλλογικές συμβάσεις εργασίας, λουκέτα (μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, ναυπηγεία κλπ), ιδιωτικοποιήσεις (ΛΑΡΚΟ, ΕΑΒ κλπ).

Παρά τη τουφεκιά της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της ΠΟΕΜ που «ξέχασε» να στηρίξει τους απεργούς εργάτες της χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο, που δεν έχει προτείνει τίποτα σε άλλες περιπτώσεις παρά μόνο να τα «βρει η εργοδοσία με τους εργάτες, η οποία εκμεταλλεύεται τη κρίση», μια είναι η αλήθεια: Ο κλάδος του μετάλλου έχει βρεθεί στη δίνη της καπιταλιστικής κρίσης και ύφεσης και μετρά χιλιάδες άνεργους εργάτες κι άλλους τόσους απλήρωτους εργαζόμενους, με εκ περιτροπής και μαύρη εργασία. Η ΠΟΕΜ «ξεχνά» το κύριο καθήκον της σήμερα: Για να πληρωθούν δεδουλευμένα, να υπερασπιστούμε μισθούς, συντάξεις και εργατικά δικαιώματα πρέπει να ανατραπεί η τροϊκανή κυβέρνηση και να διαγραφεί πλήρως το καπιταλιστικό χρέος, να ακυρωθούν μνημόνια, δανειακές συμβάσεις. Κάθε προσπάθεια «μικρών νικών» είναι αποτυχημένη από χέρι χωρίς αυτό το κεντρικό καθήκον.

Η Κυπριακή χρεοκοπία δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας: Τίποτα δεν πρόκειται να μείνει όρθιο προκειμένου να διασωθεί το ευρωπαϊκό κεφάλαιο και το διεθνές χρηματοπιστωτικό του σύστημα. Ο «ξαφνικός» θάνατος είναι πανταχού παρόν σε κάθε γωνιά της Ευρώπης. Όμως, κάθε προσπάθεια διάσωσης της καπιταλιστικής ΕΕ, παρά τις οπισθοχωρήσεις της εργατικής τάξης, η κοινωνική έκρηξη βρίσκεται μπροστά μας και όχι πίσω μας. Οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου (Γιούνκερ) δήλωσαν με πανικό ότι η ύφεση και η ανεργία των νέων θα προκαλέσει ευρωπαϊκή εξέγερση και επανάσταση.

«Γιατί αποδοκιμάσαμε τη Χρυσή Αυγή στην κατάθεση στεφάνων»

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: » ΛΑΡΙΣΑ

26 Μαρτίου 2013, 18:23

Τη δική τους εκδοχή δίνουν δύο παρευρισκόμενοι, μέλη αριστερών οργανώσεων με κοινή τους επιστολή.

Στην επιστολή τονίζουν τα εξής: «ας το ξεκαθαρίσουμε εξ αρχής. Ναι εκεί ήμασταν ως κομμουνιστές.

Πιστοί στις αρχές και στις αξίες του επαναστατικού ελευθεριακού κομμουνισμού που δεν ξεχνά την ιστορία αλλά και δεν αναγνωρίζει καμιά ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας.

Γιατί βλέπεις Αλεξόπουλε και οι συν αυτώ παρατρεχάμενοι εμείς κουβαλάμε τα πιστεύω μας στην καρδιά και στο μυαλό μας και όχι στα μπράτσα και στους τετρακάφαλους.

Ετσι μόνο κρατάμε τα μάτια μας ανοιχτά και τη συνείδηση μας ταξική για να διακρίνουμε τον ιστορικό ρόλο του φασισμού όποια μουτσούνα κατα καιρούς και περίσταση φορά κοινοβουλευτική, αντισυστημική, πατριδοκάπηλη ή ναζιστική.

Οσες μάσκες κι αν αλλάξετε ο διαχρονικός προορισμός σας είναι ένας. Η διάσωση της άρχουσας τάξης που σας θρέφει στον κόρφο της και του καπιταλιστικού συστήματος που η σαπίλα και η σήψη του γεννά τα φασιστικά σκουλήκια.

ΒΟΛΟΣ: Κινητοποίηση 5μηνιτών, Τετάρτη, 27/3, 11πμ πλ. Ελευθερίας

Απλήρωτοι και με απειλές από το δήμαρχο για εισαγγελείς από την προηγούμενη κινητοποίησή τους στην ΔΕΥΑΜΒ. Το μέλλον, ακόμα χειρότερο…..με το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Απασχόληση των Νέων….

Νέα πεντάμηνα «μαγειρεύουν» – η εργασιακή βαρβαρότητα βαθαίνει

Αναδημοσιεύσεις

Νέα πεντάμηνα ετοιμάζει ο ΟΑΕΔ με ακόμα ποιο χειρότερους εργασιακούς όρους. Η απάντηση στη νέα εργασιακή βαρβαρότητα δεν μπορεί να είναι άλλη από την ταξική αυτοοργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς και την αντεπίθεση στον εργασιακό μεσαίωνα που πλέον είναι εδώ!

 

Πεντάμηνη εργασία για χιλιάδες ανέργους σε δήμους, με αμοιβή 490 ευρώ το μήνα για τους ανέργους άνω των 25 ετών και 427 ευρώ για όσους είναι κάτω των 25 ετών. 

Το δρόμο για την πεντάμηνη απασχόληση στους δήμους ανέργων που ζουν σε νοικοκυριά χωρίς ούτε… ένα εργαζόμενο ανοίγει σχέδιο του ΟΑΕΔ που υπέβαλε ο διοικητής του Οργανισμού Ηλ. Κικίλιας στον υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας Γιάννη Βρούτση.

Το σχέδιο – που δημοσιεύει η Ημερησία – εκπονήθηκε στο πλαίσιο της εφαρμογής του Σχεδίου Απασχόλησης του υπουργείου για την αντιμετώπιση της καλπάζουσας, λόγω της ύφεσης, ανεργίας και προβλέπει τη δημιουργία θέσεων εργασίας γενικών καθηκόντων δήμους για χρονικό διάστημα πέντε μηνών με αμοιβή 490 ευρώ το μήνα για τους ανέργους άνω των 25 ετών και 427 ευρώ για όσους είναι κάτω των 25 ετών και κάλυψη των εισφορών.

Οι ναζιστές της Λάρισας, με προσφωνήσεις στη παρέλαση.

Οι ναζιστές, ενώ παρακολουθούν την παρέλαση στη Λάρισα, σε μικρή απόσταση από το βάθρο των επισήμων. Δεξιά τους τα «καλά παιδιά» της ασφάλειας.

Κατά τη προσφώνηση της Χρυσής Αυγής, ο εκπρόσωπος των αναπήρων πολέμου κατέθεσε το στεφάνι πριν την ώρα του, δήλωνοντας ταυτόχρονα την αποχώρησή του από τη τελετή εξαιτίας των φασιστών.

Πολίτες φώναξαν «Κάτω ο φασισμός» κι αμέσως ματατζήδες τους «αγκάλιασαν» για να τους απομακρύνουν.

Οι χρυσαυγίτες ανταπάντησαν στα συνθήματα με όσα αντικομμουνιστικά συνθήματα θυμήθηκαν εκείνη την ώρα.

http://www.onlarissa.gr/2013/03/25/simmorites-pederastes-ke-pedomazomata-se-neo-episodio-tis-chrisis-avgis-stin-katathesi-stefanon/

ΕΕΚ: Συνδιάσκεψη για τα καθήκοντα του εργατικού κινήματος

Η Πάλη της εργατικής Τάξης σε συνθήκες Καπιταλιστικής Χρεοκοπίας

Η εργατική συνδιάσκεψη του ΕΕΚ απευθύνεται σε ολόκληρη την εργατική τάξη, στα μαχόμενα τμήματά της, στους πρωτοπόρους αγωνιστές, εργαζόμενους – άνεργους, ιδιαίτερα στους νέους και τις νέες, για να εξετάσουμε από κοινού τους αγώνες και τις προοπτικές επαναστατικής ανατροπής σε συνθήκες χρεοκοπίας του παγκόσμιου καπιταλισμού.

Όλες οι προσπάθειες των διεθνών κύκλων του κεφαλαίου να περιορίσουν τη διάχυση της κρίσης στο σκληρό πυρήνα των χωρών της Ευρωζώνης έχουν αποτύχει. Κάθε προσπάθεια επίλυσης της κρίσης, δημιουργεί νέες περιπλοκές, αδιέξοδα κι αποσταθεροποίηση σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο.

Αν και από πέρυσι το καλοκαίρι αποσοβήθηκε ο κίνδυνος εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη (GREXIT) τώρα ο κίνδυνος μετατοπίζεται στην απειλή εξόδου της Ιταλίας με το ξέσπασμα μιας βαθιάς πολιτικής και καθεστωτικής κρίσης μετά από τις πρόσφατες εκλογές. Οι πολιτικοί κύκλοι της ΕΕ (Γιουνκέρ) στην τελευταία τους συνεδρίαση επεσήμαναν τον κίνδυνο μιας πανευρωπαϊκής εξέγερσης κι επανάστασης εξαιτίας της ύφεσης και της ανεργίας των νέων. Η επιδείνωση της παγκόσμιας κρίσης οδηγεί στο άμεσο «κούρεμα» των καταθέσεων στη Κύπρο που αναπόφευκτα θέτει το ζήτημα της εγγύησης των καταθέσεων σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ. Οι συνέπειες σε διεθνή κλίμακα θα είναι ανυπολόγιστες σε οικονομικό αλλά και πολιτικό επίπεδο με άμεσες επιπτώσεις στην ταξική πάλη.

Η περίοδος χάριτος στην τρικομματική μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά και η φαινομενική της σταθεροποίηση έχει παρέλθει καθώς η αποσταθεροποίηση Ιταλίας, Ισπανίας, η επερχόμενη ύφεση σε Γαλλία, Γερμανία μαζί με τη χρεοκοπία των κυπριακών τραπεζών που έχει άμεσες επιπτώσεις στη χρεοκοπημένη ελληνική οικονομία αλλά και στη συνείδηση των μαζών, θα κάνει την υποσχόμενη «ανάπτυξη» Σαμαρά να προστεθεί στα ψεύδη της συστηματικής εξαπάτησης των λαϊκών μαζών και νέοι εργατικοί αγώνες αναπόφευκτα θα ξεσπάσουν.

Σε ευρωπαϊκή κλίμακα, η κρίση ενοποιεί τους εργατικούς αγώνες λόγω της δημοσιονομικής πανευρωπαϊκής λιτότητας και της μαζικής ανεργίας, ιδιαίτερα της νέας γενιάς.

Στην Ελλάδα, πρωταθλήτρια της ανεργίας και της φτώχιας, με την υπογραφή του Μνημονίου ΙΙΙ, ένας νέος γύρος εργατικών αγώνων ξέσπασε, αρχής γενομένης με τον αγώνα των συγκοινωνιών και των ναυτεργατών.

Η ανάδυση του καθεστώτος Έκτακτης Ανάγκης με την παράκαμψη του τυπικού κοινοβουλευτισμού και τα διαρκώς έκτακτα νομοθετικά διατάγματα, συμπληρώνεται με την επιστράτευση απεργών και τη συστηματική άσκηση βίας σε ένα δυσφορούντα λαό που παρά τις διαρκείς οπισθοχωρήσεις παραμένει ο φόβος και ο τρόμος της αστικής τάξης. Τι άλλο είναι η μάχη των κατοίκων της Ιερισσού κατά των μεταλλείων χρυσού στις Σκουριές και η πλήρης καταστροφή των όρων ύπαρξής τους από μια εταιρεία κυριολεκτικά ELDORADO;

Ενώ το αστικό καθεστώς επιχειρεί με τους εισαγγελείς, τις συλλήψεις, τις επιστρατεύσεις, τις διώξεις, αγκαζέ με τους ναζιστές φίλους του, να υποβάλλει το φόβο και τον τρόμο, να εξατομικεύσει, να ενοχοποιήσει για τη συλλογική ευθύνη της κρίσης, να σπείρει την απογοήτευση και την ηττοπάθεια μέσα στις γραμμές τις εργατικής τάξης, υπάρχουν και πολλοί (ακόμα και μεταξύ της αριστεράς) που υποστηρίζουν ότι ο ελληνικός λαός κι ιδιαίτερα η εργατική τάξη έχει υποταχτεί: Μετά από δεκάδες άσφαιρες απεργιακές τουφεκιές της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, συλλαλητήρια και κλαδικούς αγώνες, η εργατική τάξη στην Ελλάδα βρίσκεται πιο μπροστά πολιτικά από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, όχι απλά εξαιτίας του βάθους της κρίσης που αποτυπώνεται σε όλους τους κοινωνικούς δείκτες, το σοκ της ανεργίας και της φτώχιας αλλά κυρίως εξαιτίας της μερικής αναγνώρισης ότι όλες οι μέχρι σήμερα αγωνιστικές μορφές για την αντιμετώπιση της καταστροφής έχουν εξαντληθεί και πρέπει να αναζητηθούν νέες.

Στη συνείδηση της εργατικής τάξης, γίνεται ολοένα και πιο καθαρό ότι οι μεμονωμένοι, διάσπαρτοι, ασυνεχείς αγώνες με επικεφαλής τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ ή ακόμα και μαχητικούς ρεφορμιστές συνδικαλιστές, είναι αδύνατον να υπερασπιστούν τα εργατικά δικαιώματα και να αποτρέψουν την κοινωνική καταστροφή. Το ζήτημα της ταξικής ενότητας της εργατικής τάξης από τα κάτω, για ποιο πολιτικό σκοπό και με ποια μέσα, έχει ήδη τεθεί στη συνείδηση των μαχόμενων μαζών από την καπιταλιστική κρίση, τη χρεοκοπία της χώρας, τα τρία ταραχώδη μνημονιακά χρόνια και πρέπει να απαντηθεί.

Από την μια έχουμε την αποφασιστικότητα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας των ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ να σαμποτάρει τους αγώνες και συνειδητά να τους διασκορπίζει σε άγονες 24ωρες απεργίες, κάτι που την τοποθετεί απέναντι στην εργατική τάξη και τους εργαζόμενους συνολικά. Από την άλλη έχουμε την πολιτική αδυναμία συνδικαλιστών που έρχονται σε ρήξη με την ίδια συνδικαλιστική γραφειοκρατία που τους γέννησε, να αντιληφθούν σωστά τα αντεργατικά και αντεπαναστατικά πολιτικά χαρακτηριστικά της. Έτσι οδηγούνται σε προσωπικού τύπου «ηρωικές» αντιπαραθέσεις, αδυνατούν να ξεπεράσουν την γραφειοκρατία και να δώσουν λύσεις (απεργία Μετρό) ή προσπαθούν να διατηρήσουν τα ίδια πολιτικά χαρακτηριστικά της γραφειοκρατίας με άλλο τρόπο.

Οι αδυναμίες αυτές γίνονται αδιέξοδα όταν συναντιούνται με την πολιτική αντίληψη και πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ για εκλογικές λύσεις ή με την σύγχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που αδυνατεί να καταλάβει το αίτημα μιας εργατικής εξέγερσης, αντικαθιστώντας διαρκώς τα πολιτικά αιτήματα με οργανωτίστικα σχήματα και διαδικασίες, ταλαντευόμενη διαρκώς ανάμεσα στον κοινοβουλευτισμό και το μαχητικό συνδικαλιστικό ρεφορμισμό.

Αρνητική είναι και η θέση του ΠΑΜΕ καθώς με υποκριτικό τρόπο από τη μια ψηφίζει όλες τις 24ωρες απεργίες-τουφεκιές στα τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα και από την άλλη χρησιμοποιεί σαν φύλλο συκής το «πλαίσιό» του για να διαφοροποιηθεί. Απόλυτα εχθρικό σε κάθε πρόταση που έχει την απαίτηση για διάρκεια και συντονισμό από τα κάτω στους απεργιακούς αγώνες και απόλυτα αρνητικό σε κάθε ανεξάρτητο ταξικό αγώνα που δεν εξυπηρετεί τους μικροπολιτικούς και συνδικαλιστικούς στόχους του (χαρακτηριστικό παράδειγμα η στάση όλων απέναντι στον αγώνα των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ. – και για την δικαίωση των απολυμένων της «Γενικής Ταχυδρομικής»)

Το καθήκον των επαναστατών συνδικαλιστών σήμερα είναι να προωθήσουν την οργάνωση της εργατικής τάξης μέσα από τα μαχητικά συνδικάτα, τα σωματεία βάσης, τις εργατικές επιτροπές, τα κέντρα αγώνα σε κάθε γειτονιά και εργατικό χώρο και με βάση την εργατική δημοκρατία να παλέψουν για την επαναστατική ρήξη με κάθε γραφειοκρατία ως μια αναγκαία προϋπόθεση για την επίλυση της καπιταλιστικής χρεοκοπίας με το σπαθί της προλεταριακής επανάστασης. Ενώ την τελευταία, ιθύνοντες κύκλοι του κεφαλαίου διαπιστώνουν με τρόμο να πλησιάζει, η ρεφορμιστική και σταλινική αριστερά κλείνουν τα μάτια όπως ακριβώς και με το γεγονός της έκρηξης της παγκόσμιας κρίσης το 2007-2008 και πολύ περισσότερο με την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008.

Η πάλη ενάντια στην ανεργία πρέπει να είναι στο κέντρο του αγώνα μας, γιατί το ζήτημα της ανεργίας είναι μείζον κοινωνικό πρόβλημα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Οι άνεργοι είναι οργανικό κομμάτι της εργατικής τάξης και η πάλη για την αυτο-οργάνωση των ανέργων και η κοινή πάλη όσων εργάζονται και όσων δεν εργάζονται είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος σε επαναστατική αλλά και αποτελεσματική κατεύθυνση.

Οι μετανάστες, που είναι το πιο εξαθλιωμένο κομμάτι της εργατικής τάξης, βρίσκονται αντιμέτωποι με την κρατική καταστολή, τον ρατσισμό και τον φασισμό. Οι φασίστες με τις δολοφονικές επιθέσεις ενάντια στους ξένους, προσπαθούν να δημιουργήσουν φασιστικό κίνημα που θα στραφεί ενάντια σε όλους τους εργαζόμενους, σαν τα λυσσασμένα σκυλιά των αφεντικών. Η πάλη ενάντια στον φασισμό είναι ταξική και μπορεί να οργανωθεί με την δημιουργία κινήματος Ενιαιο-Μετωπικού και με Ομάδες αυτοάμυνας και πολιτοφυλακή που θα αντιμετωπίσουν τους φασίστες.

Η κρίση και η χρεοκοπία του καπιταλισμού προκαλεί μεγάλα δεινά σε όλο τον εργαζόμενο λαό, φτώχεια, πείνα, καταστροφή της παιδείας και την κατάρρευση των συστημάτων υγείας. Αυτά τα προβλήματα πρέπει να αντιμετωπιστούν, από την μια σε σύγκρουση με την υποκριτική πολιτική του κράτους, της εκκλησίας, των Δήμων, των Μ.Κ.Ο, της “φιλανθρωπίας” που στόχο έχει την ενσωμάτωση και την διατήρηση της εξαθλίωσης, και από την άλλη ενάντια στην φενάκη δημιουργίας νησίδων «ζωής» μέσα στον ορυμαγδό της καπιταλιστικής χρεοκοπίας και καταστροφής. Από αυτήν την σκοπιά τα ζητήματα αλληλεγγύης, που είναι ζωτικά και απαραίτητα αυτήν την εποχή, πρέπει να στηρίζονται στην αυτο-οργάνωση του λαού και την δημιουργία κινημάτων σε οργανική σύνδεση με το όλο κίνημα της εργατικής τάξης. Το εγχείρημα του “Κέντρου Αγώνα για την Υγεία” και του “Ιατρείου αλληλεγγύης” είναι προς αυτήν την κατεύθυνση και η επιτυχία αυτού του εγχειρήματος θα δημιουργήσει νέες δυνατότητες για την επέμβασή μας στην κοινωνία.

H πρωτοβουλία για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα των Εργατών, στην μέχρι τώρα παρουσία και δράση της προώθησε με κάθε τρόπο αυτήν την μορφή της οργάνωσης της εργατικής τάξης παλεύοντας για την προοπτική της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας. Ο αγώνας για Γενική Πολιτική Απεργία Διάρκειας είναι αγώνας που μπορεί να πραγματωθεί με την ενότητα των εργαζομένων στη βάση της εργατικής δημοκρατίας, σε ρήξη με την καθεστωτική πολιτική- συνδικαλιστικήγραφειοκρατία. Τα νέα ζητήματα που ανοίγει στο εργατικό κίνημα η χρεοκοπία του καπιταλισμού όπως οι ιδιωτικοποιήσεις-ξεπουλήματα (ΕΥΑΘ, Λάρκο, λιμάνια, αεροδρόμια κλπ), η διαθεσιμότητα-απολύσεις στο δημόσιο, η μαζική ανεργία, η φορομπηχτική πολιτική, η διάλυση Υγείας-Παιδείας και κάθε πρόνοιας κάνουν αυτήν την προοπτική αναγκαία και δυνατή.

Κάθε αγώνας των εργαζομένων, κάθε πάλη ενάντια στις συνέπειες της κρίσης, δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικός αν παραμείνει κλαδικός, συντεχνιακός ή απλά συνδικαλιστικός. Είναι αναγκαίο να γίνει πολιτικός.

Το πολιτικό περιεχόμενο της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας δεν μπορεί να είναι παρά μια δέσμη έκτακτωνμέτρων, πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών, για την σωτηρία των εργαζόμενων από την οικονομική και κοινωνική καταστροφή στην οποία βυθίστηκε η χώρα εξ αιτίας της χρεοκοπίας και των μνημονίων. Η διαγραφή του χρέους, η πλήρης κατάργηση μνημονίων και δανειακών συμβάσεων κι όσων νόμων τις διέπουν, το μοίρασμα του κοινωνικά αναγκαίου χρόνου εργασίας για την καταπολέμηση της ανεργίας, η απαγόρευση των απολύσεων, η εθνικοποίηση τραπεζών και βασικών τομέων της οικονομίας και όσων επιχειρήσεων κλείνουν, χωρίς καμιά αποζημίωση στους ιδιοκτήτες εκμεταλλευτές, κάτω από Εργατικό έλεγχο, δήμευση περιουσιών όσων καταχράστηκαν δημόσιο χρήμα, απαλλοτρίωση της εκκλησιαστικής περιουσίας και απόδοσή της στην κοινωνία, λαϊκά δικαστήρια για τους πολιτικούς συνεργάτες της τρόικας και την διεφθαρμένη πολιτική ηγεσία, είναι μερικά από αυτά τα έκτακτα μέτρα. Όλα αυτά βέβαια προϋποθέτουν την ανατροπή της κυβέρνησης και την ανάληψη της εξουσίας από μια κυβέρνηση εργατών που θα στηρίζεται στα Εργατικά Συμβούλια (Εργατική Εξουσία) που θα αναδιοργανώσει την κοινωνία σύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος, έξω από το ΔΝΤ και την ΕΕ και εντάσσοντας τον αγώνα της σε ένα διεθνή ορίζοντα που συνδέεται με το ζήτημα της διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της οικοδόμησης των Ενωμένων Σοσιαλιστικών Πολιτειών της Ευρώπης.

Σύντροφοι και συναγωνιστές

Με βάση τους παραπάνω προβληματισμούς ζητάμε την εποικοδομητική δική σας συνεισφορά στην Εργατική Συνδιάσκεψη του ΕΕΚ για το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα που απαιτείται σήμερα.

Συνδικαλιστική Επιτροπή του ΕΕΚ

Αθήνα 19/3/2013

Νέα Προοπτική τεύχος#546# Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

ΛΑΡΚΟ: ιδιωτικοποίηση, σημαίνει πόλεμο…

Η ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ σηκώνει πόλεμο

γύρω μαζεύονται όλα τα «καλά παιδιά», που αφιλοκερδώς υπηρετούν το ξεπούλημα, μαζί με όσους τρέφονται με μίσος, αίμα και σάρκα εργατική.

Η τρικολόρε κυβέρνηση κυβερνά την χώρα με μέτρα εκτάκτου ανάγκης: επιστρατεύει εργάτες που απεργούν διαμαρτυρόμενοι γιατί είναι μήνες απλήρωτοι (ναυτεργάτες) ή που αντιστέκονται στο Mνημόνιο 3 και στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Eργασίας (Mετρό), και τσακίζει με τα ΜΑΤ τους κατοίκους των χωριών της Xαλκιδικής που προσπαθούν να σώσουν τον τόπο τους από την καταστροφή. Tαυτόχρονα, κατ’ εντολή της τρόικας, για να συμβάλει στο ταμείο σωτηρίας των διεθνών και ντόπιων τραπεζιτών, εκτελεί το σχέδιο του μεγάλου ξεπουλήματος σε ΟΠΑΠ, ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ, Νερό, ΔΕΗ και ΛΑΡΚΟ. Η εκποίηση, που θα αποφέρει ψίχουλα στα δημόσια έσοδα, θα εισφέρει δημόσια περιουσία έναντι εξευτελιστικού αντιτίμου στα αρπαχτικά που έχουν ευθύνη για το ξέσπασμα της κρίσης· συγχρόνως, θα αποδιοργανώσει ακόμα περισσότερο ό,τι απέμεινε να στηρίζει την ζωή τον λαϊκών στρωμάτων.

Την εκτέλεση του σχεδίου, αναλαμβάνουν γνωστά και δοκιμασμένα golden boys της Ελληνικής αγοράς. Η εκποίηση αυτή, είναι το καινούριο, αλλά ίσως και τελευταίο (εξαρτάται από τον λαό) πάρτυ, όλων αυτών των «πρόθυμων» χρυσοκάνθαρων, που έναντι αμοιβής αναλαμβάνουν να πουλήσουν και την μάνα τους.

ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΚΟΥΡΕΜΑ: Διαδήλωση σήμερα σε Θεσσαλονίκη & Αθήνα

Κοινή δήλωση οργανώσεων-κινήσεων της Αριστεράς για την Κύπρο

Η πρωτοφανής απόφαση του Eurogroup για τη λεηλασία των καταθέσεων του κυπριακού λαού αναδεικνύει το πόσο αδίστακτοι είναι η ΕΕ και το ΔΝΤ. Για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου που εκπροσωπούν δεν διστάζουν να ισοπεδώσουν μέσα σε μια νύχτα τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζόμενων.

Ταυτόχρονα καταδείχνουν το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης και του οικοδομήματος της ΕΕ που αδυνατεί να ξεπεράσει τα οξυμένα προβλήματά της και παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις. Η συγκεκριμένη απόφαση εντάσσεται στο πλαίσιο της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και συνδέεται με τον ενεργειακό και ευρύτερο γεωπολιτικό ανταγωνισμό που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τους λαούς της περιοχής.

Η ελληνική κυβέρνηση είναι υπόλογη για την πλήρη συμφωνία της στην απόφαση του Eurogroup, που ήδη προκαλεί κινητοποιήσεις του κυπριακού λαού και ανάγκασε το πολιτικό προσωπικό της Κύπρου στην καταψήφιση της απόφασης.

Ο ελληνικός και κυπριακός λαός έχουν κοινούς εχθρούς που δεν είναι άλλοι από το κεφάλαιο και τους ιμπεριαλιστές, την ΕΕ και το ΔΝΤ. Κοινός πρέπει να είναι και ο αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής των μνημονίων, της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Για να ζήσουν οι λαοί ειρηνικά, ελεύθεροι και με δικαιώματα πρέπει να συγκρουστούν με το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

• ΑΝΤικαπιταλιστική ΑΡιστερή ΣΥνεργασία για την Ανατροπή (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.)
• Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (Ε.Ε.Κ.)
• Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής (Μ.Α.Α)
• Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (Ο.Κ.Δ.Ε.)

* Την κινητοποίηση στηρίζει επίσης το Κ.Κ.Ε.(μ-λ) χωρίς να συνυπογράφει την κοινή δήλωση

Συγκέντρωση και πορεία, Παρασκευή 22/3 18:30 

στο άγαλμα Βενιζέλου.